تپه‌ای که از آن بالا می‌رویم

این یک مقالهٔ خوب است. برای اطلاعات بیشتر اینجا را کلیک کنید.
صفحه با تغییرات در انتظار سطح ۱ حفاظت شده‌است
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تپه‌ای که از آن بالا می‌رویم 
اثر آماندا گورمن
گورمن در حال قرائت «تپه‌ای که از آن بالا می‌رویم» در مراسم تحلیف جو بایدن
تاریخ نگارش۳۰ دسامبر ۲۰۲۰ – ۶ ژانویهٔ ۲۰۲۱
کشورایالات متحده
زبانانگلیسی

«تپه‌ای که از آن بالا می‌رویم»[۱] (انگلیسی: The Hill We Climb) شعری گفتاری[a] اثر آماندا گورمن، شاعر آمریکایی است. گورمن این شعر را در مراسم تحلیف جو بایدن که در ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۱، در واشینگتن، دی.سی. برگزار شد، قرائت کرد. او متن این شعر را در هفته‌های پس از انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده، به‌ویژه در شب ۶ ژانویهٔ ۲۰۲۱، در واکنش به یورش به کاخ کنگره نوشت. گورمن در ۲۲ سالگی این شعر را خواند و به این ترتیب، به جوان‌ترین شاعری تبدیل شد که در مراسم تحلیف اجرا داشته‌است.

این شعر برای دعوت مردم آمریکا به «اتحاد و همکاری و همبستگی» سروده شده‌است. «تپه‌ای که از آن بالا می‌رویم» به‌خاطر پیام، جمله‌بندی و شیوهٔ بیان آن مورد تحسین قرار گرفت. نقادان عموماً قرائت گورمن را یکی از نکات برجستهٔ مراسم تحلیف می‌دانستند. بسیاری احساس می‌کردند که این شعر نشان‌دهندهٔ دعوتی برای اتحاد است و پیام آن پس از مراسم نیز باقی خواهد ماند. گورمن پس از قرائت این شعر و دو کتابش که بعدها در صدر فهرست پرفروش‌ها قرار گرفت، توجه زیادی را به‌ویژه در رسانه‌های اجتماعی به خود جلب کرد. نقادان بر سر ویژگی‌های مترجم شایسته برای ترجمهٔ این شعر اختلاف‌نظر داشتند و این مسئله باعث شد تا برخی از مترجمان از ترجمهٔ این اثر منصرف یا برکنار شوند.

زمینه و نگارش[ویرایش]

گورمن در سال ۲۰۱۷

آماندا گورمن، شاعر آمریکایی است که در ۷ مارس ۱۹۹۸[۲] در لس آنجلس به دنیا آمد. او در سال ۲۰۱۷، در نوزده سالگی به‌عنوان نخستین ملک‌الشعرای جوان ایالات متحده[b] معرفی شد.[۳] در ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۱، کمیتهٔ تحلیف،[c] مجری برگزاری مراسم تحلیف جو بایدن در واشینگتن، دی.سی. اعلام کرد که قرار است گورمن در مراسم ۲۰ ژانویه شعرخوانی کند.[۴] به‌گفتهٔ گورمن، او نگارش این شعر را با مرور اشعار مراسم‌های قبلی آغاز کرد که برای مثال، شامل آثاری از رابرت فراست و مایا آنجلو بود. او به بررسی سخنرانی‌های شناخته‌شده از آبراهام لینکلن، فردریک داگلاس، مارتین لوتر کینگ جونیور و وینستون چرچیل نیز پرداخت.[۵][۶][۷] گورمن همچنین با ریچارد بلانکو،[d] شعرخوان دومین تحلیف اوباما و الیزابت الکساندر،[e] شعرخوان نخستین تحلیف اوباما گفت‌وگو کرد.[۸]

