الکل و سکس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

الکل و سکس (به انگلیسی: Alcohol and sex) با تأثیرات مصرف الکل بر رفتار جنسی سروکار دارد. اثرات الکل، چیزی متعادل بین اثرات سرکوب کننده آن بر فیزیولوژی جنسی (که باعث کاهش فعالیت جنسی می‌شود) و سرکوب مهارهای روانی آن (که ممکن است باعث افزایش میل به رابطه جنسی شود)، می‌باشد.[۱]

الکل یک عامل افسردگی است. الکل پس از مصرف باعث کند شدن سیستم بدنی می‌شود. اغلب، احساس مستی با شادی و سرخوشی همراه است، اما سایر احساسات مثل خشم یا افسردگی نیز، می‌توانند ایجاد شوند. الکل بر تعادل، قضاوت و توازن نیز تأثیر منفی می‌گذارد. یکی از مهم‌ترین عوارض جانبی کوتاه مدت الکل، کاهش قدرت مهار عوارض آن (بازداری) است. کاهش بازداری می‌تواند منجر به افزایش رفتار جنسی شود.[۱]

در مردان[ویرایش]

مصرف کم تا متوسط الکل نشان می‌دهد که اثر محافظتی بر عملکرد نعوظ مردان دارد. چندین بررسی و فراتحلیل نوشته‌های موجود نشان می‌دهد که مصرف کم تا متوسط الکل به‌طور قابل توجهی خطر اختلال نعوظ را کاهش می‌دهد.[۲][۳][۴][۵]

رفتارهای جنسی مردان می‌تواند به‌طور چشمگیری تحت تأثیر مصرف زیاد الکل قرار گیرد. در اکثر مطالعات[۶][۷][۸] (اما نه همه[۹]) مصرف الکل مزمن و حاد نشان داده‌است که باعث مهار تولید تستوسترون در بیضه‌ها می‌شود. اعتقاد بر این است که این امر ناشی از متابولیسم الکل است که نسبت ان‌ای‌دی +/ ان‌ای‌دی‌اچ را هم در کبد و هم در بیضه‌ها کاهش می‌دهد. از آنجایی که سنتز تستوسترون به NAD + نیاز دارد، این امر باعث کاهش تولید تستوسترون می‌شود.[۱۰]

از آنجایی که تستوسترون برای میل جنسی و برانگیختگی فیزیکی ضروری است، الکل اثرات مضری بر عملکرد جنسی مردان دارد. مطالعات انجام شده نشان می‌دهد افزایش سطوح مسمومیت با الکل باعث کاهش قابل توجه اثربخشی خودارضایی مردان (MME) می‌شود. این کاهش، با اندازه‌گیری غلظت الکل خون (BAC) و تأخیر انزال اندازه‌گیری شد.[۱۱] مسمومیت با الکل می‌تواند باعث کاهش برانگیختگی جنسی، لذت و شدت ارگاسم، و افزایش مشکل در رسیدن به ارگاسم شود.[۱۱]

در زنان[ویرایش]

اثرات الکل بر میل جنسی در زنان در گزارش‌ها گوناگون است. برخی از زنان گزارش می‌دهند که الکل برانگیختگی و میل جنسی‌شان را افزایش می‌دهد، با این حال، برخی مطالعات نشان داده‌است که الکل علائم فیزیولوژیکی برانگیختگی را کاهش می‌دهد.[۱۲] یک مطالعه در سال ۲۰۱۶ نشان داد که الکل بر میزان مثبت بودن تجربه جنسی در مردان و زنان تأثیر منفی می‌گذارد.[۱۳] مطالعات نشان داده‌اند که مصرف بیش از حد الکل باعث افزایش سطح تستوسترون و استرادیول می‌شود.[۱۴][۱۵] از آنجایی که تستوسترون تا حدی قدرت میل جنسی را در زنان کنترل می‌کند، این امر می‌تواند یک دلیل فیزیولوژیکی برای افزایش علاقه به رابطه جنسی در زنان باشد. همچنین، از آنجایی که زنان دارای درصد چربی بیشتر و آب کمتری در بدن خود هستند، الکل می‌تواند تأثیر سریعتر و شدیدتری داشته باشد. پردازش الکل در بدن زنان بیشتر طول می‌کشد؛ به عبارت دیگر، بدن یک زن، یک سوم بیشتر از بدن یک مرد زمان لازم دارد تا این ماده را از بین ببرد.[۱۶]

