پروژه همیسفیر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پروژه همیسفیر که به گونه ساده همیسفیر هم خوانده می‌شود یک برنامه نظارت گسترده است که شرکت ای‌تی اند تی اجرا می‌کند و پشتیبانان مالی آن، دفتر سیاست کنترل ملی مواد مخدر و اداره مبارزه با مواد مخدر آمریکا هستند.[۱]

نشان‌واره پروژه همیسفیر

درونمایه[ویرایش]

کارمندان ای‌تی اند تی، همگام با اداره مبارزه با مواد مخدر آمریکا و سازمان‌های محلی اجرای قانون در مناطق پر قاچاق مواد مخدر لس آنجلس، آتلانتا، دالاس، و هیوستون همکاری می‌کنند.[۲] ای‌تی اند تی، فراداده پایگاه داده تماس‌های تلفنی خود از سال ۱۹۸۷ (میلادی) را در اختیار مقام‌ها می‌گذارد. این اطلاعات، به جای پاسخ به حکم‌های جستجوی دادگاهی، بیشتر در پاسخ به احضاریه‌ها ارائه می‌شوند. اداره مبارزه با مواد مخدر آمریکا قدرت صدور "احضاریه‌های اداری" بدون دخالت دادگاه را دارد.[۳] ای‌تی اند تی، جزئیات همه تماس‌های تلفنی را که از طریق سوئیچ‌های مخابراتی آن شرکت، برقرار می‌شوند (نه، تنها، جزئیات تماس تلفنی کاربران خود را) گردآوری می‌کند.[۴] این جزئیات، شامل موقعیت مکانی و شماره تلفن نزدیک به چهار میلیارد تماس تلفنی در روز می‌شود.[۵] ممکن است یک تماس تلفنی، بیش از یک نمایه، در پایگاه داده، ثبت کند.[۱]

رسوایی[ویرایش]

این برنامه، در سال ۲۰۰۷ (میلادی) یا زودتر از آن آغاز شد. اما وجود آن در سال ۲۰۱۳ (میلادی) از سوی درو هندریکس آشکار شد. او از میان پرونده‌هایی که در پاسخ به درخواستی که بر پایه لایحه آزادی اطلاعات ۱۹۶۷، فرستاده داده شده بودند یک پرونده مایکروسافت پاورپوینت درباره این برنامه یافت. این پرونده، با نشانه‌گذاری به عنوان "حساس برای اجرای قانون" به مظنونانی اشاره می‌کند که با داده پروژه همیسفیر، پیدا شده‌اند. برای نمونه، چندین نفر از مظنونان، برای بزه‌هایی غیر مرتبط با مواد مخدر (مانند تهدید بمب‌گذاری، خود را به جای افسر نظامی جا زدن، و دزدی از جواهرفروشی)، تحت تعقیب بودند.[۱][۶]

کاخ سفید گفته که این داده، نگرانی‌ای درباره حریم شخصی ایجاد نمی‌کند. اما جمیل جعفر از اتحادیه آزادی‌های شهروندی آمریکا با این گفته مخالفت کرده و گفته: "حدس بزنید که یکی از دلایل پنهان‌کاری برنامه این است که توجیه وجود آن برای جامعه و دادگاه، سخت خواهد بود."[۳][۷]

این برنامه، به پیشنهادهایی که قانون‌گذاران پس از رسوایی برنامه پریزم، پشنهاد داده بودند ربط داشت. به ویژه، یکی از نمایندگان مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا به نام آدام شیف که درخواست کرده بود "برنامه فراداده تلفنی به گونه‌ای تغییر کند که شرکت‌های تلفنی، به جای حکومت فدرال ایالات متحده آمریکا، داده را خودشان نگهداری کنند."[۸]

سخنگویان اسپرینت، ورایزن کامیونیکیشنز، و تی-موبایل در پاسخ به اینکه آیا شرکت‌های آنها چنین برنامه‌ای دارند چیزی نگفتند.[۱]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ Shane, Scott; Colin Moynihan (2013-09-01). "Drug Agents Use Vast Phone Trove, Eclipsing N.S.A.'s". The New York Times.
  2. "DEA program linked to vast AT&T database, documents show – CNN Security Clearance - CNN.com Blogs". Security.blogs.cnn.com. 2013-09-02. Archived from the original on 16 اكتبر 2020. Retrieved 2013-09-04. {{cite news}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ "Drug agents reportedly have access to bigger phone database than NSA's". Fox News. 2013-09-02. Retrieved 2013-09-04. [Jaffer] said that the Hemisphere Project raised 'profound privacy concerns,' [...]
  4. "PRUDEN: The government keeps no secrets". Washington Times. Retrieved 2013-09-04.
  5. "AT&T helps DEA track suspected drug dealers with phone call data". New York: NY Daily News. Retrieved 2013-09-04.
  6. Michael Zennie (2013-09-02). "REVEALED: Secret program gives federal agents nearly instant access to BILLIONS of AT&T phone records without a court order | Mail Online". London: Dailymail.co.uk. Retrieved 2013-09-04.
  7. Noel Brinkerhoff (2013-09-03). "Top Stories - Forget the NSA; AT&T Helps DEA Collect even more Phone Call Details - AllGov - News". AllGov. Retrieved 2013-09-04.
  8. Sullivan, Eileen; Johnson, Gene (2013-09-02). "Drug Agents Plumb Vast Database of Call Records". Nation.time.com. Associated Press. Archived from the original on 2013-09-04. Retrieved 2013-09-04.

منابع[ویرایش]