تابع دودویی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در ریاضیات، تابع دودویی (انگلیسی: Binary function) به تابعی می‌گویند که دو ورودی می‌گیرد. به عبارت دقیق‌تر، تابع تابعی دودویی است اگر مجموعه‌های وجود داشته باشند به‌طوری که

که در آن حاصلضرب دکارتی و است.

مثال[ویرایش]

تقسیم عدد صحیح را می‌توان یک تابع در نظر گرفت؛ اگر Z مجموعهٔ اعداد صحیحی، N+ مجموعهٔ اعداد طبیعی (جز صفر), و Q مجموعهٔ اعداد گویا باشد، آنگاه تقسیم یک تابع دودویی Z و N+ به Q است

مثال دیگر حاصلضرب داخلی، یا به‌طور کلی توابعی به شکل است که در آن‌ها x و y بردارهایی با مقادیر واقعی و اندازهٔ مناسب هستند و M ماتریس است. اگر M ماتریس مثبت معین باشد نتیجه ضرب داخلی خواهد بود.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. Clarke, Bertrand; Fokoue, Ernest; Zhang, "Hao Helen". "Principles and Theory for Data Mining and Machine Learning". p. 285. Retrieved 16 August 2016.