پادشاه سین مون

شاه سینمون
مقبره شاه سینمون
سلطنت	۶۸۱–۶۹۲
تاج‌گذاری	۶۸۱
پیشین	شاه مونمو کبیر
جانشین	پادشاه هیوسو
درگذشته	۲ ژوئیه ۶۹۲
آرامگاه	شهر سورابل
فرزند(ان)	پادشاه هیوسو
نام کامل نام خانوادگی: کیم
دودمان	شیلا

پادشاه سین مون
هانگول	신문왕
هانجا	神文王
لاتین‌نویسی اصلاح‌شده	Sinmun Wang
مک‌کیون–ریشاور	Sinmun Wang
نام تولد
هانگول	김정명 style 일소
هانجا	金政明 style 日怊
لاتین‌نویسی اصلاح‌شده	Gim Jeong-myeong style Ilso
مک‌کیون–ریشاور	Kim Chŏng Myŏng style Ilso

فرمانروا سین مون (۶۸۱ میلادی تا ۶۹۲ میلادی) (هانگول: 신문왕) (هانجا: 神文王) سی و یکمین پادشاه شیلا بود وی در سال ۶۸۱ میلادی با مرگ پدرش به تخت نشست و در سال ۶۹۲ میلادی به دلایل نامعلوم فوت کرد. پادشاه سینمون دومین شاه شیلای متحد بود. فرمانروا سینمون در سال ۶۶۵ توسط پدرش مونمو کبیر به عنوان ولیعهد برگزیده شد. شاه مونمو در بستر مرگش اختیارات خویش را به پسرش شاهزاده سینمون واگذار کرد و گفتند: ” کشور در هیچ زمانی نباید بدون یک پادشاه باشد. اجازه دهید شاهزاده قبل از اینکه تابوت مرا داشته باشد تاج سلطنتم را در اختیار بگیرد. ” امپراتور مونمو ساخت معبد گامیونسا را در ۵۰۰ متری دریای شرقی برای تضمین محافظت بودا از کشور در برابر دزدان دریایی شروع کرده بود. سینمون این معبد را تکمیل و آن را به پدرش تقدیم کرد. چیزی از گامیونسا به جز دو پاگودای سنگی باقی نمانده‌است. پاگوداها که ۱۳٫۴ متر ارتفاع دارند، مرتفع‌ترین پاگوداهای سه طبقه سنگی از زمان دودمان شیلا به‌شمار می‌روند و به عنوان گنج ملی شماره ۱۱۲ ثبت شده‌اند.

مدت کوتاهی پس از رسیدن به قدرت (در حقیقت دوره رسمی عزاداری برای شاه مونمو کبیر که اخیراً جان باخته بود جریان داشت) و در اواخر تابستان سال ۶۸۱ بود که یک شورش جدی بر علیه اختیارات سلطنتی به وقوع پیوست. این اتفاق که به اصطلاح ” شورش کیم هیوم دول ” نامیده می‌شود و از روی اسم رهبر آن که یک مقام رده بالای شیلایی بود نام گذاری شده‌است، از طرف دسته ای از مقامات اشرافی برای قدرت سلطنتی چالشی خطیر تلقی می‌شد. این موضوع به انگیزه ای برای سینمون برای استحکام قدرت خویش از طریق تسویه تعداد معینی از اشراف تبدیل شد.

علت شورش کیم محل بحث و مناقشه می‌باشد. کیم هیوم دول پدر زن سینمون بود. ممکن است ناکامی سینمون در بدنیا آوردن یک وارث مذکر از طریق دختر کیم و متعاقب آن به تحلیل رفتن محبوبیت و تأثیر گذاری او بر دربار یک عامل کلیدی باشد. سایر محققین چالش جدی تر را از طرف رهبران نظامی (برخی از آنها نیز در جریانات مزبور دخیل بودند) تلقی می‌کردند.

این نظامیان جایگاه و تأثیر گذاری خویش را پس از نتیجه موفقیت‌آمیز جنگ‌های اتحاد رو به فرسودگی می‌دیدند. برخی همچنان منبع نارضایتی اشراف را نفوذ رو به فزونی مقامات غیر اشرافی می‌دانند که به صورت فزاینده ای به عنوان پرسنل دولتی به کار گرفته می‌شدند. به هر حال شورش سال ۶۸۱ به زودی فرونشانده شد و کیم هیوم دول و افراد دخیل اعدام شدند.

