ایونیان
ایونیان، (به یونانی: Ἴωνες) یکی از چهار گروهی بودند که یونانیان باستان باور داشتند یونانیان خالص به آن سه دسته تقسیم شدند. گروه‌های دیگر : دوری‌ها، آخه‌ای‌ها و ائولانس‌ها بودند.
ایونیان به هوش و جسارت مشهور بودند و خود در سواحل لازستان و دریای سیاه مهاجرنشین‌هایی تأسیس کردند. ایونیه کشوری قدیم در ساحل غربی آسیای صغیر در ساحل دریا، مابین خلیج‌های کنونی ازمیر و مندلیا مجاور «سارد» بوده‌است. یونانیان مهاجر ساکن این محل بودند. شهرهای اصلی آن میلت، سامس، افسس، کلوفون و کیو است. ایونیان مستعمرات بسیاری در دریای اژه و دریای سیاه به وجود آوردند. ایونیه در سدهٔ ششم پس از میلاد بزرگترین مرکز انتشار تمدن یونانیان گردید. نام «یونان» که ایرانیان به کشور یونان (هِلاس) دادند از نام همین سرزمین برگرفته شده‌است.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ فارسی دهخدا
- فرهنگ فارسی معین
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |