تکنسین فوریت‌های پزشکی
تِکنِسیَن فوریَت‌های پـِزشکی یا به اصطلاح EMT نیز نامیده می‌شود، به فرد آموزش‌دیده‌ای گفته می‌شود که معمولاً همراه آمبولانس برای ارائه خدمات پزشکی به کمک بیمار یا شخص مصدوم می‌شتابد یا در بخش اورژانس سیار برای ارائه کمک‌های درمانی حضور دارد.[۱]
در ایران مرکز مدیریت حوادث و فوریت‌های پزشکی کشور هماهنگ‌کنندهٔ کار تكنسين ها كاردانان و كارشناسان فوریت‌های پزشکی است. فرد آموزش‌دیدهٔ فوریت‌های پزشکی با امدادگر و بهیار و پرستار کاملاً متفاوت است و یک رشته تخصصی پزشکی است که به سه سطح پایه‌ای، میانی و پارامدیک تقسیم می‌شود.
شرح وظایف[ویرایش]
شرح وظایف اینترمدیت و پارامدیک فوریت‌های پزشکی کاملاً متفاوت است و وظايف پارامديك اورژانس شامل: معاینات و تشخیص ابتدایی پزشکی، ارزیابی بیماران و مصدومان ترومایی و قلبی و مغزی، احیا قلبی و ریوی پایه و پیشرفته، مراقبت پیشرفته راه هوایى شامل اينتوباسيون يا حتى كريكوتيروتومى ، مراقبت ویژهٔ آی سی یو و سی سی یو، انجام زایمان، تجویز داروهای اورژانسی و مسکن، کنترل خونریزی، انجام جراحی‌های سرپایی اورژانسی و اقدامات تهاجمی، پانسمان زخم، آتل گیری و…. پارامديك اورژانس ارايه دهنده بالاترين و ب كيفيت ترين اقدامات تخصصى پزشكى خارج از بيمارستان است. پارامديك هاى اورژانس عمدتا از كارشناسان فوريت هاى پزشكى و بيهوشى خبره و كارشناسان ارشد اورژانس و مراقبت هاى ويژه هستند كه پس از آزمون كتبى و مصاحبه عملى و تست ورزش به اين جايگاه راه ميابند.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ American Academy of Orthopaedic Surgeons (AAOS), Emergency Care and Transport of the Sick and Injured, Sudbury, Massachusetts: Jones and Bartlett Publishers, ISBN 0-7637-3902-2
پیوند به بیرون[ویرایش]
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
 | این یک مقالهٔ خرد پزشکی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |