دایدزئین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دایدزئین[۱]
Diazein molecule
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس 486-66-8 ✔Y
پاب‌کم 5281708
کم‌اسپایدر 4445025 ✔Y
UNII 6287WC5J2L ✔Y
KEGG C10208 ✔Y
ChEBI CHEBI:28197 ✔Y
ChEMBL CHEMBL8145 ✔Y
IUPHAR ligand 2828
جی‌مول-تصاویر سه بعدی Image 1
  • O=C\1c3c(O/C=C/1c2ccc(O)cc2)cc(O)cc3

  • InChI=1S/C15H10O4/c16-10-3-1-9(2-4-10)13-8-19-14-7-11(17)5-6-12(14)15(13)18/h1-8,16-17H ✔Y
    Key: ZQSIJRDFPHDXIC-UHFFFAOYSA-N ✔Y


    InChI=1/C15H10O4/c16-10-3-1-9(2-4-10)13-8-19-14-7-11(17)5-6-12(14)15(13)18/h1-8,16-17H
    Key: ZQSIJRDFPHDXIC-UHFFFAOYAG

خصوصیات
فرمول مولکولی C15H10O4
جرم مولی 254.23 g/mol
شکل ظاهری Pale yellow prisms
دمای ذوب ۳۱۵ تا ۳۲۳ درجه سلسیوس (۵۹۹ تا ۶۱۳ درجه فارنهایت؛ ۵۸۸ تا ۵۹۶ کلوین) (decomposes)
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
 ✔Y (بررسی) (چیست: ✔Y/N؟)
Infobox references

دایدزئین (انگلیسی: Daidzein) یا «۷-هیدروکسی-۳-(۴-هیدروکسی‌فنیل)-۴اچ-کرومن-۴-وان» ماده‌ای طبیعی است که منحصراً در سویا و سایر حبوبات یافت می‌شود و جزء ایزوفلاون‌هاست.

پژوهش‌های اخیر ارزش این ماده را در تسکین علائم یائسگی، پوکی استخوان، کلسترول خون و همچنین پائین آوردن احتمال برخی سرطان‌های وابسته به هورمون و بیماری‌های قلب نشان داده‌است.

دایدزئین آگونیست گیرندهٔ GPER است[۲] و به گیرنده استروژن هم متصل می‌شود.

منابع[ویرایش]

  1. Merck Index, 11th Edition, 2805.
  2. Prossnitz, Eric R.; Barton, Matthias (2014). "Estrogen biology: New insights into GPER function and clinical opportunities". Molecular and Cellular Endocrinology. 389 (1–2): 71–83. doi:10.1016/j.mce.2014.02.002. ISSN 0303-7207. PMC 4040308. PMID 24530924.