آپولیپوپروتئین اچ
| سوشی ۲ | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 تصویری از ساختار دومِـین پنجم بتا-۲-گلیکوپروتئین ۱ انسان با استفاده از رزونانس مغناطیسی هسته‌ای | |||||||||
| شناسه‌ها | |||||||||
| نماد | Sushi_2 | ||||||||
| پی‌فم | PF09014 | ||||||||
| اینترپرو | IPR015104 | ||||||||
| |||||||||
آپولیپوپروتئین اچ (انگلیسی: Apolipoprotein H) که با نام‌های دیگری نظیر آپو-اچ و بتا-۲ گلیگوپروتئین ۱ هم شناخته می‌شود، یک پروتئین ۳۸ کیلو دالتونی است که در انسان توسط ژن «APOH» کُدگذاری می‌شود.[۴]
یکی از وظایف این مولکول اتصال به کاردیولیپین است. پس از این اتصال، هر دوی این مولکول‌ها دچار تغییر ساختاری شدیدی می‌شوند.[۵]
«آپولیپوپروتئین اچ» نقش پیچیده‌ای در هم‌چسپی ایفا می‌کند و فرایند اتصال پلاکت‌ها با واسطه آدنوزین دی‌فسفات را به یکدیگر تغییر می‌دهد.[۶] این پروتئین معمولاً نقش ضد انعقادی در خون دارد، اما برحسب شرایط و با تغییر در فاکتورهای خونی، ممکن است این اثر «آپولیپوپروتئین اچ» برعکس شود.
«آپولیپوپروتئین اچ» یک نام بی‌مسماست، چرا که به میزان قابل توجهی در لیپوپروتئین‌ها موجود نیست[۷] و این نام از گذشته بر آن باقی مانده‌است.
اهمیت بالینی[ویرایش]
پادتن‌های ضد «آپولیپوپروتئین اچ» در برخی بیماری‌های عفونی و همچنین بیماری‌های خودایمنی نظیر لوپوس منتشر تولید می‌شوند.[۸] وجود این مولکول به‌شدت با فرم‌های لخته‌دهندهٔ لوپوس مرتبط است. برای مثبت‌شدنِ آزمایش پادت‌های ضد کاردیولیپین در جریان نشانگان آنتی فسفولیپید، لازم است تا «آپولیپوپروتئین اچ» در نمونهٔ استخراجی از کاردیولیپین موجود باشد.[۹][۱۰]
دومِـین سوشی ۲[ویرایش]
در زیست‌شناسی مولکولی، دومِـین سوشی ۲ یک دومِـین پروتئین است که تنها در یوکاریوت‌ها یافت می‌شود. نام دیگر این دومِـین، «دومین پنجم پروتئین بتا-۲-گلیکوپروتئین-۱» (β2-GP1) است. در واقع، چهار دومین اولِ «آپولیپوپروتئین اچ» مشابه یکدیگر هستند و فقط دومِـین پنجمی متفاوت است.[۱۱]
ساختار[ویرایش]
این دومین پروتئین از ۴ رشتهٔ غیر موازی بتا و ۲ مارپیچ کوتاه آلفا و همچنین یک حلقهٔ بلند به‌شدت انعطاف‌پذیر تشکیل شده‌است[۱۲] و تفاوتش با چهار دومین دیگر در داشتنِ سه پیوند دی‌سولفید درونی و یک حلقهٔ انتهایی کربوکسیل اضافی است.[۱۱]
عملکرد[ویرایش]
عملکرد دقیق این دومین هنوز به‌طور کامل مشخص نیست اما ثابت شده که نقش بسیار مهمی در اتصال «آپولیپوپروتئین اچ» با ترکیباتی که بار الکتریکی منفی دارند، ایفا می‌کند و بدین ترتیب در اتصال به پادتن‌های مربوط به خود مؤثر است.[۱۲] ساخته‌شدن پادتن بر ضد «آپولیپوپروتئین اچ» موجب بروز نشانگان آنتی فسفولیپید می‌شود که با عواقبی در حاملگی همراه است.[۱۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000000049 - Ensembl, May 2017
- ↑ "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
- ↑ "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
- ↑ "APOH - Beta-2-glycoprotein 1 precursor - Homo sapiens (Human) - APOH gene & protein". UniProt. Retrieved 5 May 2019.
- ↑ Borchman D, Harris EN, Pierangeli SS, Lamba OP (1995). "Interactions and molecular structure of cardiolipin and beta 2-glycoprotein 1 (beta 2-GP1)". Clin. Exp. Immunol. 102 (2): 373–8. doi:10.1111/j.1365-2249.1995.tb03792.x. PMC 1553418. PMID 7586693.
- ↑ Nimpf J, Wurm H, Kostner GM (1985). "Interaction of beta 2-glycoprotein-I with human blood platelets: influence upon the ADP-induced aggregation". Thromb. Haemost. 54 (2): 397–401. PMID 4082080.
- ↑ Ağar C, de Groot PG, Levels JH, Marquart JA, Meijers JC (January 2009). "Beta2-glycoprotein I is incorrectly named apolipoprotein H". Journal of Thrombosis and Haemostasis. 7 (1): 235–6. doi:10.1111/j.1538-7836.2008.03223.x. PMID 19017258.
- ↑ Kumar KS, Jyothy A, Prakash MS, Rani HS, Reddy PP (2002). "Beta2-glycoprotein I dependent anticardiolipin antibodies and lupus anticoagulant in patients with recurrent pregnancy loss". Journal of Postgraduate Medicine. 48 (1): 5–10. PMID 12082318.
- ↑ McNeil HP, Simpson RJ, Chesterman CN, Krilis SA (1990). "Anti-phospholipid antibodies are directed against a complex antigen that includes a lipid-binding inhibitor of coagulation: beta 2-glycoprotein I (apolipoprotein H)". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 87 (11): 4120–4. Bibcode:1990PNAS...87.4120M. doi:10.1073/pnas.87.11.4120. PMC 54059. PMID 2349221.
- ↑ Hunt JE, McNeil HP, Morgan GJ, Crameri RM, Krilis SA (1992). "A phospholipid-beta 2-glycoprotein I complex is an antigen for anticardiolipin antibodies occurring in autoimmune disease but not with infection". Lupus. 1 (2): 75–81. doi:10.1177/096120339200100204. PMID 1301967.
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ Shi T, Giannakopoulos B, Iverson GM, Cockerill KA, Linnik MD, Krilis SA (2005). "Domain V of beta2-glycoprotein I binds factor XI/XIa and is cleaved at Lys317-Thr318". J Biol Chem. 280 (2): 907–12. doi:10.1074/jbc.M410291200. PMID 15522884.
- ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ Hoshino M, Hagihara Y, Nishii I, Yamazaki T, Kato H, Goto Y (December 2000). "Identification of the phospholipid-binding site of human beta(2)-glycoprotein I domain V by heteronuclear magnetic resonance". J. Mol. Biol. 304 (5): 927–39. doi:10.1006/jmbi.2000.4243. PMID 11124037.
پیوند به بیرون[ویرایش]
- Apolipoprotein H در سرعنوان‌های موضوعی پزشکی (MeSH) در کتابخانهٔ ملی پزشکی ایالات متحدهٔ آمریکا
- مکان ژنوم APOH انسانی و صفحهٔ جزئیات ژنی APOH در سامانه جستجوی بانک ژنی دانشگاه کالیفرنیا، سانتا کروز.
 | این یک مقالهٔ خرد زیست‌شناسی مولکولی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |