سرزمین اصلی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سرزمین اصلی ایالات متحده بدون آلاسکا و هاوایی

سرزمین اصلی بخشی از یک محدوده سیاسی یا طبیعی چندبخشی است که نسبت به سایر قسمت‌ها مهم‌تر و معمولاً بزرگتر است. به‌طور خاص اصطلاح سرزمین اصلی در مورد کشورهای جهان کاربرد دارد و به آن قسمت از خشکی‌های یک کشور گفته می‌شود که بخش اصلی یا مهم کشور محسوب می‌شود. سرزمین اصلی به لحاظ سیاسی، اقتصادی و/یا جمعیتی مهم‌تر از سرزمین‌های دور مانند برون بومها یا جزایر اقیانوسی واقع در خارج از فلات قاره هستند.[۱]

در جغرافیا "سرزمین اصلی" می‌تواند به معنی بخش متصل به قاره (بخش قاره‌ای یا غیر منزوی) هر کشور یا محدوده سیاسی گفته شود. همچنین در یک کشور جزیره‌ای، به جزیره اصلی آن مجمع الجزایر، سرزمین اصلی گفته می‌شود که معمولاً پایتخت و مرکز حکومت آن کشور را در خود جای می‌دهد. در جغرافیای سیاسی، گاه به جای عبارت "سرزمین اصلی، از عباراتی مانند متروپل به عنوان یک مترادف برای قلمروهای خارجی کشور استفاده می‌کنند. اگر سرزمین اصلی به "قلب" کشور تعبیر شود، نقش آن مخالف سرزمین‌های فرعی یا حاشیه‌ای خواهد بود.

نحوه و سطح کاربرد اصطلاح سرزمین اصلی یکسان نیست. از دیدگاه مردم جزیره تاسمانی، قاره استرالیا سرزمین اصلی است؛ در حالی که برای ساکنان جزیره فلیندرز (از جزایر نزدیک و وابسته به تاسمانی)، خود جزیره تاسمانی نیز سرزمین اصلی محسوب می‌شود.

کاربرد در کشورهای مختلف[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

یادداشت[ویرایش]

  1. «Mainland». ٍEnglish Wikipedia.