در دسامبر ۲۰۲۰، جیل بایدن، همسر جو بایدن، از گورمن خواست تا شعری را برای مراسم تحلیف آماده کند.[۹] او در ۳۰ دسامبر ۲۰۲۰ مطلع شد که به‌عنوان شاعر این مراسم انتخاب شده‌است.[۱۰] گورمن باید شعری می‌نوشت که به مضمون کلی مراسم، یعنی «آمریکای متحد» می‌پرداخت.[۱۱] او هر روز، چند سطر از شعر را می‌نوشت[۱۰] و در گفت‌وگو با نیویورک تایمز گفت که در زمان نگارش تلاش می‌کرد تا شعر را کامل کند و از طرفی هم نگران میزان کفایت آن بود.[۸]

دونالد ترامپ نامزد حزب جمهوی‌خواه در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۲۰ بود. او پس از شکست، طی توییت‌ها و سخنرانی‌هایی از هوادارنش خواست تا در واکنش به نتیجهٔ انتخابات، در تجمع‌های اعتراض‌آمیز شرکت کنند. در ۶ ژانویهٔ ۲۰۲۱، همزمان با برگزاری نشست مشترک کنگره برای شمارش آرای الکترالِ نامزدهای ریاست‌جمهوری، گروهی از هوادارن ترامپ حصار امنیتی را شکستند و وارد ساختمان کنگره شدند.[۱۲] زمانی که رویداد یورش به کاخ کنگره ایالات متحده رخ داد، گورمن هنوز نگارش این شعر را تمام نکرده بود.[۶] او در مصاحبه‌ای با سی‌بی‌اس نیوز گفت که آن یورش باعث شد تا «تپه‌ای که از آن بالا می‌رویم» بتواند خلق شود و از این رویداد در متن شعر سخن گفته‌است.[۷] گورمن نگارش شعر را در شب ۶ ژانویهٔ ۲۰۲۱ به پایان رساند.[۱۰]

گورمن که در کودکی دچار اختلال گفتاری بود، در ۲۲ سالگی این شعر را قرائت کرد و به جوان‌ترین شاعری تبدیل شد که در مراسم تحلیف ریاست‌جمهوری شعرخوانی کرده‌است.[۶][۱۳] او پیش از اجرا، به‌طور مکرر متن شعر را برای قرائت تمرین می‌کرد.[۸] او گفت که به‌دنبال فرصتی بوده‌است تا با استفاده از این شعر بتواند دیگران را به «اتحاد و همکاری و همبستگی» دعوت کند.[۵]

محتوا[ویرایش]

روزش که برسد، بدون بیمی در دل سایهٔ شعله‌ها بیرون می‌آییم. طلوع تازه‌ای که از بند رهایش می‌کنیم، خواهد درخشید. چراکه همیشه آنجاست و می‌درخشد. فقط اگر به خود جسارت دیدن دهیم. فقط اگر به خود جسارت بودن دهیم.

آماندا گورمن، «تپه‌ای که از آن بالا می‌رویم»[۱۴]

حدود پنج دقیقه طول کشید تا گورمن این شعر ۷۲۳ کلمه‌ای را در مراسم تحلیف جو بایدن بخواند.[۵][۱۵] شعر با این سطر آغاز می‌شود: «وقتی روز فرا می‌رسد، از خود می‌پرسیم در این سایهٔ بی‌پایان، نور را چگونه بیابیم؟» و گورمن رویداد یورش به کاخ کنگره را به‌عنوان «ما نیرویی را دیده‌ایم که می‌تواند ملت ما را متلاشی کند» توصیف می‌کند و بلافاصله می‌گوید که «دموکراسی نیز می‌تواند دچار وقفه شود اما برای همیشه شکست نخواهد خورد.» او همچنین درمورد میراثش، از نسل بردگان و رؤیاهایش برای آینده سخن گفت.[۵] وی آمریکا را کشوری توصیف کرد که «چهره‌اش کبود، اما هنوز کامل است»[۱۶] و به خسارات آن اشاره کرد اما با این حال، فرصتی برای آشتی را نیز فراهم کرد.[۸] گورمن در این شعر از واج‌آرایی و «کلام قصار حاوی قوت قلب» کمک گرفته‌است.[۱۷]

