پلمبیر

پلمبیر (فرانسوی: Plombières) نوعی بستنی فرانسوی است که از خمیر یا عصارهٔ بادام، کیرش و میوه‌های شیرینی‌شده (آبنباتی/قندی) تهیه می‌شود.^[۱]

اینکه منشأ این بستنی از کجاست؛ هنوز مورد بحث است.^[۲] بنا به یک باور عامیانه، این دسر نخستین بار در جریان قرارداد پلمبیر در سال ۱۸۵۸ به ناپلئون سوم ارائه شد؛^[۱] اما واقعیت آن است که پیش‌تر از آن در سال ۱۸۱۵ ماری آنتوان کارم در «کتاب شیرینی‌پزی سلطنتی پاریسی» (Pâtissier royal parisien) دستور تهیهٔ «بستنی پلمبیر» را منتشر کرده بود.^[۳] دستورهای مشابهی برای تهیه پلمبیر در کتاب‌های آشپزی فرانسوی قرن نوردهم موجود است.^[۴]^[۵]

انوره دو بالزاک در کتاب «بهروزی و تیره‌روزی‌های روسپیان» (Splendeurs et misères des courtisanes) به این بستنی اشاره کرده‌است.^[۶]

در شوروی هم این بستنی بسیار محبوب بود و پس از فروپاشی آن، در کشورهای تازه استقلال یافته و جدا شده از آن نیز محبوبیت خود را حفظ نمود.

منابع

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ Anders. "Glace Plombières – A French classic". ICE CREAM NATION (به انگلیسی). Retrieved 2019-11-19.
↑ « La glace Plombières : références littéraires », www.glace-plombieres.fr (consulté le 6 février 2019).
↑ Le Pâtissier royal parisien ou Traité élémentaire et pratique de la pâtisserie ancienne et moderne, Paris, J.-G. Dentu, 1815, tome II, p. 142, sur Gallica.
↑ Antonin Carême, Le Maître d'hôtel français, Paris, 1822, (sur Gallica).
↑ Le Gastronome, Paris, 1830, p. 7, sur Gallica.
↑ Honoré de Balzac, Splendeurs et misères des courtisanes, dans la partie
À combien l'amour revient aux vieillards
, Œuvres complètes de M. de Balzac, t. XI, édition Furne, J.-J. Dubochet et Cie, J. Hetzel et Paulin,1844, p. 568.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Plombières (dessert)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۱ ژوئیه ۲۰۲۲.

این یک مقالهٔ خرد دسر یا پیش‏غذا است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[:0-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ Anders. "Glace Plombières – A French classic". ICE CREAM NATION (به انگلیسی). Retrieved 2019-11-19.

[La_glace_Plombières-2] « La glace Plombières : références littéraires », www.glace-plombieres.fr (consulté le 6 février 2019).

[3] Le Pâtissier royal parisien ou Traité élémentaire et pratique de la pâtisserie ancienne et moderne, Paris, J.-G. Dentu, 1815, tome II, p. 142, sur Gallica.

[4] Antonin Carême, Le Maître d'hôtel français, Paris, 1822, (sur Gallica).

[5] Le Gastronome, Paris, 1830, p. 7, sur Gallica.

[6] Honoré de Balzac, Splendeurs et misères des courtisanes, dans la partie
À combien l'amour revient aux vieillards
, Œuvres complètes de M. de Balzac, t. XI, édition Furne, J.-J. Dubochet et Cie, J. Hetzel et Paulin,1844, p. 568.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]