ایونیان

جایگاه ایونیای باستان در سواحل ترکیهٔ امروزی

ایونیان، (به یونانی: Ἴωνες) یکی از سه گروهی بودند که یونانیان باستان باور داشتند یونانیان خالص به آن سه دسته تقسیم شدند.

ایونیان به هوش و جسارت مشهور بودند و خود در سواحل لازستان و دریای سیاه مهاجرنشین‌هایی تأسیس کردند. ایونیه کشوری قدیم در ساحل غربی آسیای صغیر در ساحل دریا، مابین خلیج‌های کنونی ازمیر و مندلیا مجاور «سارد» بوده‌است. یونانیان مهاجر ساکن این محل بودند. شهرهای اصلی آن ملیطه، سامس، افسس، کلوفون و کیو است. ایونیان مستعمرات بسیاری در دریای اژه و دریای سیاه بوجود آوردند. ایونیه در سدهٔ ششم پس از میلاد بزرگترین مرکز انتشار تمدن یونانیان گردید. نام «یونان» که ایرانیان به کشور یونان (هِلاس) دادند از نام همین سرزمین برگرفته شده‌است.

منابع

• فرهنگ فارسی دهخدا
• فرهنگ فارسی معین