پرش به محتوا

اسپاندرال‌های سن مارکو و پارادایم پانگلوسی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد


اسپاندرل‌های سن مارکو و پارادایم پانگلوسی: نقدی بر برنامه انطباق‌گرایانه (به انگلیسی: The Spandrels of San Marco and the Panglossian Paradigm: A Critique of the Spandrels paper)، همچنین با عنوان «برنامه سازگاری» (Adaptationist Programme) نیز شناخته می‌شود،[۱] مقاله‌ای است از زیست‌شناسان فرگشتی استیون جی گولد و ریچارد لوونتین، که در سال ۱۹۷۹، در مجموعه مقالات انجمن سلطنتی B: علوم زیستی منتشر شده‌است.[۲] این مقاله با استفاده از دو استعاره، مکتب فکری سازگاری‌گرایی را که در آن زمان در زیست‌شناسی تکاملی رایج بود، مورد انتقاد قرار می‌دهد: استعاره اسپندرال‌ها در کلیسای سینت مارک، کلیسای جامعی در ونیز، ایتالیا، و استعاره شخصیت خیالی «پانگ گلوس» در رمان کاندید ولتر. این مقاله اولین مقاله‌ای بود که از اصطلاح معماری «اسپاندرال» در زمینه بیولوژیکی استفاده کرد. اصطلاح اسپاندرال از آن زمان در زیست‌شناسی برای اشاره به محصولات جانبی سازگاری رایج شد.[۳]

زمینه

[ویرایش]
اسپندرال‌ها در کلیسای سینت مارکو که الهام‌بخش یکی از استعاره‌های اصلی مقاله هستند.

اسپاندرال‌های سن مارکو و پارادایم پانگلوسی در ابتدا، در سال ۱۹۷۸ نوشته شد و در آن سال گولد آن را به‌عنوان سخن‌رانی برای انجمن سلطنتی ارائه کرد.[۴] گولد کمی قبل از نوشتن مقاله از کلیسای جامع سینت مارک بازدید کرده بود.[۵] مقاله منتشرشده، گولد و لوونتین را به‌عنوان نویسنده فهرست می‌کند. با این حال، در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۵، لوونتین گفت که گولد بیش‌تر مقاله را نوشته‌است و او سهم کم‌تری در آن داشته‌است.[۶]

سبک

[ویرایش]

خود گولد از این مقاله به‌عنوان یک «نظر» یاد کرده‌است، زیرا بر خلاف اکثر مقالات علمی، این مقاله بر اساس بررسی ادبیات یا پیشینه پژوهش و داده‌های تجربی نبوده‌است. این مقاله به سبکی تحریک‌آمیز و ادبی نوشته شده بود که غیرمعمول بود.[۷] دیوید سی کولر این مقاله را «یک نظر، یک بحث، یک مانیفست و یک شاهکار بلاغی» توصیف کرد.[۸]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. پیگلیوچی, ماسیمو; کاپلان, جاناتان (فوریه ۲۰۰۰). "سقوط و ظهور دکتر پانگلوس: انطباق‌گرایی و مقاله اسپاندرال‌ها ۲۰ سال بعد". Trends in Ecology & Evolution. 15 (2): ۶۶–۷۰. doi:10.1016/s0169-5347(99)01762-0. ISSN 0169-5347. PMID 10652558.
  2. گولد, استیون جی; لوونتین, ریچارد سی. (21 سپتامبر 1979). "اسپندرال‌های سن مارکو و پارادایم پانگلوسی: نقدی بر برنامه انطباق‌گرایانه". مجموعه مقالات انجمن سلطنتی B: علوم زیستی. 205 (1161): ۵۸۱–۵۹۸. Bibcode:1979RSPSB.205..581G. doi:10.1098/rspb.1979.0086. PMID 42062.
  3. گولد, استیون جی (1997-09-30). "برتری گزاف اسپندرال بهمثابه یک اصطلاح و نمونه اولیه". مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم (به انگلیسی). 94 (20): ۱۰۷۵۰–۱۰۷۵۵. Bibcode:1997PNAS...9410750G. doi:10.1073/pnas.94.20.10750. ISSN 1091-6490. PMC 23474. PMID 11038582.
  4. رز, مایکل آر.; لادر, جورج وی. (1996). "Post-Spandrel Adaptationism" (PDF). In رز, مایکل آر.; لادر, جورج وی. (eds.). انطباق. الزویر. p. 1. ISBN 978-0-12-596421-0.
  5. رادولف, تیم (1993-12-18). "بررسی: آیا می‌توانیم مطالب نوشتن را تشخیص دهیم؟". نیو ساینتیست (به انگلیسی). Retrieved 2018-12-26.
  6. ویلسون, دیوید اسلون (2015-03-29). "بازبینی اسپاندرال‌های سن مارکو: مصاحبه با ریچارد سی. لوونتین". مؤسسه فرگشت (به انگلیسی). Archived from the original on 2 November 2020. Retrieved 2018-12-25.
  7. هارمون, جوزف ای.; گراس, آلن جی. (۲۰۰۷-۰۵-۱۵). ادبیات علمی: یک تور با راهنما (به انگلیسی). انتشارات دانشگاه شیکاگو. pp. ۲۴۴. ISBN 978-0-226-31656-7.
  8. کوئلر, دیوید سی. (دسامبر 1995). "اسپاندرال‌های سنت مارکو و پارادوکس پانگلوسی: نقد یک برنامه بلاغی". بررسی فصلی زیست‌شناسی. 70 (4): ۴۸۵–489. doi:10.1086/419174.

پیوند به بیرون

[ویرایش]