سنگ یادبود اولیه آرامگاه خیام مربوط به دوره پهلوی اول در نیشابور، میدان خیام واقع شده؛ این اثر در تاریخ ۷ مرداد ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۲۷۰ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.[۱]
در سال ۱۳۱۳ مراسم جشن هزاره فردوسی در تهران و توس برگزار گردید و چون پیشبینی میشد که خاورشناسان و دانشمندانی که مسافرت میکنند، طبعاً از نیشابور به زیارت عمر خیام هم خواهند رفت لذا انجمن آثار ملی بر آن شد که بر مزار او آرامگاهی بنا کند و چون وقت کافی در پیش نبود با شتاب ساختمان سنگی روبازی در محل غرفهٔ قبر خیام ایجاد شد. طرح جدید این آرامگاه اثر کریم طاهرزاده بهزاد، در مشرق بارگاه امامزاده محمد محروق عبارت بود از دو ایوان بالا و پایین و دیوارهٔ کوتاه سنگی از سنگ خلج مشهد در اطراف محل قبر، روی قبر که سه چهار متر از دیوار بقعهٔ امامزاده فاصله داشت ستونی قرار داده شده و این رباعیات از ملکالشعرای بهار بر آن منقوش بود: