باسیل آپوکاپس
باسیل آپوکاپس (یا آپوکاپس) (متولد ۹۲۴–۹۷۷) (یونانی: Βασίλειος Ἀποκάπης) یک ژنرال بیزانسی قرن یازدهم بود.
او که از نوادگان خاندان آپوکاپای، از طایفه اشراف ارمنی - گرجستانی بود، پسر پاتریسیدان مایکل آپوکاپس یا ابوکاب بود که زمانی به عنوان نگهبان خیمه‌گاه شاهزاده بانفوذ باگراتید گرجی، دیوید سوم تائو (ح. ۹۶۶–۱۰۰۰) و سپس فرماندهی شهر ادسا (شانلیورفای ترکیه امروزی) را تحت فرمانروایی امپراتور بیزانس، میکائیل چهارم پافلاگونی (ح. ۱۰۳۴–۱۰۴۱) برعهده داشت.
در سال ۱۰۵۴ باسیل آپوکاپس به عنوان پاتریکیوس و استراتژیست ، مردم ملازگرد را گرد هم آورد و حمله سلجوقیان تحت فرمان طغرل را دفع کرد. بعدها، از ۱۰۵۹ تا ۱۰۶۵ او به عنوان آرکنت ( ماجیستروس و دوکس ) پارایستریون (بلغارستان شمالی امروزی، در امتداد رود دانوب) خدمت کرد. در سال ۱۰۶۴، همراه با امپراتور آینده نیکفوروس بوتانیاتس و پسرانش، توسط ترکان اوغوز که از شمال بالکان عبور کرده بودند، شکست خورد و اسیر شد، اما شیوع بیماری همه‌گیر مهاجمان را از بین برد و زندانیان را نجات دادند.[۱] پس از شکست رومانوس چهارم توسط آندرونیکوس دوکاس در سال ۱۰۷۱ به نظر می‌رسد که وی تحت فرمان پیلارتوس واراژنونی، ژنرال بیزانسی ارمنی، که خود را در کیلیکیه مستقر کرده بود، بوده. و از سال ۱۰۷۷ تا زمان او به عنوان فرماندار ادسا خدمت می کرد. مرگ او در سال ۱۰۸۳ رخ داد. [۲]
پانویس[ویرایش]
- ↑ Florin Curta (2006), Southeastern Europe in the Middle Ages, 500–1250, p. 298. Cambridge University Press, شابک ۰−۵۲۱−۸۱۵۳۹−۸.
- ↑ Speros Vryonis, Jr. The Will of a Provincial Magnate, Eustathius Boilas (1059). Dumbarton Oaks Papers, Vol. 11, 1957 (1957), pp. 263–277.
منابع[ویرایش]
- Grünbart، M.، "Die Familie Apokapes im Licht neuer Quellen" در N. Oikonomides، ویرایش، مطالعات در سیژیلوگرافی بیزانسی ، V ( واشنگتن، دی سی ، 1998)، 29-41.
- الکسیوس جی سی ساوویدس. خانواده ارمنی-گرجستانی-بیزانسی آپوکاپ/ابوکاب در قرن یازدهم، Δίπτυχα 5 (1991)، 96-104.