زمین هموار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دهکده سانتارفا در اتیوپی بر روی یک زمین هموار ساختاری در امتداد یک دره به ارتفاع ۱۰۰۰ متر بنا شده‌است.

زمین هموار (به انگلیسی: Flat) یک سطح نسبتاً هموار از زمین در منطقه‌ای برجسته مانند تپه‌ها یا کوه‌ها است که معمولاً به صورت جمع (زمین‌های هموار) به کار می‌رود.[۱][۲][۳][۴] همچنین این اصطلاح اغلب برای نام‌گذاری مکان‌هایی با چنین ویژگی‌هایی استفاده می‌شود، به عنوان مثال، آپارتمان یوکا یا آپارتمان هنینگر.

زمین‌های هموار (Flat) همچنین برای توصیف سایر مناطق جغرافیایی هموار مانند دشت‌های هموار گلی یا کفه نمکی استفاده می‌شود.

منابع[ویرایش]

  1. "GNIS Feature Class Definitions: Flat". geonames.usgs.gov. USGS. Retrieved 4 Jan 2017. Relative level area within a region of greater relief (clearing, glade, playa).
  2. "flat". dictionary.com. IAC Publishing. Retrieved 4 Jan 2017. flat or level ground; a flat area
  3. "flat". oxforddictionaries.com. Oxford University Press. Archived from the original on 5 January 2017. Retrieved 4 Jan 2017. An area of low level ground, especially near water
  4. "flat". dictionary.cambridge.org. Cambridge University Press. Retrieved 4 Jan 2017. An area of low, level ground, often near water