رفتار جنسی تحت تأثیر الکل در زنان نیز با مردان متفاوت است. مطالعات نشان داده‌اند که افزایش غلظت الکل خون (BAC) با تاخیرهای ارگاسم طولانی‌تر و کاهش شدت ارگاسم در زنان مرتبط است.[۱۲] برخی از زنان با افزایش مصرف الکل و همچنین افزایش احساس لذت در طول ارگاسم، برانگیختگی جنسی بیشتری را گزارش می‌دهند. از آنجایی که پاسخ انزالی در میان مردان به صورت دیداری و به راحتی قابل اندازه‌گیری است، پاسخ ارگاسم در زنان باید دقیق تر اندازه‌گیری شود. در مطالعات مربوط به ارگاسم زنان تحت تأثیر الکل، تأخیر ارگاسم با استفاده از دستگاه فوتوپلتیسموگرافی واژینال (Vaginal photoplethysmograph) اندازه‌گیری شده‌است که اساساً حجم خون واژن را اندازه‌گیری می‌کند.[۱۲]

از نظر روان‌شناسی، الکل نیز در رفتار جنسی نقش داشته‌است. گزارش شده‌است که زنانی که مست بودند، بر این باور بودند که بیشتر از زمانی که مست نبوده‌اند، از نظر جنسی تحریک می‌شوند.[۱۲] این اثر روانی با اثرات فیزیولوژیکی اندازه‌گیری شده در تضاد است، اما به کاهش قدرت مهار عوارض آن (بازداری) به دلیل الکل اشاره دارد. اغلب، الکل می‌تواند بر ظرفیت یک زن برای احساس آرامش (و به نوبه خود، جنسی) بیشتر تأثیر بگذارد. الکل ممکن است توسط برخی از زنان به عنوان یک بازدارنده جنسی در نظر گرفته شود.[۱۲]

تجاوز جنسی با کمک مواد مخدر[ویرایش]

تجاوز جنسی با کمک مواد مخدر (DFSA)، (همچنین به عنوان تجاوز جنسی درنده شناخته می‌شود)، تجاوز جنسی است که پس از ناتوان شدن قربانی به دلیل مصرف الکل یا مواد مخدر دیگر انجام می‌شود. اصطلاح غیررسمی «داروهای تجاوز در قرار عاشقانه» (date rape drug) در اوایل دهه ۱۹۹۰ از طریق گزارش‌های رسانه‌های خبری ایالات متحده آمریکا به‌طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت. محققان می‌گویند که برخلاف سایر انواع تجاوز جنسی، این نوع تجاوز، جرم خشونت فیزیکی نیست: این جرم لذت جویی جنسی و استحقاق است. داروهای تجاوز در قرار عاشقانه که به آن داروی درنده نیز می‌گویند، هر دارویی است که می‌تواند برای کمک به اجرای تجاوز جنسی تسهیل‌شده با مواد مخدر (DFSA) استفاده شود. رایج‌ترین انواع این نوع تجاوزها، آنهایی هستند که در آن قربانی، مواد مخدر را به میل خود یا برای مقاصد تفریحی یا بدون اطلاع مصرف کرده‌است. این نوع دوم (بدون اطلاع) تعرض است که اصطلاح «داروهای تجاوز در قرار عاشقانه» اغلب به آن اشاره دارد.

