اتهام سوءاستفاده جنسی وودی آلن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
وودی آلن در سال ۲۰۱۶

وودی آلن فیلم‌ساز آمریکایی است که در اوت ۱۹۹۲ از سوی دختر خوانده‌اش دیلن فارو (که در آن زمان هفت ساله بود) به سوءاستفاده جنسی در خانه مادر خوانده‌اش، بازیگر میا فارو متهم شد.[۱] آلن بارها این اتهام را رد کرده است.[۲][۳]

هنگامی که این ادعا مطرح شد، آلن و میا فارو ۱۲ سال با هم در رابطه بودند و سه فرزند داشتند: دو فرزندخوانده، دیلن و موزس، و یک فرزند بیولوژیک، ساچل (که اکنون به نام رونان فارو شناخته می‌شود).[۱] ادعا می‌شود که این آزار جنسی هشت ماه پس از اینکه فارو فهمید آلن با یکی دیگر از دختران خوانده‌اش، سون-یی پره‌وین (که در سال ۱۹۹۷ با آلن ازدواج کرد) رابطه جنسی داشته، رخ داده است. پره‌وین دانشجوی سال نخست دوره لیسانس بود و ۲۱ سال داشت که فارو در نهایت متوجه این رابطه شد.[۴] آلن ادعا کرد که این رابطه باعث شد فارو ادعای آزار جنسی را به‌عنوان اقدامی انتقام‌جویانه جعل کند.[۳] دادستان ناحیه‌ای ایالت کنتیکت این ادعا را بررسی کرد اما کسی را متهم نکرد.[۵] پلیس ایالت کنتیکت دیلن را به کلینیک کودک‌آزاری جنسی در بیمارستان ییل-نیو هاون ارجاع داد، و به این نتیجه رسید که آلن از دیلن سوءاستفاده جنسی نکرده است و احتمالاً این اتهام تحت تأثیر میا فارو بوده است.[۶][۷] مؤسسه خدمات اجتماعی نیویورک هیچ دلایل محکمی برای تأیید این ادعا پیدا نکرد.[۸]

آلن در پاسخ به این ادعا از فارو بابت حضانت تک‌نفرهٔ دیلن، ساچل و موزس شکایت کرد.[۹] آلن در ژوئن ۱۹۹۳ پرونده را باخت، اگرچه قاضی موافقت کرد که ادعای سوءاستفاده جنسی همچنان ثابت نشده است.[۱۰] ملاقات با دیلن به مدت شش ماه به حالت تعلیق درآمد تا اینکه دیلن از آنچه در طول پرونده حضانت اولیه متحمل شده بود بهبود یافت.[۱۱] آلن تحت نظارت محدود با ساچل دیدار کرد. موزس که نوجوان بود، اجازه داشت خودش تصمیم بگیرد.[۱۲] این تصویب‌نامه در سال ۱۹۹۴[۱۳] و ۱۹۹۵ در دادگاه تجدید نظر تأیید شد.[۱۴]

