شیعه در بحرین
| اسلام بر پایه کشور |
|---|
 |
 درگاه اسلام |
شیعه در بحرین ۶۲ درصد از جمعیت بحرین را تشکیل داده‌است. به گفته موسسه واشینگتن، دیدگاه رهبران شیعه و سنی در بحرین شبیه به دیدگاه‌های موجود در کشورهای همسایه عرب است.[۱]
جمعیت[ویرایش]
اگرچه در بحرین بیش از نیمی از جمعیت مسلمان شیعه هستند (حدود ۶۲درصد تخمین زده می‌شود)، خانواده سلطنتی و اهل سنت، آل خلیفه، کشور را اداره می‌کند.[۲][۳]
به عقیده کمیل رنار، از رادیو فرانس کولتور، شیعیان بحرین پس از پیروزی انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ ایران تبدیل به جریان سیاسی «اسلام مظلوم» شدند: «... شیعیان که اکثریت بحرین را تشکیل می‌دادند توسط اهل سنت حاکم، شهروندان درجه دو محسوب می‌شدند و در سال ۲۰۱۱ سرکوب شدند.»[۴]
تاریخچه[ویرایش]
مردم بحرین پیروزی انقلاب ایران را جشن گرفتند و اجتماعاتی در حمایت از آن تشکیل داده‌اند. در سال ۱۹۷۹، آنها خواستار نقش داشتن در تعیین سرنوشت خود با انجام اعتراضات فراوان علیه دولت آل خلیفه شدند.[۵] جمعیت ملی وفاق اسلامی، به عنوان یکی از انجمن‌های شیعه در بحرین، دو هدف را دنبال می‌کند: مخالفت با دولت فعلی بحرین و تغییر ساختار جامعه بر اساس نقش داشتن مردم در اداره کشور. این جمعیت در سال ۲۰۰۱، توسط بیش از ۱۰۰ عالم شیعه از جمله علی سلمان، سعید شهابی، عبدالعمیر الجمری و شیخ عیسی قاسم، از جمله رهبران الوفاق تأسیس شد.[۵]
ائتلاف ۱۴ فوریه جوانان[ویرایش]
با توجه به رفتار آل خلیفه فعالان شیعه ۱۴ فوریه ۲۰۱۱ را روز خشم نامیدند و از مردم خواستند که در آن روز علیه رفتارهای آل خلیفه اعتراض کنند. آل خلیفه با معترضان برخورد کردند و از آن روز موج گسترده‌ای از اقدامات آل خلیفه علیه شیعیان از جمله بازداشت زنان و مردان و کودکان و شکنجه آنها، نابودی مساجد شیعه و گورستان‌ها انجام شده‌است.[۶]
جامعه[ویرایش]
در بحرین فرقه‌های مختلفی وجود دارد و همچنین سیستم سیاسی غالب و رسمی در بحرین توسط اهل سنت اداره می‌شود.[۲]
براساس گزارش‌های گاردین، زمانی که خاندان آل خلیفه به بحرین آل خلیفه پیوسته‌اند، شیعیان که زمین داران بوده‌اند، به دهقان و کشاورز تبدیل شده‌اند. در حال حاضر، مقامات بلندپایه رسمی از اهل سنت هستند و فقط چند منصب توسط شیعیان اداره می‌شود. لازم است ذکر شود که در بحرین، سنی بودن به معنی غنی بودن و شیعه بودن به معنی فقیر بودن است اما به‌طور کلی شیعیان در شرایط نامساعد اقتصادی قرار دارند.[۲]
علمای شیعه[ویرایش]
بحرین دارای پس زمینه باستانی و تاریخی است که از حضور علمای شیعه ناشی می‌شود.[۷] بعضی از آنها به شرح زیر هستند:
ابن میثم بحرانی، یکی از برجسته‌ترین متفکران قرن بیست و یکم، متکلم، نویسنده و فیلسوف بود. بحرانی در باب اصول عقاید شیعیان دوازده امامی، عصمت پیامبران و امامان، انتصاب امام علی به امامت و غیبت امام دوازدهم کتاب‌هایی را نوشت.[۸] شیخ یوسف بحرانی(۱۶۹۵–۱۷۷۲) (عربی: یوسف البحرانی) یک متکلم بحرینی بود و یک فرد برجسته در توسعه اصول فکری شیعه دوازده امامی.[۹] شیخ عیسی قاسم (عربی: آیت‌الله الشیخ عیسی أحمد قاسم) روحانی و سیاستمدار شیعه است. او رهبر معنوی الوفاق، بزرگ‌ترین انجمن مخالف آل خلیفه و نحوه حکومت در بحرین است. او همچنین رهبر و از بنیانگذاران جمعیت روشنگری اسلامی بود.[۱۰]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Pollock, David. "Sunnis and Shia in Bahrain: New Survey Shows Both Conflict and Consensus". washingtoninstitute. Retrieved 20 November 2017.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ Lulu, Tahiyya. "The real story of Bahrain's divided society". theguardian.
- ↑ Johnson, Thomas A. (2012). Power, National Security, and Transformational Global Events: Challenges. CRC Press. p. 194. ISBN 978-1-4398-8422-5.
- ↑ Camille Renard (4 ژانویه 2016). "Les mondes de l'islam 2/10: sunnites, chiites, etc" (به فرانسوی). France Culture. Retrieved 16 April 2020.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Staff, Writer. "The formation of several movements in Bahrain". farsnews. Archived from the original on 14 January 2018. Retrieved 14 March 2019.
- ↑ Toby C. Jones and Ala'a Shehabi (January 2, 2012). "Bahrain's revolutionaries". Foreign Policy. Archived from the original on 29 July 2013. Retrieved January 3, 2012.
- ↑ Bandarchi, Mohammadreza. "shia in Bahrain". pajoohe.
- ↑ خوان کال، فضای مقدس و جنگ مقدس، IB Tauris، 2007 p33
- ↑ Staff, Writer. "The Autobiography of Yūsuf al-Baḥrānī". University of California Press.
- ↑ Staff, Writer. "Bahrain strips Sheikh Isa Qassim of nationality". Retrieved 21 Jun 2016.
شیعیان آسیا | ||
|---|---|---|
| کشورهای مستقل | جمهوری آذربایجان • اردن • ارمنستان • ازبکستان • اسرائیل • افغانستان • امارات متحده عربی • اندونزی • ایران • بحرین • برونئی • بنگلادش • بوتان • پاکستان • تاجیکستان • تایلند • ترکمنستان • ترکیه • تیمور شرقی • چین • روسیه • ژاپن • سری‌لانکا • سنگاپور • سوریه • عراق • عربستان سعودی • عمان • فیلیپین • قبرس • قرقیزستان • قزاقستان • قطر • کامبوج • کره جنوبی • کره شمالی • کویت • گرجستان • لائوس • لبنان • مالدیو • مالزی • مصر • مغولستان • میانمار • نپال • ویتنام • هند • یمن | .svg) |
| دولت‌های با رسمیت محدود | آبخاز • اوستیای جنوبی • تایوان • فلسطین • جمهوری ترک قبرس شمالی • قره‌باغ | |
| قلمروهای وابسته و سرزمین‌های دیگر | جزیره کریسمس • جزایر کوکوس • ماکائو • هنگ کنگ | |