وجه معرفتی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

وجه معرفتی، زیرشاخه‌ای از وجه زبانی است که دانش، باور یا عقیده گوینده در یک گزاره را نشان می‌دهد. وجه معرفتی با افعال وجهی انگلیسی may, might، و must نشان داده‌می‌شود. بااین‌حال، در زبان‌های مختلف با طیف وسیعی ازعناصر واژگانی و دستوری رمزگذاری می‌شود. وجه معرفتی از جنبه‌های گوناگونی در زبان‌شناسی و فلسفه مورد بررسی قرار گرفته‌است. یکی از پدیده‌هایی است که در معناشناسی صوری بیش از همه مطالعه شده‌است.

تحقق وجه معرفتی گفتار[ویرایش]

وجه معرفتی به اشکال گوناگونی در زبان‌ها تحقق می‌یابد. اشکال تحقق این مقوله را می‌توان به دو دسته تحقق دستوری و غیردستوری تقسیم کرد.

  • (الف) از نظر دستوری: از طریق
    • افعال معین (مثلاً انگلیسی: may, , must ; آلمانی: sollen sollen: Er soll ein guter Schachspieler sein "گفته‌می‌شود او شطرنج باز خوبی است")
    • وجوه دستوری خاص در افعال، وجوه معرفتی یا
    • یک عنصر دستوری خاص، مانند یک پسوند (Tuyuca : -hīyi "عاقلانه است که فرض کنیم") یا حرف ; یا
  • ب) غیر دستوری (اغلب واژگانی): از طریق
    • قیدها (به عنوان مثال، انگلیسی: شاید، احتمالاً)، یا
    • از طریق یک الگوی آهنگی خاص

منابع[ویرایش]