دیلن چندین بار در بزرگسالی این ادعا را بازگو کرده است، هرچند با تغییراتی در روایت سالِ ۱۹۹۲ میا.[۱۵][۱۶] نخستین اظهار نظر عمومی میا در مصاحبهٔ سال ۲۰۱۳ با مورین اورث برای ونتی فر بود.[۱۷] پس از آن نامهٔ سرگشاده‌ای در نیویورک تایمز در سال ۲۰۱۴[۱۸] و مقاله‌ای از لس آنجلس تایمز در دسامبر ۲۰۱۷ منتشر شد.[۱۹] آلن همچنین در مقاله‌ای از نیویورک تایمز[۳] و در سال ۲۰۱۸ در بیانیه‌ای به سی‌بی‌اس نیوز به‌طور علنی در مورد این ادعا صحبت کرده و هر بار آن را رد کرده است.[۲۰] میا توسط دو فرزندش، موزس[۲۱] و سون-یی[۲۲] به کودک‌آزاری متهم شد. همچنین سون-یی او را به ادعاهای نادرست و «شستشوی مغزی» دیلن متهم کرده است. در نامه‌ای به سال ۲۰۱۸، موزس که احساس می‌کرد نظاره‌گر دقیق دیلن در بعدازظهر روزی بود که گفته می‌شود فارو مورد آزار و اذیت قرار گرفته و خودش در آن زمان ۱۴ سال داشت، به‌طور دقیق توضیح داد که چرا معتقد است این ادعا نادرست است و حمایت به اجبار خود از میا را بزرگ‌ترین اشتباه در زندگی‌اش توصیف کرد.[۲۱] او در توییتی نوشت: «خیلی زیاد دیدم که مادرم سعی می‌کند او را متقاعد کند که مورد آزار و اذیت قرار گرفته است—و این کار هم مؤثر بوده است».[۲۳]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Orth, Maureen (August 5, 2008). "Mia's Story". Vanity Fair. Archived from the original on 2009-02-21.
  2. ↑ "Woody Allen defends himself on '60 Minutes' in '92". CBS News. Archived from the original on November 22, 2014. Retrieved February 8, 2018.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ Allen, Woody (February 7, 2014). "Woody Allen Speaks Out". The New York Times.
  4. ↑ Wypijewski, Joann (February 26, 2014). "Woody and Mia: A Modern Family Timeline". The Nation. Archived from the original on May 17, 2019. Retrieved January 20, 2018.
  5. ↑ Henneberger, Melinda (September 25, 1993). "Connecticut Prosecutor Won't File Charges Against Woody Allen". The New York Times.
  6. ↑ "Child Sexual Abuse Clinic Evaluation of Dylan Farrow" (PDF). Radaronline. 1993-03-17. Archived from the original (PDF) on November 12, 2020. Retrieved March 27, 2019.
  7. ↑ Wilk, Elliott, J. "Allen v. Farrow (1993)" (PDF).
  8. ↑ Pérez-Peña, Richard (October 26, 1993). "Agency Drops Abuse Inquiry in Allen Case". The New York Times.
  9. ↑ Weber, Bruce (August 14, 1992). "Woody Allen Files Child-Custody Lawsuit". The New York Times.
  10. ↑ Wilk, Elliott, Custody Court Ruling, Supreme Court: New York County
  11. ↑ Wilk, Elliott (July 6, 1993), Custody Case Ruling, Supreme Court: New York County
  12. ↑ Marks, Peter (June 8, 1993). "Allen Loses to Farrow in Bitter Custody Battle". The New York Times.
  13. ↑ Allen v. Farrow (1994) (Appellate Division of the Supreme Court of the State of New York, First Department, May 12, 1994).
  14. ↑ Allen v. Farrow (1995) (Appellate Division of the Supreme Court of the State of New York, First Department, May 4, 1995).

    Brozan, Nadine (July 6, 1995). "Chronicle". The New York Times.
  15. ↑ Farrow, Mia (2018-05-15). What Falls Away: A Memoir. p. 299. ISBN 978-1-984800-11-4. OCLC 1035846541.
  16. ↑ January 18, 2018. "Dylan Farrow details her sexual molestation allegations against Woody Allen". CBS This Morning. Retrieved 2019-03-22.
  17. ↑ Orth, Maureen (October 23, 2013). "Momma Mia!". Vanity Fair.
  18. ↑ Farrow, Dylan (February 1, 2014). "Dylan Farrow's Story". The New York Times.
  19. ↑ Farrow, Dylan (December 7, 2017). "Dylan Farrow: Why has the #MeToo revolution spared Woody Allen?". The Los Angeles Times.
  20. ↑ "Woody responds to Dylan Farrow sexual abuse allegations". CBS News. January 18, 2018. Retrieved 8 February 2018.
  21. ↑ ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ Moses Farrow (May 23, 2018). "A SON SPEAKS OUT".
  22. ↑ Soon-Yi Previn Defends Woody Allen and Accuses Mia Farrow of Abuse
  23. ↑ "@MosesFarrow". Twitter. Retrieved 2020-12-13.
  • Farrow, Moses (May 23, 2018). "A Son Speaks Out". Moses Farrow official blog. Archived from the original on May 26, 2018. Retrieved May 26, 2018.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=اتهام_سوءاستفاده_جنسی_وودی_آلن&oldid=39300552»