زالو: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جز ابرابزار
خط ۱: خط ۱:
{{بهبود منبع}}
{{بهبود منبع}}
{{در دست ویرایش ۲|ماه=فوریه|روز=۱۵|سال=۲۰۱۶|چند = ۲}}
{{در دست ویرایش ۲|ماه=فوریه|روز=۱۵|سال=۲۰۱۶|چند = ۲}}

{{Taxobox
{{Taxobox
|name=زالو
|name=زالو
خط ۲۶: خط ۲۵:
تاکنون ۶۳۰ نوع زالو شناخته شده که بعضی خونخوار، بعضی گوشتخوار و بعضی سمی اند.
تاکنون ۶۳۰ نوع زالو شناخته شده که بعضی خونخوار، بعضی گوشتخوار و بعضی سمی اند.


اکثر زالوها در اطراف آب‌های شیرین زندگی می‌کنند، در حالیکه بعضی گونه‌ها را می‌توان در خاک<ref name="Notes on the Feeding of Land Leeches">{{Cite journal |author=S. Fogden & J. Proctor| title=Notes on the Feeding of Land Leeches (Haemadipsa zeylanica Moore and H. picta Moore) in Gunung Mulu National Park, Sarawak |journal=Biotropica |volume=17 |issue=2 |pages=172–174 |year=1985 |doi=10.2307/2388511| jstor=2388511 | last2=Proctor}}</ref> و همچنین اطراف دریاها یافت.
اکثر زالوها در اطراف آب‌های شیرین زندگی می‌کنند، در حالیکه بعضی گونه‌ها را می‌توان در خاک<ref name="Notes on the Feeding of Land Leeches">{{Cite journal |author=S. Fogden & J. Proctor| title=Notes on the Feeding of Land Leeches (Haemadipsa zeylanica Moore and H. picta Moore) in Gunung Mulu National Park, Sarawak |journal=Biotropica |volume=17 |issue=2 |pages=172–174 |year=1985 |doi=10.2307/2388511| jstor=2388511 | last2=Proctor}}</ref> و همچنین اطراف دریاها یافت. شناخته‌شده‌ترین زالوها، مثل زالوهای دارویی کهدر زالودرمانی استفاده می‌شوند [[خون‌خوراکی|خون‌خوراک]] هستند و از خون مهره‌داران و همولنف بی‌مهرگان تغذیه می‌کنند.<ref name=Sawyer>{{cite book |author= Roy Sawyer| title = Neurobiology of the Leech | editor1-first= Muller |editor1-last= Kenneth | editor2-first= John |editor2-last= Nicholls | editor3-first= Gunther |editor3-last=Stent |publisher = Cold Spring Harbor Laboratory | location = New York | year = 1981 | isbn = 0-87969-146-8 |pages=7–26}}</ref>بهرحال بیشتر گونه‌های زالوها شکارچی هستند و در درجه اول با بلع دیگر بی‌مهرگان تغذیه می‌کنند. در حال حاضر تقریباً ۷۰۰ گونه از زالوها به رسمیت شناخته شده‌اند، که ۱۰۰ تا دریایی، ۹۰ تا زمینی و بقیهٔ آن‌ها از [[آرایه (زیست‌شناسی)|آرایهٔ]] آب‌های شیرین هستند.<ref>{{cite book |author=Boris Sket, Peter Trontelj |year=2008 |chapter=Global diversity of leeches (Hirudinea) in freshwater |journal=[[Hydrobiologia]] |volume=595 |issue=1 |pages=129–137 |doi=10.1007/s10750-007-9010-8 |title=Freshwater Animal Diversity Assessment |editor=E. V. Balian, C. Lévêque, H. Segers & K. Martens}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۱ فوریهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۵:۱۵

زالو
یک زالو در چین
رده‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
زیرفرمانرو: هوپس‌زیان
بالاشاخه: چرخ‌زیان
شاخه: کرم حلقوی
رده: کمربندبه‌تنان
زیررده: Hirudinea
Lamarck, ۱۸۱۸
Infraclasses

Acanthobdellidea
Euhirudinea
(but see below)

زالو نوعی کرم حلقوی است. زالو حیوانی از گروه کرم‌های آبزی و از راسته آرواره‌داران است. بدن جانور قابلیت انقباض و انبساط فراوان دارد، طول بدن بین ۳ تا ۲۵ سانتیمتر و عرض بدن حدود ۱ سانتیمتر است. در جلوی بدن یک بادکش وجود دارد که مرکب از ۲ حلقه است و دهان در این ناحیه واقع شده‌است و در انتهای بدن یک بادکش مدور مرکب از ۷ حلقه دارد که توسط این بادکش خود را به یک نقطه متصل می‌کند و نقطه اتکایی است برای حرکت کردن.

زالو ۳ فک دارد و هر فک ۱۰۰ دندان دارد؛ یعنی یک زالو حدود ۳۰۰ دندان فوق‌العاده ریز دارد.

تاکنون ۶۳۰ نوع زالو شناخته شده که بعضی خونخوار، بعضی گوشتخوار و بعضی سمی اند.

اکثر زالوها در اطراف آب‌های شیرین زندگی می‌کنند، در حالیکه بعضی گونه‌ها را می‌توان در خاک[۱] و همچنین اطراف دریاها یافت. شناخته‌شده‌ترین زالوها، مثل زالوهای دارویی کهدر زالودرمانی استفاده می‌شوند خون‌خوراک هستند و از خون مهره‌داران و همولنف بی‌مهرگان تغذیه می‌کنند.[۲]بهرحال بیشتر گونه‌های زالوها شکارچی هستند و در درجه اول با بلع دیگر بی‌مهرگان تغذیه می‌کنند. در حال حاضر تقریباً ۷۰۰ گونه از زالوها به رسمیت شناخته شده‌اند، که ۱۰۰ تا دریایی، ۹۰ تا زمینی و بقیهٔ آن‌ها از آرایهٔ آب‌های شیرین هستند.[۳]

منابع

  1. S. Fogden & J. Proctor; Proctor (1985). "Notes on the Feeding of Land Leeches (Haemadipsa zeylanica Moore and H. picta Moore) in Gunung Mulu National Park, Sarawak". Biotropica. 17 (2): 172–174. doi:10.2307/2388511. JSTOR 2388511.
  2. Roy Sawyer (1981). Kenneth, Muller; Nicholls, John; Stent, Gunther (eds.). Neurobiology of the Leech. New York: Cold Spring Harbor Laboratory. pp. 7–26. ISBN 0-87969-146-8.
  3. Boris Sket, Peter Trontelj (2008). "Global diversity of leeches (Hirudinea) in freshwater". In E. V. Balian, C. Lévêque, H. Segers & K. Martens (ed.). Freshwater Animal Diversity Assessment. Hydrobiologia. Vol. 595. pp. 129–137. doi:10.1007/s10750-007-9010-8.{{cite book}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست ویراستاران (link)