جام برندگان جام آفریقا
 جامی که به برنده این مسابقات داده می‌شد در محل جام‌های ستاره ساحلی | |
| سازمان | کاف |
|---|---|
| سال بنیان‌گذاری | ۱۹۷۵ |
| سال تعطیلی | ۲۰۰۳ |
| منطقه | آفریقا |
| شمار تیم‌های حاضر | ۳۲ (مرحله اول) |
| قهرمان آخر |  ستاره ساحلی(دومین قهرمانی) |
| موفق‌ترین باشگاه |  الاهلی(۴ قهرمانی) |
| وبگاه | cafonline.com |
جام برندگان جام آفریقا یک رقابت فوتبال بود که در سال ۱۹۷۵ آغاز شد و در سال ۲۰۰۴ با جام آفریقا ادغام شد و جام کنفدراسیون آفریقا را تشکیل داد. این رقابت بین باشگاه‌های برنده جام‌های داخلی در کشورهای وابسته به کاف بود و از جام برندگان جام اروپا الگوبرداری شد.
تاریخچه[ویرایش]
این مسابقات در ابتدای سال ۱۹۷۵ توسط کنفدراسیون فوتبال آفریقا به الگوبرداری جام برندگان جام اروپا، تأسیس شد. برای اولین دوره، پانزده تیم شرکت کردند و باشگاه کامرونی تونره یائونده پس از شکست دادن استلا آبیجان ساحل عاجی در فینال، اولین برنده این جام شد.[۱]
قهرمانان[ویرایش]
باشگاهی[ویرایش]
| باشگاه | قهرمانی | نایب قهرمانی | سال قهرمانی | سال نایب قهرمانی |
|---|---|---|---|---|
| الاهلی
|
۴ | ۰ | ۱۹۸۴، ۱۹۸۵، ۱۹۸۶، ۱۹۹۳ | |
| مقاولون عرب
|
۳ | ۰ | ۱۹۸۲، ۱۹۸۳، ۱۹۹۶ | |
 آفریقا اسپورتس
|
۲ | ۲ | ۱۹۹۲، ۱۹۹۹ | ۱۹۸۰، ۱۹۹۳ |
| ستاره ساحلی
|
۲ | ۰ | ۱۹۹۷، ۲۰۰۳ | |
 کانون یائونده
|
۱ | ۳ | ۱۹۷۹ | ۱۹۷۷، ۱۹۸۴، ۲۰۰۰ |
| تونره یائونده
|
۱ | ۱ | ۱۹۷۵ | ۱۹۷۶ |
 گور ماهیا
|
۱ | ۱ | ۱۹۸۷ | ۱۹۷۹ |
 لایونز
|
۱ | ۱ | ۱۹۹۰ | ۱۹۹۱ |
 پاور دیناموس
|
۱ | ۱ | ۱۹۹۱ | ۱۹۸۲ |
| اسپرانس
|
۱ | ۱ | ۱۹۹۸ | ۱۹۸۷ |
| شوتینگ استارز
|
۱ | ۰ | ۱۹۷۶ | |
| انوگو رنجرز
|
۱ | ۰ | ۱۹۷۷ | |
 هورویا
|
۱ | ۰ | ۱۹۷۸ | |
 مازمبه
|
۱ | ۰ | ۱۹۸۰ | |
| یونیون دوالا
|
۱ | ۰ | ۱۹۸۱ | |
| بنزرتی
|
۱ | ۰ | ۱۹۸۸ | |
 المریخ
|
۱ | ۰ | ۱۹۸۹ | |
| موتما پمبه
|
۱ | ۰ | ۱۹۹۴ | |
 القبائل
|
۱ | ۰ | ۱۹۹۵ | |
| زمالک
|
۱ | ۰ | ۲۰۰۰ | |
 کایزر چیفس
|
۱ | ۰ | ۲۰۰۱ | |
 الوداد
|
۱ | ۰ | ۲۰۰۲ | |
| آفریقایی
|
۰ | ۲ | ۱۹۹۰، ۱۹۹۹ | |
| بریج
|
۰ | ۲ | ۱۹۹۵، ۲۰۰۳ | |
| استلا آبیجان
|
۰ | ۱ | ۱۹۷۵ | |
| نصر حسین دای
|
۰ | ۱ | ۱۹۷۸ | |
| استاتیونری استورز
|
۰ | ۱ | ۱۹۸۱ | |
 آگازا
|
۰ | ۱ | ۱۹۸۳ | |
| لیوینتس یونایتد
|
۰ | ۱ | ۱۹۸۵ | |
 سوگارا
|
۰ | ۱ | ۱۹۸۶ | |
| رانچرز بیز
|
۰ | ۱ | ۱۹۸۸ | |
| بندل اینسورانس
|
۰ | ۱ | ۱۹۸۹ | |
 ویتالو
|
۰ | ۱ | ۱۹۹۲ | |
| تاسکر
|
۰ | ۱ | ۱۹۹۴ | |
| سودی‌جراف
|
۰ | ۱ | ۱۹۹۶ | |
| ارتش سلطنتی مراکش
|
۰ | ۱ | ۱۹۹۷ | |
 پریمیرو ده آگوستو
|
۰ | ۱ | ۱۹۹۸ | |
| اینترکلوب
|
۰ | ۱ | ۲۰۰۱ | |
 آسانته کوتوکو
|
۰ | ۱ | ۲۰۰۲ |
کشوری[ویرایش]
| کشور | قهرمانی | نایب قهرمانی |
|---|---|---|
| مصر
|
۸ | ۰ |
| تونس
|
۴ | ۳ |
| نیجریه
|
۳ | ۷ |
| کامرون
|
۳ | ۴ |
| ساحل عاج
|
۲ | ۳ |
| جمهوری دموکراتیک کنگو
|
۲ | ۱ |
| کنیا
|
۱ | ۲ |
| الجزایر
|
۱ | ۱ |
| مراکش
|
۱ | ۱ |
| زامبیا
|
۱ | ۱ |
| گینه
|
۱ | ۰ |
| آفریقای جنوبی
|
۱ | ۰ |
| سودان
|
۱ | ۰ |
| آنگولا
|
۰ | ۲ |
| بوروندی
|
۰ | ۱ |
| گابن
|
۰ | ۱ |
| غنا
|
۰ | ۱ |
| توگو
|
۰ | ۱ |
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ اوت ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۴ نوامبر ۲۰۲۲.
| آسیا |  | |
|---|---|---|
| آفریقا | ||
| آمریکای شمالی, آمریکای مرکزی و حوزه دریای کارائیب | ||
| آمریکای جنوبی | ||
| اقیانوسیه | ||
| اروپا | ||
جستار وابسته: رقابت‌های بین‌المللی باشگاهی فوتبال زنان | ||