دگرگونی (زبان‌شناسی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

یک دگرگونی (به انگلیسی: alternation) در زبان‌شناسی، پدیده‌ای است که در آن یک تکواژ، در تحقق واجی تنوع نشان می‌دهد. هرکدام از تحقق‌های متفاوت یک دگرگون نامیده می‌شود. تنوع می‌تواند توسط محیط واجی، تکواژی، یا/و نحوی که در آن تکواژ خودش را می‌یابد، شرط دهی شود.

دگرگونی به زبان‌شناس کمک می‌کند تا داده‌ای داشته باشد که امکان تعیین واجگونه و تکواژگونه را برای واج‌ها و تکواژهای یک زبان داشته باشد، همچنین امکان ایجاد تحلیل‌هایی برای تعیین توزیع این واجگونه‌ها و تکواژها را داشته باشد.

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Alternation (linguistics)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۳.