دیگر مدرک تلاش‌های بلند پروازانه سینمون برای پشتیبانی از قدرت مرکزی در یک فرمان صادر شده در سال ۶۸۹ نهفته‌است. او در این فرمان سیستم دستمزد مقامات موسوم نوگیوپ (یا روستای دستمزد) را ملغی اعلام کرد. در این سیستم در عوض حقوق مقامات چندین تکه زمین و ساکنین همراه آنها به آن مقامات تخصیص داده می‌شد تا به موجب آن بتوانند درآمدشان را بدست آورند. سینمون بجای نوگیوپ سیستمی را بنیان نهاد که در آن به مقامات تنها ” زمین شغلی ” (جیک جون) تخصیص می‌یافت که مقامات تنها می‌توانستند از این زمین‌ها مالیات بر غلات را تحصیل کنند. این موضوع به وضوح معنی گسست پایگاه قدرت وابسته به زمین مقامات دولتی اشرافی را می‌داد. اما در آن زمان این ابتکار عمل سلطنتی در برابر اتحاد اشراف در تصمیم آنان برای محافظت از منبع قدرتشان چندان قدرتمند به نظر نمی‌رسید. سرانجام (اگرچه نه در دوران سلطنت سینمون) سیستم روستای دستمزد قدیمی مجدداً احیا شد.

افسانه پادشاه سینمون و پدرش پادشاه مونمو بزرگ

در افسانه ای آمده‌است که مونمو به سینمون گفت: ” بقایای مرا بسوزانید و خاکسترهایم را در دریا جایی که نهنگ‌ها زندگی می‌کنند بپراکنید. من به اژدهایی تبدیل شده و از پادشاهی محافظت خواهم کرد. “ پادشاه سینمون آنگونه که پدرش خواسته بود عمل کرد و خاکسترهای او را بر روی ته وانگام (صخره پادشاه بزرگ)، یک جزیره صخره ای کوچک در یکصد متری سواحل کره، پراکنده‌ساخت. همچنین پادشاه سینمون یک راه آبی برای اژدهای دریا ساخت تا بین دریا و خشکی به رفت و آمد بپردازد. او یک عمارت مشرف به جزیره بنا کرد تا پادشاهان آینده بتوانند به پادشاه مونمو کبیر ادای احترام کنند.

افسانه دیگری می‌گوید که در یک رؤیا پادشاه مونمو و ژنرال مشهور کیم یوشین بر پادشاه سینمون ظاهر شدند و به وی گفتند: ” دمیدن بر فلوت بامبو موجب آرامش آسمان‌ها و زمین خواهد شد. “ پادشاه سینمون از خواب برخاست و به سمت دریا رفته و فلوتی از جنس بامبو را دریافت کرد. دمیدن در فلوت بامبو مذکور موجب بیدار شدن روح پادشاه مونمو و ژنرال کیم یو شین می‌شد، سربازان دشمن را به عقب می‌راند، موجب شفای امراض می‌شد، باعث بارش باران در طی خشکسالی می‌گردید و باران را در زمان وقوع سیل‌بند می‌آورد.

در سال ۶۸۹ بود که سینمون تلاش در نهایت بی ثمری را برای انتقال پایتخت شیلا از سورابل به دال گوبول در دگو امروزی صورت داد که ناامید شد. اسناد نشان می‌دهند که سینمون به رهایی بخشیدن و دور نگه داشتن پایگاه قدرت سلطنتی از خاندان‌های اشراف علاقمند بود و کوشید تا این کار را به خاطر قدرت دادن به آن به انجام رساند. سامگوک ساگی که منبع این تلاش در راستای انتقال پایتخت به‌شمار می‌رود، هیچ جزئیاتی در باب شکست آن ارائه نداده‌است اما پر واضح است که بپنداریم این کوشش با مقاومت سرسختانه اشراف پایتخت‌نشین مواجه شد. شاه سینمون سازماندهی محلی و سیستم‌های حکومت محلی را ایجاد کرد و کشور را به ۹ استان و پنج شهر کوچک تقسیم کرد و سازمان‌های اداری محلی را تقویت کرد.

فوت

امپراتور سینمون در ۷ ژوئیه ۶۸۱ تاجگذاری کرد و در ۲ ژوئیه ۶۹۲ درگذشت و حکومت امپراطوری شیلا به پسرش پادشاه هیوسو رسید.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Sinmun of Silla». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ می ۲۰۱۱.