موزه فضای باز گلدول
 | این مقاله دقیق، کامل و صحیح ترجمه نشده و نیازمند ترجمه به فارسی است. کل یا بخشی از این مقاله به زبانی بهجز زبان فارسی نوشته شده‌است. اگر مقصود ارائهٔ مقاله برای مخاطبان آن زبان است، باید در نسخهای از ویکی‌پدیا به همان زبان نوشته شود (فهرست ویکیپدیاها را ببینید). در غیر این صورت، خواهشمند است ترجمهٔ این مقاله را با توجه به متن اصلی و با رعایت سیاست ویرایش، دستور خط فارسی و برابر سازی به زبان فارسی بهبود دهید و سپس این الگو را از بالای صفحه بردارید. همچنین برای بحثهای مرتبط، مدخل این مقاله در فهرست صفحههای نیازمند ترجمه به فارسی را ببینید. اگر این مقاله به زبان فارسی بازنویسی نشود، تا دو هفتهٔ دیگر نامزد حذف می‌شود و/یا به نسخهٔ زبانی مرتبط ویکی‌پدیا منتقل خواهد شد. اگر شما اخیراً این مقاله را بهعنوان صفحهٔ نیازمند ترجمه برچسب زدهاید، لطفاً عبارت {{جا:هبک-ترجمه به فارسی|1=موزه فضای باز گلدول}} ~~~~را نیز در صفحهٔ بحث نگارنده قرار دهید. |
 | این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. این صفحه ممکن است دارای الگوی ویکیپروژهٔ وابسته به این نوشتار باشد که در آن می‌توانید جعبهٔ اطلاعات استاندارد مناسب برای این مقاله را بیابید. همچنین رده:الگو:جعبههای اطلاعات را نیز ببینید. |
موزه فضای باز گلدول یک پارک مجسمه در فضای باز در نزدیکی شهر ارواح نزدیک به شهر ریولایت، نوادا است.[۱][۲]
پیشینه[ویرایش]
این موزه غیرانتفاعی در سال ۲۰۰۰ پس از مرگ آلبرت سوکالسکی، هنرمند بلژیکی که اولین مجسمه‌های این سایت را در سال ۱۹۸۴ در نزدیکی ایستگاه متروکه متروکه در ریولیت ایجاد کرد، سازماندهی شد. مجسمه، شام آخر، شامل اشکال شبح مانند زندگی است که مانند نقاشی شام آخر اثر لئوناردو داوینچی مرتب شده‌است. شوکالسکی با پوشاندن پارچه‌های آغشته به گچ روی مدلهای زنده اشکال خود را شکل داد تا زمانی که گچ به اندازه ای خشک شد که به تنهایی ایستاد. در همان سال، با استفاده از تکنیک‌های مشابه، شوکالسکی همچنین Ghost Rider را خلق کرد، یک گچ گچی که آماده سوار شدن به دوچرخه بود.[۳]
از آن زمان تا ۲۰۰۷، هنرمندان دیگر، از جمله سه بلژیکی دیگر، آثار جدیدی به این پروژه اضافه کردند. در سال ۱۹۸۹، شوکالسکی گل صحرا، مجموعه ای از قطعات ماشین کروم پیدا شده در بیابان را ایجاد کرد. در دهه ۱۹۹۰، هوگو هیرمن به Lady Desert: The Venus of Nevada اضافه کرد، مجسمه ای که در قسمت بلوک سیرند بر اساس ایده پیکسل ساخته شده بود. فرد بروویتس، در ادای احترام به شورتی هریس، یکی از افرادی را که کشف معدن در سال ۱۹۰۴ منجر به هجوم طلا شد، جشن گرفت. در پیترز Icara را با نسخه حکاکی شده زن از Icarus ایجاد کرد، پسری در اساطیر یونانی که بسیار نزدیک به خورشید پرواز می‌کرد. دیوید اسپایسر مد شدبه زمین زنجیر از ریولیتی از یک معدن در این نزدیکی هست. از دیگر آثار موجود در سایت می‌توان به صوفیه سیگمن در اینجا نشست!، کاناپه ای که در سال ۲۰۰۰ برای موزه کودکان Lied Discovery در لاس وگاس ایجاد شد و در سال ۲۰۰۷ بازسازی و به گلدول رفت. در سال ۲۰۰۶، Eames Demetrios یک پلاک، منطقه سایه‌های Rhyolite اضافه کرد.[۴]
این موزه عضو اتحادیه انجمن‌های هنرمندان است. در سال ۲۰۰۸، کنسرسیوم هنرمندان ایالت نیویورک آن را برای یک پروژه راهنمایی انتخاب کرد. انبار سرخ محل جشنواره هنری، تارانتلا آلبرت است که هر سال در ماه اکتبر برگزار می‌شود.[۵]
منابع[ویرایش]
- ↑ «Goldwell». Goldwell (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۸-۰۲.
- ↑ McCoy, Suzy. (2004). Rebecca's Walk Through Time: A Rhyolite Story. Lake Grove, Oregon: Western Places. ISBN 978-1-893944-01-5.
- ↑ «Only in your State: Goldwell Open Air Museum – Nevada Magazine». nevadamagazine.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۸-۰۲.
- ↑ Hustrulid, William A. , and Bullock, Richard L. , eds. (2001) Underground Mining Methods: Engineering Fundamentals and International Case Studies. Littleton, Colorado: Society for Mining, Metallurgy, and Exploration (SME). ISBN 978-0-87335-193-5.
- ↑ Peterson, Kristen (2009-06-07). "For members of one artist residency, the desert is their muse - Las Vegas Sun Newspaper". lasvegassun.com (به انگلیسی). Retrieved 2021-08-02.
 | این یک مقالهٔ خرد موزه‌ها و نگارخانه‌ها است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |