سمینار حقوقی اوربینو اروپا
 | این مقاله دقیق، کامل و صحیح ترجمه نشده و نیازمند ترجمه به فارسی است. کل یا بخشی از این مقاله به زبانی بهجز زبان فارسی نوشته شده‌است. اگر مقصود ارائهٔ مقاله برای مخاطبان آن زبان است، باید در نسخهای از ویکی‌پدیا به همان زبان نوشته شود (فهرست ویکیپدیاها را ببینید). در غیر این صورت، خواهشمند است ترجمهٔ این مقاله را با توجه به متن اصلی و با رعایت سیاست ویرایش، دستور خط فارسی و برابر سازی به زبان فارسی بهبود دهید و سپس این الگو را از بالای صفحه بردارید. همچنین برای بحثهای مرتبط، مدخل این مقاله در فهرست صفحههای نیازمند ترجمه به فارسی را ببینید. اگر این مقاله به زبان فارسی بازنویسی نشود، تا دو هفتهٔ دیگر نامزد حذف می‌شود و/یا به نسخهٔ زبانی مرتبط ویکی‌پدیا منتقل خواهد شد. اگر شما اخیراً این مقاله را بهعنوان صفحهٔ نیازمند ترجمه برچسب زدهاید، لطفاً عبارت {{جا:هبک-ترجمه به فارسی|1=سمینار حقوقی اوربینو اروپا}} ~~~~را نیز در صفحهٔ بحث نگارنده قرار دهید. |
سمینار حقوقی اوربینو اروپا یک دوره تابستانی است که هر سال از سال ۱۹۵۹ توسط مرکز مطالعات حقوقی اروپا اوربینو برگزار می‌شود. این سخنرانی‌ها با مراجعه به اساتید بسیاری از کشورهای اروپایی و با تمرکز بر موضوعات جاری حقوق اروپا، حقوق بین‌الملل خصوصی، حقوق تطبیقی و حقوق ایتالیایی در دانشکده حقوق دانشگاه اروبینو به زبان‌های فرانسه، ایتالیایی و انگلیسی برگزار می‌شود.
پس از سمینار، به شرکت کنندگان گواهی به عنوان اثبات حضور خود داده می‌شود. بسته به تخصص انتخاب شده[۱] و در صورت موفقیت در امتحان، به شرکت کنندگان نیز مدرک دیپلم از دانشکده حقوق دانشگاه اروبینو در هر دو حقوق تطبیقی، مطالعات اروپایی، مطالعات پیشرفته در حقوق اروپا یا مطالعات پیشرفته اروپا اعطا می‌شود.
تاریخچه[ویرایش]
سمینار حقوق اروپا در اوربینو در بیست و چهارم اوت سال ۱۹۵۹[۲] توسط هنری باتیفول، فوسیون، الساندرو میگلایزا، Francesco Capotorti , Enrico Paleari و Germain Bruillard افتتاح شد. تا سال ۲۰۰۴، سینو و سیمئون دل دوکا از نیکوکاران اصلی این سمینار بودند. از سال ۲۰۰۹،[۳] معلمان و محققان مرکز مطالعات حقوقی اروپا در اوربینو، اعضای گروه گالیله، از ابتکار همکاری‌های علمی بین فرانسه و ایتالیا به نام گالیله بودجه دریافت می‌کنند.[۴]
سخنرانی‌ها[ویرایش]
از زمان ایجاد سمینار، بخش قابل توجهی از سخنرانی‌ها توسط اساتید ارائه شده‌است[۵] که همچنین استادان مهمان در آکادمی حقوق بین‌الملل لاهه بودند: ریکاردو موناکو (لاهه ۱۹۴۹، ۱۹۶۰، ۱۹۶۸، ۱۹۷۷)، پیرو زیکاردی (۱۹۵۸، ۱۹۷۶)، هنری باتیفول (۱۹۵۹، ۱۹۶۷، ۱۹۷۳)، ایوان لوسووران (۱۹۵۹، ۱۹۷۳)، ماریو جولیانو (۱۹۶۰، ۱۹۶۸، ۱۹۷۷)، فوسیون Francescakis (1964)، فریتز شویند (۱۹۶۶، ۱۹۸۴)، ایگناز Seidl-Hohenveldern (1968، ۱۹۸۶)، Edoardo Vitta (1969، ۱۹۷۹)، Alessandro Migliazza (1972)، René Rodière (1972)، Georges Droz (1974، ۱۹۹۱، ۱۹۹۹)، Pier Gothot (1981)، اریک Jayme (1982، ۱۹۹۵، ۲۰۰۰)، برنارد ممیزی (۱۹۸۴، ۲۰۰۳)، میشل پیلیشت (۱۹۸۷)، پیر بولر (۱۹۸۹)، پیر مایر (۱۹۸۹، ۲۰۰۷)، تیتو بالارینو (۱۹۹۰)، هلن گودمت-تالون (۱۹۹۱، ۲۰۰۵)، آلگریا Borrás (1994، ۲۰۰۵)، Francesco Capotorti (1995)، Bertrand Ancel (1995)، Giorgio Sacerdoti (1997)، José Carlos Fernández Rozas (2001)، Horatia Muir Watt (2004)، Andrea Bonomi (2007)، Dário Moura Vicente (2008)، ماتیاس ممیزی (۲۰۱۲)، کریستین کوهلر (۲۰۱۲)، Fabrizio Marrella (2013)، ientienne Pataut (2013).
منابع[ویرایش]
- ↑ «Regulation of the Center for European Legal Studies of Urbino» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۳ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۰ ژوئیه ۲۰۲۰.
- ↑ Report of the inaugural session : [S.N.], ""Corsi estivi" de la Faculté de droit de l'Université d'Urbino", Revue internationale de droit comparé, 1959, pp. 550-751.
- ↑ Response of the Center for European Legal Studies of Urbino and the Galileo Initiative to the European Commission's Green Paper on the Revision of the "Brussels I» Regulation, on the "Justice, Freedom and Security" General Division of the European Commission's website.
- ↑ Presentation of the Galileo Initiative on the website of the Franco-Italian University.
- ↑ List of the professors of the Urbino seminar since 1959.