چرای حفاظتی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گاوهای هایلند در باتلاق چرا در مرکز تالاب لندن

چرای حفاظتی (به انگلیسی: Conservation grazing) یا چرای هدفمند به استفاده از دام‌های اهلی چراکننده یا نیمهاهلیشده برای حفظ و افزایش تنوع زیستی مراتع طبیعی یا نیمه‌طبیعی، مراتع، مراتع بیشه‌ای، تالاب‌ها و بسیاری از زیستگاه‌های دیگر گفته می‌شود.[۱][۲] چرای حفاظتی عموماً فشرده‌تر از شیوه‌هایی مانند سوزاندن کنترل‌شده است،[۲] اما همچنان باید مدیریت شود تا اطمینان حاصل شود که چرای بی‌رویه رخ نمی‌دهد. ثابت شده‌است که این عمل در بازیابی و حفظ اکوسیستم‌های مرتعی و گرمسیری در حد اعتدال سودمند است. سطح مطلوب چرا به هدف حفاظت بستگی دارد و سطح مختلف چرا، در کنار دیگر شیوه‌های حفاظتی، می‌تواند برای القای نتایج مطلوب مورد استفاده قرار گیرد.[۳]

بوم‌مرتعداری شهری با گوسفند و بز در چمنزار شهری «Bois de la Citadelle» در لیل[۴]
حفاظت از چرای گاوهای شاخ‌بلند برای مدیریت ذخیره‌گاه طبیعی ملی در Ruislip Lido

منابع[ویرایش]

  1. Conservation Grazing Peninsula Open Space Trust, California, US, 2009. (cited 2009 Mar 11)
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ What is Conservation Grazing? بایگانی‌شده در ۹ آوریل ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine Grazing Advice Partnership, UK, 2009.
  3. "Free-Range Landscaping Rent-a-goat.com and Others Bring in Herds to Trim the Yard, Get Rid of Weeds". The Wall Street Journal. Archived from the original on 3 April 2020. Retrieved 30 September 2022.
  4. Frédérick Lecluyse (2019) article intitulé Lille À la Citadelle, le bêlement des moutons remplace le bruit des tondeuses, publié par la Voix du Nord | 07/05/2019