آمبولانس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فیات دوکاتو که به عنوان آمبولانس فعالیت می‌کند

آمبولانس یا بیمار کش (به فرانسوی: Ambulance) یک وسیله نقلیه EF7 پزشکی مجهز است که بیماران را به مراکز درمانی مانند بیمارستانها منتقل می کند. آمبولانس به طور معمول، مراقبت‌های پزشکی خارج از بیمارستان را در زمان اضطرار به بیمار ارائه می‌کند.

به کارکنان آمبولانس پارامدیک ( تکنسین فوریت‌ های پزشکی ) می‌ گویند .

آمبولانس‌ های ارسالی از ایران به عراق[۱]

آمبولانس یا بیمار کش وسیلهٔ نقلیه بزرگی است که بیماران و مجروحان را میان دو نقطه حادثه و مکان اسکان ، جا به‌ جا می‌ کند . همچنین حین انتقال بیماران و مصدومان پارامدیک برای ایشان اقدامات اولیه پزشکی را انجام می‌ دهند و در مواردی که بیمار دچار مرگ مغزی شده باشد پارامدیک با اقدامات انجام شده فرد مرگ مغزی را برای عمل پیوند محیا نگه می‌ دارد .

آمبولانس‌ هایی که در تصادفات رانندگی یا حوادث دیگر به کار می‌ آیند تجهیزاتی دارند تا افراد را با آن جا به جا کنند . این آمبولانس‌ ها برای نجات جان افراد به وسایل مخصوصی ، مثل دستگاه اکسیژن و دستگاه تنفس مصنوعی ( ونتیلاتور ) دستگاه شوک (دفیبریلاتور) دستگاه چک قند خون (گلوکومتر) دستگاه‌ های دیگر مجهز هستند و کارکنان آمبولانس با استفاده از آن‌ ها بیمارانی را که دچار حمله قلبی شده‌ اند از مرگ نجات می‌ دهند .

همچنین در تصادفات و ضربه های سخت و سنگین ناشی از آن پارامدیک‌ ها با استفاده از وسیله هایی استاندارد مانند ( لانگ بک بورد ، اسکوپ ، وست تایپ ، کولار ، اسپیلینت ) اقدام به خارج‌ سازی و انتقال اصولی و علمی مصدومان می‌ کنند تا به مصدوم صدمات بیشتری وارد نشود .

همهٔ آمبولانس‌ها به آژیر و چراغ گردان مجهز هستند تا در مواقعی که به یاری بیماران می‌ شتابند ، اتومبیل‌ های دیگر از سر راهشان کنار بروند .

در این گونه مواقع ، رانندگان آمبولانس اجازه دارند تا از حد مجاز تندتر رانندگی کنند .

معمولاً رنگ آمبولانس‌ ها سفید است و نشانه‌ های مخصوصی ( نوار نارنجی رنگ ، ستاره حیات ) روی بدنهٔ آن‌ ها ترسیم شده‌ است . [۲]

تاریخچه[ویرایش]

انتقال بیمار به جایی امن یا محلی برای درمان از آغاز یک دشواری برای انسان بوده‌است. در اساطیر رومی برای انتقال بیمار و شخص آسیب دیده در نبردها از گردونه‌های جنگی استفاده می‌کردند. در یونان کهن پرستشگاه‌ها جایی برای رسیدگی به بیمارن بودند. نخستین مراکز درمانی غیروابسته در کشور سریلانکا و در حدود ۴۳۰ پیش از میلاد بوده‌است.

آمبولانس‌های بدون راننده[ویرایش]

با ظهور خودرو های بدون راننده برخی دولت‌ مردان به امکان وجود آمبولانس‌ های بدون راننده فکر می‌ کنند . این آمبولانس‌ ها می‌توانند برخی از خدمات اورژانسی را ارائه دهند تا امدادگران به بیماران پر خطر رسیدگی کنند . در ابتدا می‌ توان این آمبولانس‌ ها را در مناطقی که تقاضای بالایی برای آمبولانس وجود دارد ، مستقر کرد تا بیماران را هرچه سریعتر به نزدیک ترین مرکز پزشکی منتقل کند .

نگارخانه[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «خبرگزاری تسنیم - Tasnim - آئین اعزام و بدرقه کاروان بهداشت و درمان اربعین حسینی». خبرگزاری تسنیم - Tasnim. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۱-۰۶.
  2. دانشنامه آکسفورد

پیوند به بیرون[ویرایش]