پرش به محتوا

ترش متال

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از ثرش متال)
ثرش متال
Thrash metal
ریشه‌های سبکیموج نوی هوی متال انگلیسی، اسپید متال، هاردکور پانک
ریشه‌های فرهنگیاواخر دهه ۱۹۷۰ میلادی/اوایل دهه ۱۹۸۰ میلادی، ایالات متحده، بریتانیا و آلمان
سازهای معمولخواننده، گیتار لید، گیتار ریتم، گیتار بیس، درامز
فرم‌های مشتق‌شدهدث متال، بلک متال، گروو متال، اینداستریال متال
ژانرهای درهم‌آمیخته
کراس‌اور ترش، متال کور، نیو متال
حلقه‌های منطقه‌ای
آلمان - برزیل - بریتانیا - لهستان - استرالیا - کانادا - ایالات متحده (ناحیه خلیج و ساحل شرق) - ژاپن - مکزیک
سایر مطالب
فهرست گروه‌های ترش متال

ثرَش متال (انگلیسی: thrash metal؛ یا به‌اختصار ترش) زیرشاخه‌ای افراطی از موسیقی هوی متال است که با تهاجم کلی و تمپوی سریع خود شناخته می‌شود.[۱] ترانه‌های این ژانر معمولاً از ضربات ریتمیک سریع و پرانرژی و ریف‌های گیتار با محدوده صوتی پایین‌تر (نت‌های بم‌تر) بهره می‌برند و با نوازندگی سریع و تکنیکی گیتار لید (به سبک شردینگ) همراه می‌شوند.

این ژانر در اوایل دهه ۱۹۸۰ ظهور کرد و از آن زمان نوازندگان شروع به ترکیب درامز دوبل بیس (استفاده از دو پدال بیس) و سبک‌های پیچیده گیتار از موج نوی هوی متال بریتانیایی با سرعت و تهاجم هاردکور پانک و تکنیک‌های پراگرسیو راک کردند.[۲][۳][۴] از نظر فلسفی، ترش متال به‌عنوان واکنشی علیه محافظه‌کاری دوران ریگان[۵] و زیرشاخه بسیار معتدل‌تر، پاپ‌محور و فراگیر هوی متال یعنی گلم متال که در دهه ۱۹۸۰ به‌طور هم‌زمان توسعه یافت، شکل گرفت.[۶] ژانرهای مشتق‌شده شامل کراس‌اور ترش است که ترکیبی از ترش متال و هاردکور پانک محسوب می‌شود.

جنبش اولیه ترش متال حول محور لیبل‌های مستقل مانند مگافورس، متال بلید، کامبت، رودرانر و نویز و همچنین صنعت زیرزمینی تیپ تریدینگ در اروپا و آمریکای شمالی شکل گرفت. این ژانر از حدود سال ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۱ از نظر تجاری موفقیت‌آمیز بود و گروه‌هایی مانند متالیکا، اسلیر، مگادث و انترکس را که همگی به‌عنوان «چهار بزرگ» ترش متال آمریکا شناخته می‌شوند، به شهرت رساند.[۴][۷] گروه‌های دیگری مانند اورکیل، متال چرچ، نیوکلئر اسالت، فلوتسم اند جتسم و گروه‌های منطقه بی آریا مانند اکسدس، تستمنت و دث آنجل هرگز به سطح موفقیت «چهار بزرگ» نرسیدند، اما از طریق برنامه ام‌تی‌وی به نام هدبنگزر بال یا راه‌های دیگر، طرفداران قابل‌توجهی در جامعه متال پیدا کردند.[۴][۷][۸][۹] برخی از محبوب‌ترین گروه‌های بین‌المللی ترش متال در این دوره شامل سپولترا از برزیل، وویوود و آنیهیلیتور از کانادا، کورونر از سوئیس، آنسلات از انگلستان و «چهار بزرگ» آلمانی ترش متال، معروف به ترش توتونیک، یعنی کریتور، دستراکشن، سادام و تنکارد بودند.[۴][۷][۹][۱۰]

محبوبیت ژانر ترش متال تا اواسط دهه ۱۹۹۰ کاهش یافت، که نتیجه موفقیت تجاری ژانرهایی مانند آلترناتیو راک، گرانج و بعدها پاپ پانک و نیو متال بود. در واکنش به این تغییرات، برخی گروه‌ها یا منحل شدند یا از ریشه‌های ترش متال خود فاصله گرفته و به سمت گروو متال یا آلترناتیو متال حرکت کردند. با این حال، از دهه ۲۰۰۰ به بعد، این ژانر با ظهور گروه‌هایی مانند باندد بای بلاد، اویل، هچت، هاوک، لمب آو گاد، میونیسیپال ویست و واربرینگر بار دیگر احیا شد. این گروه‌ها به‌عنوان پیشگامان عرصه‌ای که به «احیای ترش متال» معروف است، شناخته می‌شوند.[۱۱][۱۲][۱۳][۱۴]

ویژگی

[ویرایش]

سبک ثرش متال عموماً شامل ضرب آهنگ سریع، ریف‌های پیچیده گیتار و درام نوازی با درام بیس (کیک) است. این سبک در اوایل دهه ۸۰ میلادی و با تلفیق بیت‌های درام متعلق به هاردکور پانک و استایل‌های گیتار متعلق به موج نوی هوی متال انگلیسی پدید آمد. بسیاری از بیسیست‌های این سبک حین نواختن از پیک گیتار بهره می‌برند. هرچند بسیاری از آنها همچون کلیف برتون، رابرت تروهیو، Frank Bello, Greg Christian, Steven DiGiorgio از انگشتان خود استفاده می‌کنند.

