برنامه‌نویسی آرایه‌ای

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

برنامه‌نویسی آرایه‌ای (به انگلیسی: array programming) در علوم رایانه، به راه‌حل‌هایی اشاره دارد که امکان اعمال عملیات را به «یک مجموعه کامل از مقادیر» به یکباره می‌دهد. این راه‌حل‌ها معمولا در تنظیمات علمی و مهندسی استفاده می‌شوند.

زبان‌های برنامه‌نویسی مدرن که از برنامه‌نویسی آرایه‌ای پشتیبانی می‌کنند (که به نام زبان‌های برداری یا چندبعدی هم شناخته می‌شوند) بخصوص برای تعمیم عملیات روی اسکالرها مهندسی شده‌اند، تا به صورت شفاف و غیر محسوس روی بردارها، ماتریس‌ها و آرایه‌های با بعد بالاتر اعمال شوند.

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Array programming». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ اوت ۲۰۲۱.