توحید مفضل: تفاوت میان نسخه‌ها
برچسبها: افزودن القاب ویرایشگر دیداری |
FarsiNevis (بحث | مشارکتها) جز ویرایش 2.191.200.106 (بحث) به آخرین تغییری که Hanooz انجام داده بود واگردانده شد برچسب: واگردانی |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
== نویسنده کتاب == |
== نویسنده کتاب == |
||
مفضل بن عمر از خواص شاگردان [[ |
مفضل بن عمر از خواص شاگردان [[جعفر صادق]] و [[موسی کاظم]] بوده‌است. طبق آنچه در کتاب [[الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد]] |
||
[[شیخ مفید]] |
[[شیخ مفید]] آمده، [[علی بن موسی الرضا]] در ضمن حدیثی بر او رحمت فرستاده و تبعیت او از ائمه را ستوده است.<ref>الارشاد، باب 24، حدیث 10</ref> در عصر [[جعفر صادق]] و [[موسی کاظم]] در میان مردم کوفه وکیل آنان بوده، نیز از جانب [[جعفر صادق]] وظیفه داشت با اموالی که از طرف او در اختیارش گذاشته شده بود یا اجازه اخذ آن‌ها را از مردم داشت، میان مردم را اصلاح کند و اختلافها را بردارد.<ref>(اصول کافی)، ج 2، ص 209</ref> روایات بسیاری در فضیلت و برتری او از خود امامان رسیده‌است. |
||
== شرح کتاب == |
== شرح کتاب == |
||
علی بن طاووس از قول محرز بن سعید نحوی نقل می‌کند که مفضل ابن عمر الجعفی نامه‌ای به [[ |
علی بن طاووس از قول محرز بن سعید نحوی نقل می‌کند که مفضل ابن عمر الجعفی نامه‌ای به [[جعفر صادق]] نوشت مبنی بر اینکه کسانی هستند که نفی ربوبیت می‌کنندجواب چیست؟ مفضّل چهار جلسه نزد [[جعفر صادق]] شتافت و سخنان او را که به وی املاء می‌فرمود، مکتوب کرد. آن حضرت این رساله ر در جواب آن‌ها پرداخت که در بین اهل دین این رساله بسیار مشهور است و شهرت مفضل بیشتر به دلیل نقل این کتاب است. |
||
== سبب پیدایش کتاب == |
== سبب پیدایش کتاب == |
||
مفضّل بن عمر روزی در نزدیک مزار شریف پیامبر اکرم نشسته بود که دید ابن ابی‌العوجاء (دهری مسلکِ معروف، وفات: ۱۵۵ هجری) با یکی از دوستانش به آنجا آمده و در ضمن صحبت‌هایش که برای اطرافیان مسموع بود، وجود خدا و نبوت پیامبر اسلام را منکر شد. مفضّل به شدت به سخنان او اعتراض کرد و او در جواب گفت که اگر از اهلِ کلام هستی حجت خود را بیاور و چنانچه از شاگردان جعفر بن محمد هستی باید بدانی که او زیاده از این، سخنان ما را شنیده و با متانت جواب گفته است؛ لذا به نحو شایسته با ما سخن کن. مفضل اندوهناک به نزد [[ |
مفضّل بن عمر روزی در نزدیک مزار شریف پیامبر اکرم نشسته بود که دید ابن ابی‌العوجاء (دهری مسلکِ معروف، وفات: ۱۵۵ هجری) با یکی از دوستانش به آنجا آمده و در ضمن صحبت‌هایش که برای اطرافیان مسموع بود، وجود خدا و نبوت پیامبر اسلام را منکر شد. مفضّل به شدت به سخنان او اعتراض کرد و او در جواب گفت که اگر از اهلِ کلام هستی حجت خود را بیاور و چنانچه از شاگردان جعفر بن محمد هستی باید بدانی که او زیاده از این، سخنان ما را شنیده و با متانت جواب گفته است؛ لذا به نحو شایسته با ما سخن کن. مفضل اندوهناک به نزد [[جعفر صادق]] می‌رود و ماجرا را برایش می‌گوید. [[جعفر صادق]] به او وعده می‌دهد که به‌طور خصوصی برایش از حکمت‌های آفرینش بیان فرمایدمفضل به خانه می‌رود و خوشحال از این وعده، خواب به چشمش نمی‌آید. روز بعد [[جعفر صادق]] او را به اندرون می‌برد و شروع به درس کرده از توحید شروع می‌کند. بعد از ذکر چند جمله، مفضل اجازه می‌خواهد تا آنچه را امام می‌فرماید بنویسد. این درس‌ها در چهار جلسه به پایان می‌رسد و در ضمن آن برخی مسائل علوم طبیعیه توسط [[جعفر صادق]] بیان می‌شود.<ref>http://www.mashreghnews.ir/fa/news/337544/کتابی-که-دانشمندان-مقابلش-زانو-می‌زنند-دانلود#_ftn2</ref> |
||
== حواشی == |
== حواشی == |
||
نسخهٔ ۲ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۳۸
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (ژانویه ۲۰۱۶) |
 | لحن یا سبک این مقاله بازتابدهندهٔ لحن دانشنامهای مورد استفاده در ویکی‌پدیا نیست. (ژانویه ۲۰۱۶) |
کتاب توحید مفضل، که نوشتار گفته‌های جعفر صادق ششمین امام شیعیان است و در آن به مباحث خداشناسی پرداخته شده‌است.
