اردوگاه مرگ سوبیبور: تفاوت میان نسخه‌ها

مختصات: ۵۱°۲۶′۵۰″ شمالی ۲۳°۳۵′۳۷″ شرقی / ۵۱٫۴۴۷۲۲°شمالی ۲۳٫۵۹۳۶۱°شرقی / 51.44722; 23.59361
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات: جایگزینی پیوند جادویی شابک با الگو شابک
جز ابزار پیوندساز: افزودن پیوند اردوگاه مرگ بلزک به متن
خط ۳۷: خط ۳۷:


== ساخت اردوگاه ==
== ساخت اردوگاه ==
پیشینه طراحی اولیه اردوگاه به پاییز ۱۹۴۱ بازمی‌گردد. در آغاز سال ۱۹۴۲ زمینی به مساحت ۱۲ هکتار فنس بندی شد. بعدها این مساحت به ۶۰ هکتار افزایش یافت. عملیات ساخت که در مارس ۱۹۴۲ آغاز شد تحت نظارت ریشارد تومالا که قبلاً نظارت بر ساخت اردوگاه مرگ بلزک را نیز بر عهد داشت، پیش می‌رفت.
پیشینه طراحی اولیه اردوگاه به پاییز ۱۹۴۱ بازمی‌گردد. در آغاز سال ۱۹۴۲ زمینی به مساحت ۱۲ هکتار فنس بندی شد. بعدها این مساحت به ۶۰ هکتار افزایش یافت. عملیات ساخت که در مارس ۱۹۴۲ آغاز شد تحت نظارت ریشارد تومالا که قبلاً نظارت بر ساخت [[اردوگاه مرگ بلزک]] را نیز بر عهد داشت، پیش می‌رفت.


ساختار این اردوگاه تا حد زیادی از طراحی بلزک الگو می‌گرفت، هرچند به‌مراتب از آن بزرگتر می‌بود.
ساختار این اردوگاه تا حد زیادی از طراحی بلزک الگو می‌گرفت، هرچند به‌مراتب از آن بزرگتر می‌بود.

نسخهٔ ‏۴ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۱:۱۰

اردوگاه مرگ سوبیبور
اردوگاه مرگ
Sobibór extermination camp memorial, pyramid of sand mixed with human ashes


Location of Sobibór (right of centre) on the map of German extermination camps marked with black و white skulls. جمهوری دوم لهستان borders تهاجم به لهستان
Sobibór در لهستان واقع شده
Sobibór
Sobibór
مکان سوبیبور در لهستان کنونی
دستگاه مختصات جغرافیایی۵۱°۲۶′۵۰″ شمالی ۲۳°۳۵′۳۷″ شرقی / ۵۱٫۴۴۷۲۲°شمالی ۲۳٫۵۹۳۶۱°شرقی / 51.44722; 23.59361
نام‌های دیگراس‌اس-Sonderkommando Sobibor
شناخته‌شده براینسل‌کشی در جریان هولوکاست
مکاننزدیکی سوبیبور، دولت عمومی (لهستان اشغالی)
ساخته شده توسط
فرمانده
استفادهٔ اصلیاردوگاه مرگ
ساختمارس ۱۹۴۲ – مه ۱۹۴۲
دورهٔ فعالیت۱۶ مه ۱۹۴۲ – ۱۴ اکتبر ۱۹۴۳
شمار اتاق‌های گاز
۳ (expanded تا ۶)
انواع زندانیانیهودی mainly from Poland, but also from France, Germany, the Netherlands, Czechoslovakia and the Soviet Union (including POWs)
تعداد زندانیانEst. ۶۰۰–۶۵۰ slave labour at any given time
تعداد کشتهEst. min. ۲۰۰٬۰۰۰–۲۵۰٬۰۰۰
زندانیان برجستهJoseph Serchuk, Dov Freiberg, Alexander Pechersky
راهی که به اردوگاه سوبیبور ختم می‌شد.

اردوگاه مرگ سوبیبور (به آلمانی: Vernichtungslager Sobibor) از بزرگترین اردوگاه‌های ضد-یهودی هولوکاست بود که توسط رژیم نازی در خاک لهستان ساخته شده بود.[۱][۲] مورخین معتقدند شمار یهودیانی که در اردوگاه مرگ سوبیبور در طول جنگ جهانی دوم به قتل رسیدند، به صدها هزار نفر می‌رسد.[۳][۴][۵][۶]

ساخت اردوگاه

پیشینه طراحی اولیه اردوگاه به پاییز ۱۹۴۱ بازمی‌گردد. در آغاز سال ۱۹۴۲ زمینی به مساحت ۱۲ هکتار فنس بندی شد. بعدها این مساحت به ۶۰ هکتار افزایش یافت. عملیات ساخت که در مارس ۱۹۴۲ آغاز شد تحت نظارت ریشارد تومالا که قبلاً نظارت بر ساخت اردوگاه مرگ بلزک را نیز بر عهد داشت، پیش می‌رفت.