این شعر دارای ارجاعات متعددی به موزیکالِ همیلتون است.[۱۸][۱۹] پس از برگزاری مراسم تحلیف، گورمن در پاسخ، به ستایش از لین-منوئل میرندا، نمایشنامه‌نویس همیلتون پرداخت و توضیح داد که شعرش شامل اشاره‌هایی به این تئاتر موزیکال است. هیلل ایتالی،[f] خبرنگار آسوشیتد پرس نوشت که «تاریخ چشمانش به ماست» یکی از این ارجاعات است که می‌تواند پژواکی از «تاریخ چشمانش به توست»[g] در این تئاتر باشد.[۲۰] «همه باید در زیر درخت انگور و انجیر خود بنشینند و هیچ‌کس نباید دیگری را بترساند» نقل‌قولی از کتاب مقدس است[۱۴][۲۱] که در یکی از ترانه‌های همیلتون نیز به کار رفته‌است.[۲۲] همچنین عنوان این شعر شباهت زیادی به گفتار معروف جان وینتروپ[h] دارد که «شهر روی تپه» به «تپه‌ای که از آن بالا می‌رویم» تبدیل شده‌است.[۲۳]

بازخورد[ویرایش]

این شعر به‌طور گسترده از سوی چهره‌هایی همچون لین-منوئل میرندا،[۲۴] اپرا وینفری، هیلاری کلینتون، استیسی ایبرامز، میشل اوباما[۵] و باراک اوباما تحسین شد.[۲۵] نقادان عموماً نظر خوبی نسبت به این شعر داشتند و خاطرنشان کردند که احتمالاً پس از مراسم تحلیف نیز قابل‌توجه خواهد ماند.[۵][۲۶][۲۷] سی‌ان‌ان و بالتیمور سان[i] از این شعر به‌عنوان رویدادی مهم در مراسم تحلیف یاد کردند و پیام‌های گورمن مبنی بر اتحاد، تأمل در گذشته و امید به آینده را ستودند.[۲۸][۱۵][۲۹] برخی از نقادان مانند دیوید ام. شریبمن،[j] جینی آسترهلد[k] و کامیلا داماناسکی[l] نیز به شباهت‌ها میان شعر گورمن و آثار دیگر شاعران مراسم تحلیف، همچون فراست و بلانکو اشاره کردند.[۱۶][۳۰][۲۶]

در حالی که آدام گابات،[m] یکی از نقادان گاردین، «تپه‌ای که از آن بالا می‌رویم» را کارِ استادانهٔ گورمن دانست،[۳۱] جولی بیکاویچ[n] در وال‌استریت جورنال لفظ «چرخش ستاره‌ای» را برای توصیف این شعر به کار برد و همچنین گریزی به میزان رشد دنبال‌کنندگان گورمن در توییتر زد. به‌گفتهٔ بیکاویچ، شعرخوانی گورمن در مراسم تحلیف موجب شد تا نرخ رشد دنبال‌کنندگان جدید وی در این شبکهٔ اجتماعی، بیشتر از جو بایدن، رئیس‌جمهور جدید ایالات متحده باشد.[۱۰] جینی آسترهلد در بوستون گلوب از این شعر به‌عنوان «شعری همیشه معنوی» و «شعری برای ما» یاد کرد. او خاطرنشان کرد که پیام گورمن می‌تواند دربارهٔ هر دختر آفریقایی-آمریکایی باشد که رؤیایی دارد و توجه‌ها را به کامالا هریس جلب کرد. آسترهلد همچنین شعر و نحوهٔ قرائت را با «در نبض صبحِ»[o] آنجلو که در نخستین مراسم تحلیف بیل کلینتون در سال ۱۹۹۳ خوانده شد، و پیام آن را با «رؤیای معوق»[p] اثر لنگستون هیوز مقایسه کرد.[۲۶] شایلا هریس[q] برای مجلهٔ ابونی[r] می‌نویسد که «تأملات کوبندهٔ او درمورد گذشتهٔ کشور و چشم‌انداز وی برای پیشرفت به‌وسیلهٔ بیانی استادانه زنده شد.» از نظر هریس، گورمن توانست به‌واسطهٔ این اجرا، جایگاه خودش را در بین سنت‌های شفاهی سیاه‌پوستان آمریکا کسب کند.[۳۲]

