پیمان‌نامه آسمان‌های باز

معاهده آسمان‌های باز

تاریخ امضا	۲۴ مارس ۱۹۹۲
مکان امضا	هلسینکی
تاریخ اجرا	۱ ژانویه ۲۰۰۲
تصویب کنندگان	34
ضامن	دولت‌های کانادا و مجارستان
زبان‌ها	انگلیسی, فرانسوی, آلمانی, ایتالیایی, روسی و اسپانیایی

معاهده آسمان‌های باز توافقنامه‌ای بین ۳۴ کشور جهان است که در خصوص اجازه پرواز هواپیماهای جاسوسی و تجسسی بر فراز مناطق کشورهای عضو این معاهده می‌باشد. این معاهده جهت ایجاد درکی متقابل و اطمینان به کشورهای امضاکننده در خصوص کلیه تحرکات و فعالیت‌های نظامی که ممکن است باعث نگرانی آن‌ها شود، ایجاد شده‌است. معاده آسمان‌های باز یکی از بزرگ‌ترین تلاش‌های بین‌المللی برای هرچه شفاف‌تر کردن فعالیت‌های نظامی است.

مفهوم اولیه این طرح در سال ۱۹۵۵ توسط دوایت آیزنهاور، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، به شوروی در کنفرانس ژنو ارائه شده بود که با مخالفت روس‌ها روبه‌رو شد. بعد از مخالف شروری، این طرح برای سال‌ها از دستور کار خارج شد که در نهایت در دوران ریاست جمهوری جرج بوش پدر مجدداً در مورد آن بحث شد که منجر به امضای توافقنامه‌ای در ۲۴ مارس ۱۹۹۲ شد. در نهایت نیز از اول ژانویه ۲۰۰۲ این طرح عملیاتی و اجرا شد.

عضویت

اعضای فعلی این معاده شامل این کشورها هستند: بلاروس، بلژیک، بوسنی و هرزگوین، بلغارستان، کانادا، کرواسی، جمهوری چک، دانمارک، استونی، فنلاند، فرانسه، گرجستان، آلمان، یونان، مجارستان، ایسلند، ایتالیا، لیتوانی، لوکزامبورگ، هلند، نروژ، لهستان، پرتغال، رومانی، روسیه، اسلوواکی، اسلوونی، اسپانیا، لتونی، سوئد، ترکیه، اکراین، بریتانیا و آمریکا.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Treaty on Open Skies». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ دسامبر ۲۰۱۴.