جامپ کات: تفاوت میان نسخهها
جز r2.7.1) (ربات افزودن: he:ג'אמפ קאט |
Mazdakabedi (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پانویس}} |
{{پانویس}} |
||
== فهرست منابع == |
== فهرست منابع == |
||
هیوارد، سوزان. مفاهیم بنیادین در مطالعات سینمایی. ترجمه فتاح محمدی. نشر هزاره سوم. چاپ اول. ۱۳۸۱ |
|||
{{موج نو فرانسه}} |
|||
[[رده: فنون سینمایی]] |
[[رده: فنون سینمایی]] |
||
نسخهٔ ۱۰ ژانویهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۶:۵۴
برش پرشی (به انگلیسی: Jump Cut) نوعی برش است که در آن به جای تداوم بصری شاهد پرش هستیم. معمولا با شباهت بسیار زیاد بین دو نما و یا حذف بخشی از حرکت می توان برش پرشی ایجاد کرد. طبق قوانین کلاسیک سینمایی این نوع برش خطا محسوب می شود. اما در دوران مدرن استفاده از برش پرشی یک جایگاه زیبایی شناسی ویژه پیدا کرد. برای نخستین بار ژان لوک گدار با فیلم از نفس افتاده به شکلی افراطی این فن را به کار بست و آن را به عامل قاعده شکنی در سینما بدل ساخت. امروزه در سینمای نوین هالیوود هم از برش پرشی استفاده می شود. اما برخلاف سینمای مدرن، در سینمای داستانگو استفاده از برش پرشی به منظور ارائه بهتر داستان استفاده می شود. برای مثال در صحنه های پر زد و خورد استفاده از این تکنیک تنش را افزایش می دهد. هیروشیما عشق من ساخته آلن رنه از دیگر فیلم هایی است که این تکنیک را به کار میبرد. [۱]
پانویس
- ↑ هیوارد, صص۲۱-۲۴
فهرست منابع
هیوارد، سوزان. مفاهیم بنیادین در مطالعات سینمایی. ترجمه فتاح محمدی. نشر هزاره سوم. چاپ اول. ۱۳۸۱