ویل گمپرتز،[s] نقاد بی‌بی‌سی نیوز، این شعر را در مقام «شعری با ریتم زیبا و پختگی لازم برای یک موقعیت خاص» توصیف کرد که طنینش فراتر از مراسم تحلیف بایدن بود و گورمن را به‌خاطر طرز بیان «زیبایش» تحسین کرد.[۵] نقاد آتلانتیک نیز این قرائت را «بی‌عیب‌ونقص» نامید.[۱۷] یکی از نقادان ان‌پی‌آر از نحوهٔ قرائت گورمن، شعر وی و پیام آن تمجید کرد.[۱۶] دوایت گارنر،[t] نقاد بخش نوت‌بوکِ نیویورک تایمز نوشت که گورمن «یک یادآوری تک‌نفره بود که اگر زمستان در اینجا حکم‌فرما است، پس بهار نمی‌تواند خیلی دور باشد» و «چنانچه اجرای او باعث شده‌است تا فکر کنید تزریق خون داشته‌اید، شاید به این خاطر بوده باشد که می‌توانستید آغاز ارتباطی دوباره در آمریکا را میان زندگی فرهنگی و سیاسی احساس کنید.»[۳۳]

لیزل شیلینگر[u] طی مطلبی در گاردین، قرائت این شعر را همانند لحظهٔ تاج‌گذاری گورمن دانست که وی را به «صدای عصر جدید آمریکا» تبدیل می‌کرد و سطرهای پایانی شعر را «فریاد نبرد شاعرانه» نامید. او همچنین خاطرنشان کرد که «حالت و ژست‌های گورمن باعث شد تا به نظر برسد که خارج از زمان ایستاده‌است.»[۲۷] ست پرلو،[v] مدرس زبان انگلیسی در دانشگاه جرج‌تاون، در واشینگتن پست نوشت که گرچه گورمن به «آمریکادوستی» توجه ویژه‌ای کرده اما وجه تمایز شعر، «اجرای پویا و ظریفِ» آن است. از نظر وی، «تپه‌ای که از آن بالا می‌رویم» به خوبیِ «سرود ستایش برای امروز»[w] اثر الکساندر نیست اما قرائت گورمن بهترین قرائت در مراسم تحلیف ریاست‌جمهوری بود.[۳۴]

در کنار نقدهای مثبت، نقادان بازخوردهای منفی را نیز مطرح کردند. ملانی مک‌دونا،[x] روزنامه‌نگار، نقد منفی خود را در اسپکتاتور[y] منتشر کرد. به‌نظر وی، این ارائه در مراسم تحلیف «نمایش را دزدید» و شعر نیز سخت‌فهم و ضعیف نوشته شده بود.[۳۵] ویلیام لوگان،[z] شاعر و نقاد، این شعر را در نیو کرایتریون[aa] بررسی کرد. لوگان «تپه‌ای که از آن بالا می‌رویم» را شعری توصیف کرد که از «استعاره‌های پیش‌پاافتاده و ابتذال‌های ملال‌آور» ساخته شده‌است و قافیه‌های آن مانند «صدای جرینگ جرینگ غلات صبحانه» است.[۳۶]

لباس[ویرایش]