ساختار این اردوگاه تا حد زیادی از طراحی بلزک الگو می‌گرفت، هرچند به‌مراتب از آن بزرگتر می‌بود.

در ژوئن ۱۹۴۳ فضای اطراف فنس‌ها مین گذاری شد. در آغاز تابستان ۱۹۴۳ آماده‌سازی یک چهارم از اردوگاه جهت انبار مهمات آغاز گشت. البته بعدها این نقشه تکمیل نشد.

قربانیان

قربانیان سوبیبور احتمالاً منحصر به یهودیان بودند. از آنجا که تمامی اسناد کتبی از بین برده شده‌اند، تخمین دقیق تعداد قربانیان ممکن نیست. تخمین‌های صورت گرفته با تکیه بر آمار و برنامه‌های راه‌آهن لهستان (که برای انتقال قربانیان مورد استفاده قرار می‌گرفته‌است)، تعدادی در بین ۱۵۰ تا ۲۵۰ هزار قربانی را مسجل می‌دارند. بخش اعظم قربانیان را یهودی‌های لهستانی تشکیل می‌دهند که تحت عملیات راینهارد به قتل می‌رسیدند.

در نیمه آوریل ۱۹۴۲ حدود ۲۵۰ یهودی که از اردوگاه کار اجباری در همان حوالی انتقال یافته بودند، توسط گاز کشته شدند. از آغاز ماه مه تا پایان ژوئیه ۱۹۴۲ احتمالاً در حدود ۹۰ هزار یهودی، به صورت فله‌ای کشته شدند.

بر اساس تلگرام‌هایی که در آنها تعداد کشته شدگان مخابره می‌شده‌است، تا پایان سال ۱۹۴۲ به‌طور دقیق ۱۰۱ هزار و ۳۷۰ یهودی در سوبیبور کشته شدند. عملیات کشتار در سوبیبور بنابر شواهد تا ابتدای تابستان ۱۹۴۳ ادامه یافت.

ادعای مارک وبر

«مارک وبر» از تجدید نظرطلبان در هولوکاست مدعی است که تاریخدانان هولوکاست دربارهٔ اینکه چه نوع گازی در این اردوگاه استفاده شده واین اردوگاه چگونه اداره می‌شده‌است و همچنین تعداد اتاقهای گاز به توافق نرسیده‌اند.[۷]

او همچنین به استناد به چند سند از هاینریش هیملر و افسران اس‌اس کاربرد کشتارگاهی این اردوگاه را رد می‌کند و اردوگاه سوبیبور را تنها یک «کمپ نقل و انتقال» عنوان می‌کند.[۸] مارک وبر با استناد به کتاب جان کاراسکی یکی از اعضای سازمان زیرزمینی مقاومت لهستان که در سال ۱۹۴۲، موفق به بازدید از این اردوگاه شد مدعی است که کارسکی هیچ اشاره‌ای به وجود اتاق گاز در این اردوگاه ننموده‌است.[۷][۹]

نگارخانه

پانویس

  1. Sobibor: Nazi extermination camp, Encyclopædia Britannica
  2. دائرةالمعارف هولوکاست وبگاه:United States Holocaust Memorial Museum
  3. دنیا از تلاش برای به محاکمه‌کشاندن جنایتکاران هولوکاست بازنمی‌ایستد (وزارت امور خارجه اسرائیل)
  4. Raul Hilberg. The Destruction of the European Jews. Yale University Press, 1985, p. 1219. ISBN 978-0-300-09557-9
  5. The Third Reich, a Revolution of Ideological Inhumanity, Volume II Death Mask of Humanity. Everette Lemons. 2006. ISBN 1-84728-835-9 pp.409
  6. Hitler's death camps: the sanity of madness. Konnilyn G. Feig. Published by Holmes & Meier Publishers, 1981. Item notes: pt. 810. Original from the University of Michigan. Digitized Mar 22, 2006. ISBN 0-8419-0675-0 pp.284
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ مارک وبر. «سایت رسمی تجدید نظر طلبان». دریافت‌شده در ۲۵ اردیبهشت ۸۸. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  8. Nuremberg doc. NO-482, published in: Adalbert Rückerl ed. , NS Vernichtungslager im Spiegel deutscher Stratprozesse, Munich, DTV, 1977, p. 176-178.
  9. Jan Karski (Kozielewski), Story of a Secret State, Boston, Houghton, Mifflin, 1944, p. 339-352.