تاریخچه

[ویرایش]

پیشینه

[ویرایش]

اولین قطعه ای که می‌توان به آن برچسب ثرش متال زد قطعه Stone Cold Crazy از گروه بریتانیایی و افسانه ای کویین از آلبوم Sheer Heart Attack است (که متالیکا نیز آن را در سال ۱۹۹۰ کاور کرد) است. گفته می‌شود این قطعه ثرش متال بوده قبل از این که حتی لغت ثرش متال پدید بیاید. پس از آن بندهای مختلفی چون آیرون باترفلای، آیرن میدن، جوداس پریست، ونوم، موتورهد و تعدادی دیگر نوازندگی‌های سرعتی را معرفی کردند که بعدها به قسمتی جداناپذیر از ثرش متال تبدیل شد.

اوایل دهه ۸۰

[ویرایش]

در ژوئن سال ۱۹۸۱ مکگاونی و هتفیلد آهنگی به نام Hit the Lights را تحت نام Leather Charm که یک بند هارد راک از کالیفرنیای جنوبی بود، نوشتند. این بند خیلی زود از هم پاشید و هتفیلد، لارس اولریش را پس از انتشار یک تبلیغات در روزنامه ملاقات کرد. این دو بعدها به همراه دیو ماستین (گیتار) که بعداً گروه مگادث را تشکیل داد، و ران مکگاونی (بیس) همگروهی سابق هتفیلد، گروه متالیکا را تشکیل دادند. کرک همت در سالهای بعد جای ماستین را گرفت.

عبارت «ثرش متال» برای نخستین بار توسط مالکولم دام خبرنگار مجله کرانگ وقتی درصدد اشاره به ترانه ای از انثرکس یعنی Metal Thrashing Hard استفاده شد.

بند دیگر از بین چهاربند بزرگ ثرش متال زمانی ایجاد شد که جف هانمن و کری کینگ در یک رویداد هنرآزمایی (که آزمونی ورودی برای یک گروه موسیقی بود) یکدیگر را ملاقات کردند و تصمیم گرفتند تا گروهی مستقل برای خودشان ایجاد کنند. آنها به همراه دیو لمباردو که در آن زمان راننده و پیک موتوری بود و همچنین درامر تام آرایا بند اسلیر را تشکیل دادند. آنها نخستین آلبومشان ار شش ماه پس از نخستین آلبوم متالیکا یعنی Kill 'em all منتشر کردند.

اواسط دهه ۸۰

[ویرایش]

محبوبیت ثرش متال با انتشار آلبوم Ride the lightning توسط متالیکا و همین‌طور آلبوم Fistful of Metal توسط انترکس افزایش یافت.

گروهای موفق این سبک

[ویرایش]
  • در ایالات متحده:

چهار بزرگ(Big Four) آمریکایی:

سایر گروه‌های آمریکایی:

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Kahn-Harris, Keith, Extreme Metal: Music and Culture on the Edge, pp. 2–3, 9. Oxford: Berg, 2007, شابک ‎۱−۸۴۵۲۰−۳۹۹−۲.
  2. ↑ Prato, Greg (December 19, 2023). "Steve Hackett Recalls His Reaction to Thrash and Death Metal of the '80s". Ultimate Guitar. Retrieved March 23, 2024.
  3. ↑ "Technical Thrash Metal: Historia, Bandas, álbumes y más". metallerium.com (به اسپانیایی). January 27, 2023. Retrieved March 23, 2024.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ McIver, Joel (29 April 2010). "A History of Thrash Metal". Total Guitar. MusicRadar. Archived from the original on 25 December 2013. Retrieved 17 June 2014.
  5. ↑ Farrar, Justin (26 December 2017). "The 30 Greatest Thrash Bands of All Time". Spin Magazine. Archived from the original on 20 July 2018. Retrieved 28 February 2020.
  6. ↑ Weinstein 2000, p. 48.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ "The 20 Albums That Invented...Thrash". Goldmine Magazine: Record Collector & Music Memorabilia. Goldminemag.com. 4 May 2022. Archived from the original on 29 November 2022. Retrieved December 6, 2022.
  8. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام share-the-stage وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ "Headbangers Ball- The Unofficial Tribute Site - Episode Database". headbangersballunofficialtributesite.com. Archived from the original on 29 May 2017. Retrieved 26 September 2021.
  10. ↑ "Sodom, Kreator, Destruction and Tankard: the untold story of German thrash's Big Four". loudersound.com. 5 April 2017. Archived from the original on 17 February 2022. Retrieved 16 February 2022.
  11. ↑ "Hatchet: "Fear Beyond Lunacy" Album Review by Jason Z!". skullsnbones.com. 28 October 2015. Archived from the original on 3 August 2021. Retrieved 4 January 2022.
  12. ↑ "Havok - Unnatural Selection". thisisnotascene.com. Archived from the original on 11 September 2013. Retrieved 4 January 2022.
  13. ↑ "New Extremes: Deafheaven Play Sold-Out LA Show with Health, Skeletal Remains". metalassault.com. 16 January 2017. Archived from the original on 19 January 2017. Retrieved 4 January 2022.
  14. ↑ "DAVE ELLEFSON Says EXODUS Invented Thrash, LAMB OF GOD Helped Reset It in the 2000s". 22 February 2023.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ترش_متال&oldid=42659095»