عکسی از گورمن در نمایی دیگر که در حال قرائت این شعر است

خبرنگاران به پوشش گورمن در این مراسم نیز توجه کردند. این شاعر از جواهرات اعطایی وینفری استفاده کرد و میوچا پرادا، طراح کت زرد و سَربَند قرمزرنگ وی بود.[۹][۲۸] گورمن همچنین انگشتری به دست داشت که پرنده‌ای محبوس را نشان می‌داد. او می‌خواست با این انگشتر به بزرگداشت مایا آنجلو بپردازد و به خودزندگی‌نامهٔ می‌دانم چرا پرنده در قفس می‌خواند اشاره داشت.[۹][۲۴]

انتشار[ویرایش]

اندکی پس از برگزاری مراسم تحلیف، پنگوئن یانگ ریدرز[ab] از انتشار ۱۵٬۰۰۰ نسخه از این شعر در قالب کتابی با جلد سخت خبر داد که قرار بود انتشار آن از بهار ۲۰۲۱ آغاز شود. این شعر همچنین در نخستین مجموعهٔ شعر منتشرشدهٔ گورمن با عنوان تپه‌ای که از آن بالا می‌رویم[ac] گنجانده شد. وایکینگ بوکس فور یانگ ریدرز[ad] این مجموعه شعر را در سپتامبر ۲۰۲۱ منتشر کرد.[۸][۳۷] یک روز پس از مراسم تحلیف، تپه‌ای که از آن بالا می‌رویم و آوازها را تغییر ده،[ae] کتاب تصویری گورمن که قرار بود انتشارات وایکینگ[af] آن را در سپتامبر ۲۰۲۱ منتشر کند، دو کتاب چاپی پرفروش آمازون و بارنز اند نوبل شدند.[۳۸][۳۹]

بحث بر سر ترجمه[ویرایش]

مترجمان بر سر ویژگی‌های مترجم شایستهٔ آثار گورمن اختلاف‌نظر داشتند. بسیاری از نقادان معتقد بودند که فقط یک زن سیاه‌پوست جوان می‌تواند این شعر را به‌درستی ترجمه کند. در مقابل، افرادی هم بودند که استدلال می‌کردند این کار غیرعملی است؛ چون مترجمانی که این مشخصه‌ها را داشته باشند، محدود هستند. آرون رابرتسون،[ag] مترجم سیاه‌پوست، به نیویورک تایمز گفت که «این چیزی شبیه لحظه‌ای سرنوشت‌ساز است.»[۴۰][۴۱]

در مارس ۲۰۲۱، ماریکه لوکاس رینه‌فلت برای ترجمهٔ مجموعهٔ شعر تپه‌ای که از آن بالا می‌رویم به زبان هلندی انتخاب شد. تصمیمی که با نظر مساعد گورمن همراه بود اما زمانی که ناشر هلندی برای انتخاب نکردن مترجم سیاه‌پوست مورد انتقاد قرار گرفت، رینه‌فلت از ترجمهٔ این کتاب کناره‌گیری کرد.[۴۲][۴۰]

کمی بعدتر، انتشارات یونیورس[ah] ویکتور اوبیولز[ai] را از کار ترجمهٔ شعر گورمن به زبان کاتالان برکنار کرد.[۴۳] اوبیولز به خبرگزاری فرانسه گفت که این ناشر به‌دنبال شخص دیگری بود که «زن، جوان، کنشگر و ترجیحاً سیاه‌پوست» باشد. او نوشت: «اگر من نتوانم اثر یک شاعر را ترجمه کنم، به این خاطر که او زن، جوان، سیاه‌پوست و یک آمریکایی قرن بیست و یکمی است، پس هومر را هم نمی‌توانم ترجمه کنم؛ چون یک یونانی قرن هشتم پیش از میلاد نیستم. شکسپیر را هم نمی‌توانم ترجمه کنم؛ چون یک انگلیسی قرن شانزدهمی نیستم.»[۴۴]