ریسک پذیری جنسی[ویرایش]

مسمومیت با الکل با افزایش خطر درگیر شدن افراد در رفتارهای جنسی پرخطر مانند رابطه جنسی محافظت نشده همراه است.[۱۱] مشخص نیست که آیا این دو به هم مرتبط هستند یا تیپ شخصیتی افرادی که اغلب مقادیر زیادی الکل می‌نوشند، باعث می‌شود تا نسبت به ریسک پذیری تحمل بیشتری داشته باشند.

الکل با بخش زیادی از پیامدهای ناخواسته مرتبط با رابطه جنسی مانند تجاوز در قرار عاشقانه، بارداری ناخواسته و بیماری‌های آمیزشی ارتباط دارد.

در سال ۲۰۱۸، اولین مطالعه در نوع خود نشان داد که الکل و نوشیدنی‌های انرژی زا کافئین دار با رابطه جنسی غیر معمول و پرخطر در میان بزرگسالان در سن دانشگاه مرتبط است.[۱۷]

عینک آبجو[ویرایش]

مطالعه ای که در سال ۲۰۰۳ منتشر شد، از فرضیه عینک آبجو (Beer goggles) حمایت کرد؛ با این حال، همچنین این مطالعه نشان داد که توضیح دیگر این است که مصرف‌کنندگان منظم الکل تمایل به داشتن ویژگی‌های شخصیتی دارند که به این معنی است که فرد الکلی، افراد را جذاب تر می‌بیند، چه در آن زمان تحت تأثیر الکل باشد یا نه.[۱۸] مطالعه‌ای دیگر در سال ۲۰۰۹ نشان داد که در حالی که مردان پس از مصرف الکل، زنان بزرگسال (که آرایش می‌کردند) را جذاب‌تر می‌دانستند، الکل در توانایی آنها برای تعیین سن زن تداخلی نداشته‌است (مستی باعث نمی‌شده‌است که مردان، زنان را بزرگتر از سن واقعی خود ببینند).[۱۹]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Crowe, LC; George, WH (1989). "Alcohol and human sexuality: Review and integration". Psychological Bulletin. 105 (3): 374–86. doi:10.1037/0033-2909.105.3.374. PMID 2660179. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «LC2» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  2. Allen, Mark S; Walter, Emma E (2018). "Health-Related Lifestyle Factors and Sexual Dysfunction: A Meta-Analysis of Population-Based Research". The Journal of Sexual Medicine. 15 (4): 458–475. doi:10.1016/j.jsxm.2018.02.008. PMID 29523476.
  3. Cheng, J Y W; Ng, E M L; Chen, R Y L; Ko, J S N (2007). "Alcohol consumption and erectile dysfunction: meta-analysis of population-based studies". International Journal of Impotence Research. 19 (4): 343–352. doi:10.1038/sj.ijir.3901556. PMID 17538641.
  4. Wang, Xiao-Ming; Bai, Yun-Jin; Yang, Yu-Bo; Li, Jin-Hong; Tang, Yin; Han, Ping (2018). "Alcohol intake and risk of erectile dysfunction: a dose-response meta-analysis of observational studies". International Journal of Impotence Research. 30 (6): 342–351. doi:10.1038/s41443-018-0022-x. PMID 30232467.
  5. Jiann, Bang-Ping (2010). "Effect of Alcohol Consumption on the Risk of Erectile Dysfunction" (PDF). Urol Sci. 21 (4): 163–168. doi:10.1016/S1879-5226(10)60037-1.
  6. Frias, J; Torres, JM; Miranda, MT; Ruiz, E; Ortega, E (2002). "Effects of acute alcohol intoxication on pituitary-gonadal axis hormones, pituitary-adrenal axis hormones, beta-endorphin and prolactin in human adults of both sexes". Alcohol and Alcoholism. 37 (2): 169–73. doi:10.1093/alcalc/37.2.169. PMID 11912073.
  7. Mendelson, JH; Ellingboe, J; Mello, NK; Kuehnle, John (1978). "Effects of Alcohol on Plasma Testosterone and Luteinizing Hormone Levels". Alcoholism: Clinical and Experimental Research. 2 (3): 255–8. doi:10.1111/j.1530-0277.1978.tb05808.x. PMID 356646.
