بوم‌شناسی حاره‌ای

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بوم‌شناسی حاره‌ای یا بوم‌شناسی گرمسیری (به انگلیسی: Tropical ecology) مطالعه روابط بین اجزای زنده و غیرزنده حاره‌ای یا ناحیه‌ای از زمین است که بین مدار راس سرطان و مدار راس جدی (به ترتیب ۲۳٫۴۳۷۸ درجه شمالی و ۲۳٫۴۳۷۸ درجه جنوبی) قرار دارد. آب‌وهوای گرمسیری، آب‌وهوای گرم و مرطوب و بارندگی در تمام طول سال را تجربه می‌کند. در حالی که بسیاری ممکن است این منطقه را صرفاً با جنگل‌های بارانی مرتبط کنند، مناطق استوایی خانه طیف گسترده‌ای از بوم‌سازگانها هستند که دارای تنوع زیستی فراوانی هستند، از گونه‌های جانوری بیگانه گرفته تا گیاهانی که به ندرت یافت می‌شوند. بوم‌شناسی حاره‌ای با کار طبیعت‌شناسان اولیه انگلیسی آغاز شد و در نهایت شاهد ایجاد ایستگاه‌های تحقیقاتی در سراسر مناطق حاره‌ای بود که به کاوش و مستندسازی این چشم‌اندازهای بیگانه اختصاص داشت. مطالعات بوم‌شناختی رو به رشد مناطق گرمسیری سبب افزایش آموزش حفاظت و برنامه‌های اختصاص‌یافته به آب‌وهوا شده‌است.

منابع[ویرایش]