ایستگاه متروی کنزینگتون جنوبی
ایستگاه متروی کنزینگتون جنوبی  | |
|---|---|
 Entrance to Pelham Street | |
  ایستگاه متروی کنزینگتون جنوبی موقعیت ایستگاه متروی کنزینگتون جنوبی در Central London | |
| موقعیت | کنزینگتون جنوبی |
| Local authority | منطقه سلطنتی کنزینگتون و چلسی |
| مدیریت | متروی لندن |
| تعداد سکو | ۴ |
| منطقه | ۱ |
| ورود و خروج سالانه متروی لندن | |
| 2011 |  30.61 میلیون[۱] |
| 2012 | 32.50 میلیون[۱] |
| 2013 | 32.75 میلیون[۱] |
| 2014 | 36.46 میلیون[۱] |
| اطلاعات تاریخی | |
| ۱۸۶۸ | Opened (MR) |
| ۱۸۶۸ | Started (DR) |
| ۱۸۷۲ | Started "Outer Circle" (NLR) |
| ۱۸۷۲ | Started "Middle Circle" (H&CR/DR) |
| ۱۹۰۰ | Ended "Middle Circle" |
| ۱۹۰۶ | Opened (GNP&BR) |
| ۱۹۰۸ | Ended "Outer Circle" |
| ۱۹۴۹ | Started (Circle line) |
| اطلاعات دیگر | |
| فهرست ایستگاه‌ها | |
ایستگاه متروی کنزینگتون جنوبی (انگلیسی: South Kensington tube station) یکی از ایستگاه‌های خط ناحیه، خط سیرکل و خط پیکدیلی متروی لندن است.
این ایستگاه که در ناحیه کنزینگتون جنوبی قرار دارد در سال ۱۸۶۸ میلادی تأسیس شده‌است.
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ "Multi-year station entry-and-exit figures" (XLS). London Underground station passenger usage data. Transport for London. June 2015. Retrieved 20 June 2015.
- Badsey-Ellis, Antony (2005). London's Lost Tube Schemes. Capital Transport. ISBN 1-85414-293-3.
- Horne, Mike (2006). The District Line. Capital Transport. ISBN 1-85414-292-5.
- John McAslan & Partners (2009). South Kensington Underground Station: Massing & Feasibility Study (part 1) (PDF). Transport for London. Archived from the original (PDF) on 28 December 2009. Retrieved 14 June 2010.
- John McAslan & Partners (2009). South Kensington Underground Station: Massing & Feasibility Study (part 2) (PDF). Transport for London. Retrieved 14 June 2010.[پیوند مرده]
- John McAslan & Partners (2009). South Kensington Underground Station: Massing & Feasibility Study (part 3) (PDF). Transport for London. Retrieved 14 June 2010.[پیوند مرده]
- John McAslan & Partners (2009). South Kensington Underground Station: Massing & Feasibility Study (part 4) (PDF). Transport for London. Retrieved 14 June 2010.[پیوند مرده]
- Rose, Douglas (1999) [1980]. The London Underground, A Diagrammatic History. Douglas Rose/Capital Transport. ISBN 1-85414-219-4.
- Wolmar, Christian (2005) [2004]. The Subterranean Railway: How the London Underground Was Built and How It Changed the City Forever. Atlantic Books. ISBN 1-84354-023-1.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ ایستگاه متروی کنزینگتون جنوبی موجود است. |
- London Transport Museum Photographic Archive بایگانی‌شده در ۵ ژانویه ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine
- South Kensington station, circa 1890
- View of sub-surface platforms, circa 1890
- Piccadilly line station building, 1910
- Booking hall, 1928
- Station Entrance, 1933
- Section of the unfinished deep tube platform tunnel in use as an office, 1939
- Westbound sub-Surface platform (now demolished), 1949
- Eastbound sub-surface platform (now disused), 1949
- Central sub-surface reversing track (now removed), 1949
- Partially filled-in central reversing track, 1958
- Piccadilly line platform, before redecorations, 1998
| ایستگاه‌ها |
| ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | این یک مقالهٔ خرد مرتبط-قطارشهری است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
ردهها:
- ایستگاه‌های ترابری ریلی در منطقه مسافری ۱ لندن
- ایستگاه‌های خط پیکدیلی
- ایستگاه‌های خط سیرکل
- ایستگاه‌های خط ناحیه متروی لندن
- ایستگاه‌های راهآهن بازشده در ۱۸۶۸ (میلادی)
- ایستگاه‌های راهآهن بازشده در ۱۸۷۱ (میلادی)
- ایستگاه‌های راهآهن زیرزمین قرارگرفته
- ایستگاه‌های راهآهن زیرزمین قرارگرفته در بریتانیا
- ایستگاه‌های راهآهن لزلی گرین
- ایستگاه‌های مترو در کنزینگتون و چلسی
- ایستگاه‌های متروی شبانه متروی لندن
- کنزینگتون جنوبی