کبری گوموشای،[aj] هادیا هارونا اولکر[ak] و اودا استرتلینگ[al] این شعر را به آلمانی برگرداندند و انتشارات هافمن اونت کمپ[am] آن را منتشر کرد. پیشتر، گوموشای و هارونا اولکر هرگز به‌عنوان مترجم کار نکرده بودند. این ترجمه مورد انتقاد قرار گرفت و روزنامهٔ اتریشی استاندارد[an] آن را «بسیار ناموفق» ارزیابی کرد.[۴۵]

واژه‌نامه[ویرایش]

  1. ↑ Spoken word
  2. ↑ National Youth Poet Laureate
  3. ↑ Inaugural Committee
  4. ↑ Richard Blanco
  5. ↑ Elizabeth Alexander
  6. ↑ Hillel Italie
  7. ↑ History Has Its Eyes on You
  8. ↑ John Winthrop
  9. ↑ The Baltimore Sun
  10. ↑ David M. Shribman
  11. ↑ Jeneé Osterheldt
  12. ↑ Camila Domonoske
  13. ↑ Adam Gabbatt
  14. ↑ Julie Bykowicz
  15. ↑ On the Pulse of Morning
  16. ↑ A Dream Deferred
  17. ↑ Shayla Harris
  18. ↑ Ebony
  19. ↑ Will Gompertz
  20. ↑ Dwight Garner
  21. ↑ Liesl Schillinger
  22. ↑ Seth Perlow
  23. ↑ Praise Song for the Day
  24. ↑ Melanie McDonagh
  25. ↑ The Spectator
  26. ↑ William Logan
  27. ↑ The New Criterion
  28. ↑ Penguin Young Readers
  29. ↑ The Hill We Climb
  30. ↑ Viking Books for Young Readers
  31. ↑ Change Sings
  32. ↑ Viking
  33. ↑ Aaron Robertson
  34. ↑ Univers
  35. ↑ Víctor Obiols
  36. ↑ Kübra Gümüşay
  37. ↑ Hadija Haruna-Oelker
  38. ↑ Uda Strätling
  39. ↑ Hoffmann und Campe
  40. ↑ Der Standard

منابع[ویرایش]