نویسنده کتاب
مفضل بن عمر از خواص شاگردان جعفر صادق و موسی کاظم بوده‌است. طبق آنچه در کتاب الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد شیخ مفید آمده، علی بن موسی الرضا در ضمن حدیثی بر او رحمت فرستاده و تبعیت او از ائمه را ستوده است.[۱] در عصر جعفر صادق و موسی کاظم در میان مردم کوفه وکیل آنان بوده، نیز از جانب جعفر صادق وظیفه داشت با اموالی که از طرف او در اختیارش گذاشته شده بود یا اجازه اخذ آن‌ها را از مردم داشت، میان مردم را اصلاح کند و اختلافها را بردارد.[۲] روایات بسیاری در فضیلت و برتری او از خود امامان رسیده‌است.
شرح کتاب
علی بن طاووس از قول محرز بن سعید نحوی نقل می‌کند که مفضل ابن عمر الجعفی نامه‌ای به جعفر صادق نوشت مبنی بر اینکه کسانی هستند که نفی ربوبیت می‌کنندجواب چیست؟ مفضّل چهار جلسه نزد جعفر صادق شتافت و سخنان او را که به وی املاء می‌فرمود، مکتوب کرد. آن حضرت این رساله ر در جواب آن‌ها پرداخت که در بین اهل دین این رساله بسیار مشهور است و شهرت مفضل بیشتر به دلیل نقل این کتاب است.
سبب پیدایش کتاب
مفضّل بن عمر روزی در نزدیک مزار شریف پیامبر اکرم نشسته بود که دید ابن ابی‌العوجاء (دهری مسلکِ معروف، وفات: ۱۵۵ هجری) با یکی از دوستانش به آنجا آمده و در ضمن صحبت‌هایش که برای اطرافیان مسموع بود، وجود خدا و نبوت پیامبر اسلام را منکر شد. مفضّل به شدت به سخنان او اعتراض کرد و او در جواب گفت که اگر از اهلِ کلام هستی حجت خود را بیاور و چنانچه از شاگردان جعفر بن محمد هستی باید بدانی که او زیاده از این، سخنان ما را شنیده و با متانت جواب گفته است؛ لذا به نحو شایسته با ما سخن کن. مفضل اندوهناک به نزد جعفر صادق می‌رود و ماجرا را برایش می‌گوید. جعفر صادق به او وعده می‌دهد که به‌طور خصوصی برایش از حکمت‌های آفرینش بیان فرمایدمفضل به خانه می‌رود و خوشحال از این وعده، خواب به چشمش نمی‌آید. روز بعد جعفر صادق او را به اندرون می‌برد و شروع به درس کرده از توحید شروع می‌کند. بعد از ذکر چند جمله، مفضل اجازه می‌خواهد تا آنچه را امام می‌فرماید بنویسد. این درس‌ها در چهار جلسه به پایان می‌رسد و در ضمن آن برخی مسائل علوم طبیعیه توسط جعفر صادق بیان می‌شود.[۳]
حواشی
سید بن طاووس (وفات: ۶۶۴ هجری) که آن را شگفت‌انگیز خوانده است[۴] و همچنین علامه محمد باقر مجلسی آن را برای استفاده عامه به فارسی شیوا ترجمه نموده و در برخی موارد، سخنان حضرت را شرح نیز کرده‌است.
نسخ خطی
نسخه‌های خطی متعددی از توحید مفضّل به جا مانده‌است که برخی از آن‌ها در ایران و در کتابخانه‌هایی چون کتابخانه آستان قدس رضوی، کتابخانه ملی و کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی، و برخی دیگر در عراق نگهداری می‌شوند. ظاهراً قدیمی‌ترین نسخه خطی این اثر، متعلق به سال ۱۰۵۶ق و به خط عبدالرزاق جیلانی است که در کتابخانه آیت‌الله گلپایگانی در قم نگهداری می‌شود.[۵]
چاپ کتاب
توحید مفضل برای نخستین بار در ۱۲۸۷ش در ایران به چاپ رسید. از آن پس تاکنون، متن و ترجمه‌ها و شروح متعددی از توحید مفضّل در مصر، عراق و ایران چاپ شده‌است.
منابع
- ↑ الارشاد، باب 24، حدیث 10
- ↑ (اصول کافی)، ج 2، ص 209
- ↑ http://www.mashreghnews.ir/fa/news/337544/کتابی-که-دانشمندان-مقابلش-زانو-می‌زنند-دانلود#_ftn2
- ↑ الامان، فصل 7 ـ کشف المحجه، فصل 16
- ↑ http://fa.wikishia.net/view/توحید_مفضل_(کتاب)