محدث ارموی
سید جلال‌الدین محدث ارموی (زاده ۲ آذر ۱۲۸۳ در ارومیه - درگذشته ۵ آبان ۱۳۵۸)، تصحیح‌کننده و پژوهش‌گر متون کهن و قرآن‌پژوه ایرانی بود.
زندگی‌نامه[ویرایش]
تحصیلات مقدماتی را در ارومیه فرا گرفت سپس به مشهد رفت و در سال ۱۳۲۰ (خورشیدی) به تهران آمد و در کتابخانه ملی به خدمت مشغول شد. در سال ۱۳۳۵ به تدریس در دانشکده الهیات پرداخت که تا سال ۱۳۴۷ (خورشیدی) ادامه داشت. یکی از استادان او علامه سید حسین عرب باغی به او لقب محدث داد. وی تا آخرین روز عمرش به تألیف و تحقیق متون کهن اشتغال داشت.[نیازمند منبع]
او داماد سیّد احمد طالقانی یعنی شوهر خواهر جلال آل‌احمد بود.[۱]
مرگ[ویرایش]
محدث ارموی نزدیک ساعت ۲ بامداد ۵ آبان ۱۳۵۸ درگذشت. در جوار آرامگاه ابوالفتوح رازی در حرم شاه عبدالعظیم به خاک سپرده شد.[۲]
آثار[ویرایش]
تصحیح و تحقیق نزدیک به ۷۰ کتاب از آثار کهن شیعی که از مه‌مترین آن‌ها می‌توان به آثار زیر نام برد.
- کتاب الغارات ثقفی کوفی (متوفی ۲۸۳ ه.ق)
- الایضاح فضل بن شاذان نیشابوری (متوفی ۲۶۰ ه.ق)
- تفسیر گازر ابوالمحاسن جرجانی در ده جلد
- شرح غررالحکم آقا جمال خوانساری (قرن ۱۱)
- کتاب النقض عبدالجلیل قزوینی رازی (قرن ۶)
- تصحیح کتاب «ترجمه و شرح مصباح الشریعه» تألیف ملا عبدالرزاق گیلانی در سال ۱۳۴۳.
منابع[ویرایش]
- ↑ «کسی نیست به این جواب بدهد مگر عبدالجلیل». پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای.
- ↑ سلمانی آرانی، حبیب‌الله (۱۳۹۳). امین امامت حضرت عبدالعظیم. تهران: سرمایه سخن. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۳۶۴۸-۷-۹.
- کتاب ماه کلیات، شماره ۱۱۹، آبان ۱۳۸۶ ویژه‌نامه محدث ارموی
- محدث ارموی، جلال‌الدین