  1. ↑ گورمن، آماندا (۱۴۰۰). تپه‌ای که از آن بالا می‌رویم. ترجمهٔ منیر ولی‌زاده. انتشارات ایهام. شابک ۹۷۸-۶۲۲-۷۵۵۲-۷۲-۰. دریافت‌شده در ۱ اوت ۲۰۲۳.
  2. ↑ "Famous birthdays for March 7: Laura Prepon, Nadav haniger". UPI. March 7, 2021. Archived from the original on March 7, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  3. ↑ Hawgood, Alex (November 3, 2017). "Meet Amanda Gorman, America's First Youth Poet Laureate". The New York Times. ISSN 0362-4331. Archived from the original on January 20, 2021. Retrieved March 16, 2021.
  4. ↑ "Presidential Inaugural Committee Announces Participants in the 59th Inaugural Ceremonies". bideninaugural.org. January 14, 2021. Archived from the original on January 14, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ ۵٫۴ ۵٫۵ ۵٫۶ Gompertz, Will (January 20, 2021). "Amanda Gorman: Inauguration poet calls for 'unity and togetherness'". BBC News. Archived from the original on January 21, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ "'History Has Its Eyes On Us.' Poet Amanda Gorman Seeks Right Words For Inauguration". NPR.org. Archived from the original on January 21, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ "Amanda Gorman makes history as youngest known inaugural poet". www.cbsnews.com. January 20, 2021. Archived from the original on January 21, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ ۸٫۳ ۸٫۴ Alter, Alexandra (January 19, 2021). "Amanda Gorman Captures the Moment, in Verse". The New York Times. ISSN 0362-4331. Archived from the original on January 20, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ Hess, Liam (January 20, 2021). "Inaugural Poet Amanda Gorman on Her Career-Defining Address and Paying Homage to Maya Angelou". Vogue. Archived from the original on January 29, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ ۱۰٫۳ Bykowicz, Julie (January 20, 2021). "Poet Amanda Gorman Has Star Turn Reading 'The Hill We Climb' at Biden Inauguration". Wall Street Journal. ISSN 0099-9660. Archived from the original on January 21, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  11. ↑ Liu, Jennifer (January 20, 2021). "Read the full text of Amanda Gorman's inaugural poem 'The Hill We Climb'". CNBC. Archived from the original on November 6, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  12. ↑ Duignan, Brian (August 4, 2021). "January 6 U.S. Capitol Attack". Encyclopedia Britannica. Archived from the original on 10 April 2023. Retrieved April 10, 2023.
  13. ↑ Jeffery, Lynsey (January 20, 2021). "Amanda Gorman, at 22, is the youngest inaugural poet in U.S. history". PBS NewsHour. Archived from the original on April 19, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  14. ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ "READ: Transcript of Amanda Gorman's inaugural poem". The Hill. January 20, 2021. Archived from the original on October 31, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  15. ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ "'The Hill We Climb,' a transcript. Amanda Gorman's poem recited at Biden's inauguration captures the times | COMMENTARY". The Baltimore Sun. Archived from the original on March 24, 2022. Retrieved March 16, 2023.
  16. ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ ۱۶٫۲ Domonoske, Camila (January 20, 2021). "'Not Broken But Simply Unfinished': Poet Amanda Gorman Calls for a Better America". NPR.org. Archived from the original on March 7, 2023. Retrieved March 16, 2023.
  17. ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ Kornhaber, Spencer (January 21, 2021). "The Technicolor Normalcy of Biden's Inauguration". The Atlantic. Archived from the original on October 28, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  18. ↑ Bahr, Sarah (January 20, 2021). "Amanda Gorman's nods to 'Hamilton' won a 'Brava' from Lin-Manuel Miranda". The New York Times. ISSN 0362-4331. Archived from the original on January 20, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  19. ↑ Wang, Amy B.; Merry, Stephanie. "Amanda Gorman reads poem 'The Hill We Climb' at Biden inauguration". Washington Post. ISSN 0190-8286. Archived from the original on January 21, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  20. ↑ Italie, Hillel (January 20, 2021). "Inaugural poet Amanda Gorman: 'Even as we grieved, we grew.'". The Associated Press. Archived from the original on January 20, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  21. ↑ Micah 4:4
  22. ↑ Yasharoff, Hannah. "Amanda Gorman performs powerful poem at inauguration: Read the full text of 'The Hill We Climb'". USA TODAY. Archived from the original on August 13, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  23. ↑ Rowley, Matthew (2021). ""Reverse-Engineering the Covenant: Moses, Massachusetts Bay and the Construction of a City on a Hill"". Journal of the Bible and Its Reception. 8 (2): 209–227. doi:10.1515/jbr-2021-0012. S2CID 238748000. Archived from the original on March 10, 2023. Retrieved March 16, 2023.
