باند اس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
باند اس (IEEE)
بازه بسامد
۲ – ۴ گیگاهرتز
بازه طول‌موج
۱۵ – ۷٫۵ سانتی‌متر
باندهای مرتبط

باند اس (انگلیسی: S band) بر پایه تعریف مؤسسه مهندسان برق و الکترونیک به بازه بسامد ۲ تا ۴ گیگاهرتز (GHz) از طیف رادیویی ریزموج در طیف الکترومغناطیسی گفته می‌شود.

باند اس در مراقبت پرواز، رادار هواشناسی و برخی از انواع ماهواره‌های مخابراتی به‌ویژه ماهواره‌های مورد استفاده ناسا جهت ارتباط با شاتل فضایی و ایستگاه فضایی بین‌المللی کاربرد دارد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]