تیملوتم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تیملوتم
داده‌های بالینی
کد ATC
  • None
شناسه‌ها
  • 10-fluoro-3-methyl-7-thiophen-2-yl-2,4,4a,5-tetrahydro-1H-pyrazino[1,2-a][1,4]benzodiazepine
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC17H18FN3S
جرم مولی۳۱۵٫۴۱ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • CN1CCN2C(C1)CN=C(C3=C2C=C(C=C3)F)C4=CC=CS4
  • InChI=1S/C17H18FN3S/c1-20-6-7-21-13(11-20)10-19-17(16-3-2-8-22-16)14-5-4-12(18)9-15(14)21/h2-5,8-9,13H,6-7,10-11H2,1H3
  • Key:ICHHTOMWWAMJQP-UHFFFAOYSA-N

تیملوتم (انگلیسی: Timelotem) یک مشتق بنزودیازپین با مشخصات فعالیت غیرمعمول است. برخلاف بیشتر بنزودیازپین‌ها، تیملوتم فعالیت کمی در گیرنده GABAA دارد یا اصلاً فعالیتی ندارد، اما در عوض به عنوان یک داروی ضد جنون غیر معمول با فارماکولوژی و اثرات مشابه با داروی کلوزاپین مرتبط با ساختار عمل می‌کند.[۱] این ماده دو انانتیومر دارد، اما فقط به عنوان مخلوط راسمیک مورد مطالعه قرار گرفته است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Schmidt WJ, Krähling H, Ruhland M (October 1987). "Antagonism of AP-5- and amphetamine-induced behaviour by timelotem as compared with clozapine and haloperidol". Life Sciences. 41 (16): 1909–14. doi:10.1016/0024-3205(87)90742-9. PMID 2889124.