  8. Mendelson, JH; Mello, NK; Ellingboe, J (1977). "Effects of acute alcohol intake on pituitary-gonadal hormones in normal human males". Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics. 202 (3): 676–82. PMID 894528.
  9. Sarkola, T; Eriksson, CJP (2003). "Testosterone Increases in Men After a Low Dose of Alcohol". Alcoholism: Clinical and Experimental Research. 27 (4): 682–685. doi:10.1111/j.1530-0277.2003.tb04405.x. PMID 12711931.
  10. Ellingboe, J; Varanelli, CC (1979). "Ethanol inhibits testosterone biosynthesis by direct action on Leydig cells". Research Communications in Chemical Pathology and Pharmacology. 24 (1): 87–102. PMID 219455.
  11. ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ Halpernfelsher, B; Millstein, S; Ellen, J (1996). "Relationship of alcohol use and risky sexual behavior: A review and analysis of findings". Journal of Adolescent Health. 19 (5): 331–6. doi:10.1016/S1054-139X(96)00024-9. PMID 8934293. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «G4» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  12. ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ۱۲٫۲ ۱۲٫۳ ۱۲٫۴ Beckman, LJ; Ackerman, KT (1995). "Women, alcohol, and sexuality". Recent Developments in Alcoholism. 12: 267–85. doi:10.1007/0-306-47138-8_18. ISBN 978-0-306-44921-5. PMID 7624547. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «B32» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  13. Cooper, M. Lynne; O’Hara, Ross E.; Martins, Jorge (2015-07-16). "Does Drinking Improve the Quality of Sexual Experience?: Sex-Specific Alcohol Expectancies and Subjective Experience on Drinking Versus Sober Sexual Occasions". AIDS and Behavior (به انگلیسی). 20 (1): 40–51. doi:10.1007/s10461-015-1136-5. ISSN 1090-7165. PMID 26179171.
  14. Sarkola, T; Fukunaga, T; Mäkisalo, H; Peter Eriksson, CJ (2000). "Acute Effect of Alcohol on Androgens in Premenopausal Women". Alcohol and Alcoholism. 35 (1): 84–90. doi:10.1093/alcalc/35.1.84. PMID 10684783.
  15. Ellingboe, J (1987). "Acute effects of ethanol on sex hormones in non-alcoholic men and women". Alcohol and Alcoholism Supplement. 1: 109–16. PMID 3122772.
  16. Crowe, LC; George, WH (1989). "Alcohol and human sexuality: Review and integration". Psychological Bulletin. 105 (3): 374–86. doi:10.1037/0033-2909.105.3.374. PMID 2660179.
  17. Ball, NJ; Miller, KE; Quigley, BM; Eliseo-Arras, RK (April 2021). "Alcohol Mixed With Energy Drinks and Sexually Related Causes of Conflict in the Barroom". Journal of Interpersonal Violence. 36 (7–8): 3353–3373. doi:10.1177/0886260518774298. PMID 29779427.
  18. Jones, BT; Jones, BC; Thomas, AP; Piper, J (2003). "Alcohol consumption increases attractiveness ratings of opposite-sex faces: A possible third route to risky sex". Addiction. 98 (8): 1069–75. doi:10.1046/j.1360-0443.2003.00426.x. PMID 12873241.
  19. Egan, V; Cordan, G (2009). "Barely legal: Is attraction and estimated age of young female faces disrupted by alcohol use, make up, and the sex of the observer?". British Journal of Psychology. 100 (2): 415–27. doi:10.1348/000712608X357858. PMID 18851766.

کتابشناسی[ویرایش]