کوه رووش

مختصات: ۳۶°۰۸′۲۸″شمالی ۴۶°۱۴′۴۷″شرقی / ۳۶٫۱۴۱۰۰۲°شمالی ۴۶٫۲۴۶۳۲۱°شرقی / 36.141002; 46.246321
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کوه رووش
مرتفع‌ترین نقطه
ارتفاع۲۳۳۷ متر (۷۷۱۴ پا)
مختصات۳۶°۱۴′ شمالی ۴۶°۲۴′ شرقی / ۳۶٫۲۳۳°شمالی ۴۶٫۴۰۰°شرقی / 36.233; 46.400
جغرافیا
موقعیتکردستان؛ سقز
رشته‌کوه مادرزاگرس

کوه رووش از جمله قله‌های رشته‌کوه زاگرس در بخش شمالی آن است که در ۵ کیلومتری جنوب غربی شهر سقز واقع شده‌است[۱] و ارتفاع آن ۲۳۳۷ متر از سطح دریا است. از روستاهای اطراف آن می‌توان به خیدر، قشلاق قاضی، هیجانان و سرتکلتو اشاره کرد.[۲]

هر ساله و در طول فصل‌های مختلف، کوهنوردان زیادی از شهرهای مختلف جهت صعود به قلهٔ این کوه به دامنهٔ آن رفته و اتراق می‌کنند.[نیازمند منبع]

زیست‌بوم[ویرایش]

در این کوه حیواناتی نظیر گرگ و روباه و خرگوش زندگی می‌کنند و از لحاظ پوشش گیاهی می‌توان به گون، بادام کوهی و زالزالک اشاره کرد و در فصل بهار ریواس و قارچ به وفور یافت می‌شود. این کوه از لحاظ منابع آبی کاملاً غنی می‌باشد و در ۴ فصل کوهنوردان از چشمه‌های پرآب آن استفاده می‌نمایند. به همین دلیل کوه روش در بعضی از نقشه‌ها از آن به انبار آب نام می‌برند.[۳] با توجه به نقشهٔ پوشش گیاهی ایران در سال ۱۳۷۱ (مقیاس ۱:۹٬۰۰۰٬۰۰۰) این ناحیه دارای مراتع درجه یک و متوسط است.

مسیر صعود به قله[ویرایش]

مسیرهای معمول این کوه مسیر خیدر و مسیر هیجانان است. طولانی‌ترین مسیر آن مسیر هیجانان است که در قسمت‌هایی از آن تقریباً در حد صخره‌نوردی و به صورت دست به سنگ باید صعود نمود. برای صعود به این کوه می‌بایست آمادگی فیزیکی مناسبی داشت چرا که در مواردی کوهنوردان دچار مشکلات جسمانی شده‌اند.[۴]

در قلهٔ این کوه ستونی قرار دارد که جمعی از پیشکسوتان شهرستان سقز به پاسداشت و گرامی داشت یاد و خاطره کوهنورد فقید محمد اوراز بنا نموده‌اند.[۵]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. کوه روش در سقز بایگانی‌شده در ۲۵ ژانویه ۲۰۲۲ توسط Wayback Machine، تبیان
  2. «شارنيوز- اخبار سقز » عکس » عکسی از سقز که از قله کوه روش گرقته شده است». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ ژوئیه ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۸-۲۶.
  3. شهرستان سقز[پیوند مرده]، وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی
  4. «آخرین صعود / مرگ کوهنورد سقزی در کوه رووش – پایگاه خبری ده نگی شار سقز». دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۸-۲۶.
  5. «۱۲۰۰ کوهنورد به قله روش سقز صعود کردند». خبرگزاری تسنیم. ۲۳ اسفند ۱۳۹۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۸-۲۶.

منابع[ویرایش]

  • ولدبیگی، اکبر (۱۳۸۴). جلوه‌های طبیعی کردستان. انتشارات پرتوبیان. شابک ۹۶۴۸۳۲۷۵۷۲.
  • غزنی، سرافزار؛ توکلی، محمد رئوف (۱۳۶۷). سیر الاکراد: در تاریخ و جغرافیای کردستان. تهران: توکلی.
  • سنندجی، شکرالله (۱۳۷۵). تحفه ناصری در تاریخ جغرافیای کردستان. تهران: موسسه انتشارات امیرکبیر. شابک ۹۷۸۹۶۴۰۰۰۲۱۶۲.
  • فرهنگ جغرافیایی آبادیهای کشور استان کردستان: شهرستانهای سقز، مریوان. تهران: سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح. ۱۳۸۶. شابک ۹۶۴۸۴۰۸۶۹۶.
  • خضری، سعید؛ ثروتی، محمدرضا (۱۳۷۹). جغرافیای طبیعی کردستان موکریان. تهران: ناقوس. شابک ۹۶۴۶۷۵۹۹۹۸.