گذرگاه مرزی پیشین
| مرز پیشین | |
|---|---|
 | |
| موقعیت | |
| کشور | ایران |
| مختصات | ۲۶°۰۵′۴۱″شمالی ۶۱°۵۰′۴۴″شرقی / ۲۶٫۰۹۴۸۱°شمالی ۶۱٫۸۴۵۴۶°شرقی |
| جزئیات | |
| گونه | مرز زمینی رسمی |
| متناظر | مرز مند |
گذرگاه مرزی پیشین یک گذرگاه مرزی بین ایران و پاکستان است. این پایانهٔ مرزی در شهرستان راسک استان سیستان و بلوچستان و نزدیکی شهر پیشین قرار دارد و با چابهار ۱۸۰ کیلومتر فاصله دارد.[۱] در سمت پاکستان، روستای ردیگ در کنار نقطهٔ صفر مرزی است. همچنین این گذرگاه با بخش مند پاکستان ۲۰ کیلومتر، بخش تمپ ۶۰ کیلومتر، شهر تربت ۱۲۰ کیلومتر و با بندر کراچی ۶۰۰ کیلومتر فاصله دارد. نام این مرز در کشور پاکستان، «مرز مند» می‌باشد.
پیشینه[ویرایش]
به‌دلیل وجود پیوندهای طایفه‌ای و خویشاوندی و اشتراکات فرهنگی و اجتماعی بین مردم بلوچستان ایران و بلوچستان پاکستان، مرز پیشین از گذشته محل عبور مسافر و کالا بوده‌است؛ به‌طوری‌که در سال ۱۳۵۴ گمرک مسافری در پیشین مستقر بوده و پاسپورت ممهور به مهر گمرک پیشین موجود است و هنوز هم مردم از سراسر استان سیستان و بلوچستان برای دیدار با اقوام و آشنایان یا شرکت در مراسم‌های مختلف از این مرز به‌صورت گذر مرزی یا راهداری تردد می‌کنند. مرز پیشین به‌دلیل نزدیکی به بنادر مهم کشور پاکستان از جمله گوادر، جیونی و کراچی از دیرباز مورد توجه بازرگانان بوده و داد و ستد کالا بین سکونت‌گاه‌های اطراف مرز دو کشور انجام می‌شده‌است.[۲]
بازارچه مرزی[ویرایش]
فعالیت تجاری بازارچهٔ مرزی پیشین از سال ۱۳۷۵ آغاز شده‌است. این بازارچه در ۱۵ کیلومتری بخش پیشین قرار گرفته‌است[۳] و دارای چند سوله، باسکول، ساختمان غرفه و اداری و محوطه خاکی دیوارکشی‌شده به مساحت ۹ هکتار است. بنابر اظهارات مدیر بازارچهٔ مرزی پیشین، صادرات از این بازارچه کلاً غیرنفتی است، ولی از گمرک هم کالای غیرنفتی و هم مشتقات نفتی صادر می‌شود. وی افزود: از مرز پیشین کالاهایی از قبیل انواع کنسروجات، انواع بیسکویت، کیک و شیرینی، پفک، چیپس، انواع شکلات، لبنیات، تره‌بار (سیب درختی، پیاز و سیب‌زمینی، انواع میوه‌های مجاز و سبزیجات)، انواع مصالح ساختمانی (سیمان، گچ، سرامیک، کاشی و میلگرد)، مشتقات نفتی (قیر، پارافین، روغن موتور، ایزوگام و گریس)، گاز مایع صادراتی به‌صورت تانکر و محصولات پتروشیمی و انواع پلاستیک و کفش و دمپایی صادر می‌شود. گمرک پیشین در سال ۱۳۷۶ با چهار غرفه راه‌اندازی شد و اکنون بیش از ۵۰ غرفهٔ فعال دارد.[۲]
تبدیل شدن به مرز رسمی[ویرایش]
پایانهٔ مرزی پیشین در ۱ اردیبهشت ۱۴۰۰، با حضور محمد اسلامی وزیر راه و شهرسازی ایران و وزیر تولیدات دفاعی پاکستان به‌صورت رسمی افتتاح شد[۴] و بدین ترتیب این گذرگاه به مرز رسمی و قانونی تبدیل شد. این مرز یکی از مکان‌های مناسب برای واردات دام زنده و صادرات انواع مصالح ساختمانی، مواد غذایی و سایر اقلام تولیدی ایران به پاکستان است.
منابع[ویرایش]
- ↑ «پایانهٔ مرزی پیشین ترانزیت و تردد بین ایران و پاکستان را هموار می‌کند». ایرنا. ۳۱ فروردین ۱۴۰۰.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «مرز پیشین ظرفیتی مهم برای رونق تجارت و ایجاد اشتغال در جنوب بلوچستان». ایرنا. ۲۴ آذر ۱۳۹۹.
- ↑ «بازارچه‌های مرزی و رونق اقتصاد مرزنشینان». ایرنا. ۱۲ اسفند ۱۳۹۷.
- ↑ «پایانهٔ مرزی "پیشین" افتتاح شد». ایرنا. ۱ اردیبهشت ۱۴۰۰.
