حمیدا جندوبی
| حمیدا جندوبی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۲۲ سپتامبر ۱۹۴۹ تونس |
| درگذشت | ۱۰ سپتامبر ۱۹۷۷ (۲۷ سال) |
| علت مرگ | گیوتین |
| آرامگاه | مارسی |
| ملیت | تونس فرانسه |
| دیگر نام‌ها | "Pimp Killer" |
| انگیزه | انتقام از اتهامات جنایی قبلی |
| محکومیت | قتل قواد تجاوز جنسی (2 counts) Premeditated violence (3 counts) |
| مجازات | اعدام (۲۵ فوریه ۱۹۷۷) |
| جزئیات | |
| قربانیان | الیزابت بوسکه |
| تاریخ | Early 1973 (procuring) – ۳ ژوئیه ۱۹۷۴ (murder) |
| مکان(ها) | مارسی Lançon-Provence |
تاریخ دستگیری | ۱۱ اوت ۱۹۷۴ |
حمیدا جندوبی (عربی: حميدة جندوبي، آوانگاری: Ḥamīda Jandūbī؛ ۲۲ سپتامبر ۱۹۴۹ – ۱۰ سپتامبر ۱۹۷۷) یک قواد و قاتل تونسی بود که در فرانسه به اعدام محکوم شد. او در سال ۱۹۶۸ به مارسی نقل مکان کرد و شش سال بعد الیزابت بوسکه ۲۲ ساله را ربود، شکنجه کرد و به قتل رساند. او در فوریه ۱۹۷۷ به اعدام محکوم شد و در سپتامبر همان سال با گیوتین اعدام شد. او آخرین فردی بود که در اروپای غربی اعدام شد، و همچنین آخرین فردی بود که به‌طور قانونی با سر بریدن در جهان غرب اعدام شد، در عین حال او آخرین فردی نبود که در فرانسه به اعدام محکوم شد. مارسل شوالیه به عنوان رئیس دایره اعدام خدمت می‌کرد.[۱]
اوایل زندگی[ویرایش]
جندوبی در ۲۲ سپتامبر ۱۹۴۹ در تونس به دنیا آمد و از سال ۱۹۶۸ در مارسی شروع به زندگی کرد و در یک فروشگاه مواد غذایی مشغول به کار شد. او بعداً به عنوان طراح کار می‌کرد اما در سال ۱۹۷۱ در محل کار دچار حادثه‌ای شد: پایش در مسیرهای تراکتور گیر کرد و در نتیجه دو سوم پای راستش از دست رفت.[۲]
ادعای تن‌فروشی اجباری[ویرایش]
در سال ۱۹۷۳، زنی ۲۱ ساله به نام الیزابت بوسکه، که جندوبی در حالی که پس از قطع عضو در بیمارستان با او آشنا شده بود، علیه او شکایت کرد و اظهار داشت که او تلاش کرده‌است او را وادار به تن‌فروشی کند.[۲]
قتل الیزابت بوسکه[ویرایش]
جندوبی پس از دستگیری و در نهایت آزادی تدریجی‌اش از بازداشت در بهار ۱۹۷۳، اعتماد دو دختر جوان دیگر را به خود جلب کرد و سپس آنها را مجبور به تن‌فروشی برای خود کرد. در ۳ ژوئیه ۱۹۷۴، او بوسکه را ربود و به خانه اش برد، جایی که در مقابل دیدگان دختران وحشت زده، زن را کتک زد و سیگار روشن را به سینه‌ها و ناحیه تناسلی او زد. بوسکه از این مصیبت جان سالم به در برد، ولی جندوبی او را با ماشین به حومه مارسی برد و در آنجا خفه کرد. [۳][۴]
جندوبی در بازگشت به دو دختر هشدار داد که از آنچه دیده‌اند چیزی نگویند. [۳] جسد بوسکه در یک آلونک توسط پسری در ۷ ژوئیه ۱۹۷۴ کشف شد. یک ماه بعد، جندوبی دختر دیگری را ربود که موفق به فرار شد و او را به پلیس گزارش داد.[۵]
محاکمه و اعدام[ویرایش]
پس از یک پروسه پیش از محاکمه طولانی، جاندوبی سرانجام در ۲۴ فوریه ۱۹۷۷ به اتهام شکنجه، قتل، تجاوز جنسی، و خشونت از پیش برنامه‌ریزی شده در دادگاه ایکس آن پروونس حاضر شد. دفاع اصلی او حول محور تأثیرات احتمالی از دست دادن پایش شش سال قبل بود، که وکیلش مدعی شد که او را به سوءمصرف الکل و خشونت کشانده‌است که او را به «مردی متفاوت» تبدیل کرده‌است.
در ۲۵ فوریه، او به اعدام محکوم شد. درخواست تجدیدنظر در ۹ ژوئن رد شد. در ۱۰ سپتامبر ۱۹۷۷، جندوبی در صبح زود مطلع شد که مانند قاتل کودکان کریستین رانوچی (اعدام در ۲۸ ژوئیه ۱۹۷۶) و ژروم کارین (اعدام در ۲۳ ژوئن ۱۹۷۷)، او از رئیس‌جمهور والری ژیسکارد مهلت دریافت نکرده‌است کمی بعد، ساعت ۴:۴۰ جاندوبی در زندان بومتس در مارسی با گیوتین اعدام شد.
در حالی که جندوبی آخرین فردی بود که در فرانسه اعدام شد، او آخرین فردی نبود که به اعدام محکوم شد.[۶] بود.
جستارهای وابسته[ویرایش]
- نیکولا ژاک پلتیه، اولین فردی که در سال ۱۷۹۲ در جریان انقلاب فرانسه با گیوتین در فرانسه اعدام شد.
- یوگن ویدمن، آخرین فردی که در سال ۱۹۳۹ در ملاء عام توسط گیوتین در فرانسه اعدام شد.
منابع[ویرایش]
- ↑ Les deux derniers bourreaux français toujours vivants, La Dépêche du Midi, 10 September 2007 (French)
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Cédric Condom, Le Dernier Guillotiné, Planète+ Justice, 2011 (French)
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Mercer 2008.
- ↑ "The Infamous Guillotine Falls for the Last Time | History Channel on Foxtel". History Channel (به انگلیسی). 19 June 2016. Archived from the original on 26 April 2019. Retrieved 8 February 2019.
- ↑ "The Guillotines Final Bite". Ottawa Citizen. 3 August 2008. Retrieved 8 February 2019.
- ↑ La dernière exécution capitale date de 30 ans, Radio France internationale, 10 September 2007, archived from the original on 19 May 2011, retrieved 14 September 2023 (French)
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Hamida Djandoubi». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۳.
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
