نسبت نوترون–پروتون[۱] یا نسبت ان/زد[۲] یا نسبت هستهای[۳]، بیانکننده نسبیت تعداد نوترون موجود در هسته اتم به تعداد پروتونها است. این نسبت بهطور کلی با بالاتر رفتن عدد اتمی افزایش مییابد. نسبت نوترون–پروتون بالاتر نشان دهنده ناپایداری و پرتوزایی هسته است به طوری که در عناصر ابتدایی که این نسبیت تقریباً ۱ است پایداری به نسبیت عناصر انتهایی جدول تناوبی بیشتر است.