  24. ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ Gardner, Chris (January 20, 2021). "Amanda Gorman's Inauguration Poem Draws Praise From Hollywood". The Hollywood Reporter. Archived from the original on March 6, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  25. ↑ Patten, Anthony D'Alessandro,Dominic; D'Alessandro, Anthony; Patten, Dominic (January 20, 2021). "Inaugural Poet Amanda Gorman Tops Amazon Best Seller List After Show-Stopping D.C. Appearance". Deadline. Archived from the original on November 3, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  26. ↑ ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ ۲۶٫۲ Osterheldt, Jeneé (January 20, 2021). "On Inauguration Day, the hill we climb and the dreams we can no longer defer". The Boston Globe. Archived from the original on January 20, 2021. Retrieved March 6, 2021.
  27. ↑ ۲۷٫۰ ۲۷٫۱ Schillinger, Liesl (January 22, 2021). "How Amanda Gorman became the voice of a new American era". The Guardian. Archived from the original on November 7, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  28. ↑ ۲۸٫۰ ۲۸٫۱ Alleyne, Allyssia (January 20, 2021). "Youth poet laureate Amanda Gorman's jewelry carried powerful significance". CNN. Archived from the original on September 8, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  29. ↑ Gorman, Amanda (January 20, 2021). "The Hill We Climb: the Amanda Gorman poem that stole the inauguration show". The Guardian. ISSN 0261-3077. Archived from the original on January 21, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  30. ↑ Shribman, David M. "Opinion: Amanda Gorman's 'Hill We Climb' recalls the poetry of Robert Frost at JFK's inaugural 60 years ago". Milwaukee Journal Sentinel. Archived from the original on February 28, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  31. ↑ Gabbatt, Adam (January 20, 2021). "'An inspiration to us all': Amanda Gorman's inaugural poem stirs hope and awe". The Guardian. Archived from the original on 27 September 2021. Retrieved March 16, 2023.
  32. ↑ Harris, Shayla (January 21, 2021). "Poet Laureate Amanda Gorman, Maya Angelou and the Black Oral Tradition". Ebony. Archived from the original on 22 January 2021. Retrieved March 16, 2023.
  33. ↑ Garner, Dwight (January 21, 2021). "At the Inauguration, Amanda Gorman Wove History and the Future into a Stirring Melody". The New York Times. Archived from the original on 22 January 2021. Retrieved March 16, 2023.
  34. ↑ Perlow, Seth. "Perspective | What made Amanda Gorman's poem so much better than other inaugural verse". Washington Post. ISSN 0190-8286. Archived from the original on 7 April 2022. Retrieved March 16, 2023.
  35. ↑ McDonagh, Melanie (January 21, 2021). "Amanda Gorman was let down by a terrible poem". The Spectator. Archived from the original on 18 August 2021. Retrieved 18 February 2021.
  36. ↑ Logan, William (June 2021). "History lessons by William Logan". The New Criterion. Archived from the original on 20 January 2022. Retrieved 20 January 2022.
  37. ↑ Chan, Tim (January 22, 2021). "Amanda Gorman's Books Are Selling Fast Online, But You Won't Be Able to Read Them Just Yet". Rolling Stone. Archived from the original on April 30, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  38. ↑ "Amanda Gorman's books top bestseller lists after inaugural poem". www.cbsnews.com. Archived from the original on August 30, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  39. ↑ "Amanda Gorman's inauguration poem launches author to top of book charts". The Guardian. January 22, 2021. Archived from the original on November 8, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  40. ↑ ۴۰٫۰ ۴۰٫۱ Holligan, Anna (March 10, 2021). "Why a white poet did not translate Amanda Gorman". BBC News (به انگلیسی). Archived from the original on October 14, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  41. ↑ Marshall, Alex (March 26, 2021). "Amanda Gorman's Poetry United Critics. It's Dividing Translators". The New York Times. ISSN 0362-4331. Archived from the original on October 29, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  42. ↑ "'Shocked by the uproar': Amanda Gorman's white translator quits". The Guardian. March 1, 2021. Archived from the original on October 28, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  43. ↑ "Amanda Gorman's Catalan translator dropped because of 'profile'". BBC News. March 11, 2021. Archived from the original on October 28, 2021. Retrieved March 16, 2023.
  44. ↑ "'Not suitable': Catalan translator for Amanda Gorman poem removed". The Guardian. March 10, 2021. Archived from the original on February 26, 2022. Retrieved March 16, 2023.
  45. ↑ "Gorman-Gedicht: Deutsche Übersetzung in höchstem Maß missglückt". Der Standard (به آلمانی). March 30, 2021. Archived from the original on February 26, 2022. Retrieved March 16, 2023.

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=تپه‌ای_که_از_آن_بالا_می‌رویم&oldid=39110474»