جماعت تبلیغ: تفاوت میان نسخهها
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +مرتب (۱۲.۵ core): + رده:گروههای اسلامگرای سنی |
Yamaha5Bot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{Infobox Religious group| |
{{Infobox Religious group| |
||
|group= |
|group=Tablighi Jamaat{{سخ}}{{Nastaliq|تبلیغی جماعت}} |
||
</big> |
|||
|image=[[پرونده:2009 Malaysian Tablighi Ijtema.jpg|300px]] |
|image=[[پرونده:2009 Malaysian Tablighi Ijtema.jpg|300px]] |
||
|image_caption=<small>2009 Malaysian Annual Congregation of Tablighi Jamaat{{سخ}}Sepang Selangor, Malaysia</small> |
|image_caption=<small>2009 Malaysian Annual Congregation of Tablighi Jamaat{{سخ}}Sepang Selangor, Malaysia</small> |
نسخهٔ ۲۸ ژانویهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۸:۵۵
بنیانگذار | |
---|---|
Muhammad Ilyas | |
مناطق دارای جمعیت قابل توجه | |
بنگلادش | |
هند | |
پاکستان | |
بریتانیا | |
اندونزی | |
مالزی | |
آفریقای جنوبی | |
سریلانکا | |
یمن | |
قرقیزستان | |
روسیه | |
سومالی | |
نیجریه | |
کانادا | |
مکزیک | |
هنگ کنگ | |
فرانسه | |
آلمان | |
دینها | |
اسلام | |
کتابهای مقدس | |
قرآن، حدیث | |
زبانها | |
Liturgical: زبان عربی In Bangladesh: زبان بنگالی In India & Pakistan:زبان اردو In the diaspora: In UK: Respective regional languages |
تبلیغی جماعت(به اردو: تبلیغی جماعت، به عربی: جماعة التبلیغ، به بنگالی: तबलीगी जमात)یکی از جنبش های اسلامی معاصر، در سال ۱۹۲۶ مولانا محمدالیاس این جنبش را به منظور تبلیغ اسلام، از منطقه ای در نزدیکی دهلی، هند آغاز کرد و به تدریج در سراسر هند و بعدها شبه قاره و حتی سایر کشورها گسترش یافت؛ به گونه ای که امروزه در جهان شناخته شده است.
حرکت جماعت تبلیغ به این صورت است که چند نفر با لباس ساده معمولاً با رنگ سفید ، پیراهن بلند و گشاد، شلوار گشادی که لبه آن بالاتر از قوزک پا قرار می گیرد، سرِ پوشیده با کلاه یا عمامه مخصوص ، ریش بلند و معمولاً سبیل های تراشیده ، و حمل لوازم خواب بر روی شانه ها و ساک به دست با ظرف هایی برای غذا خوردن و آشپزی هنگام سفر ، با محوریت یک امیر ، برای دعـوت به یکی از روستاها می روند. در آنجا تقسیم کار می کنند . عده ای مؤظف به تمیز کردن مکان اقامت، و افراد باقیمانده به کوچه و بازار و خانه ها، می روند و مردم را به شنیدن سخنان امیر جماعت می کنند. هنگامی که وقت بیان فرا رسید همه جمع می شوند، به صحبت های امیر جماعت گوش می دهند بعد از ختم بیان، کسانی که در مجلس حاضر اند در حلقه های مختلف دور هم می نشینند و هر دعوت گر برای یکی از حلقه ها شروع به صحبت می کند، برای بخشی از آنان وضو، یا سوره فاتحه، نماز و تلاوت قرآن آموزش می دهند و این کار را چند روز تکرار می کنند. منبع اصلی این اصول کتاب فضائل اعمال نوشته مولانا محمدزکریا است.
منابع
فضایل اعمال حضرت مولانا محمد زکریا صاحب