میثاق‌های حسابداری

محمدهای حسابداری یا اصول محدودکننده حسابداری قراردادهایی غیر مفهومی هستند که بر اعمال اصول حسابداری پذیرفته همگانی، استانداردهای حسابداری، و روش‌های حسابداری تاثیر نمی‌گذارند.

اصول محدودکننده حسابداری

1. فزونی منافع بر مخارج (Cost-benefit Constraint)
2. اهمیت (Materiality)
3. خصوصیات صنعت (Industry Peculiaritie)
4. محافظه کاری (Conservatism)

فزونی منافع بر مخارج

تهیه اطلاعات حسابداری باید توجیه اقتصادی داشته باشد.

اهمیت

واحدهای اقتصادی مجازند در خصوص اقلامی که با توجه به وضعیت, محیط و عملکرد واحد از جهت ارزش, ناچیز و کم اهمیت می باشند از بکار گرفتن روشهای صحیح تئوریک اجتناب نموده و به حای آن از روشهایی استفاده کنند که کم هزینه تر, عملی تر و راحت تر باشد.

خصوصیات صنعت

در صنایع مختلف با توجه به ویژگیها و خصوصیات خاص آن صنعت می توان اقدام به تعدیل و با اصلاح روشهای حسابداری نموده و یا از روشهای جدیدی استفاده کرد به شرط آنکه اثبات گردد روشهای اصلاح شده و یا جدید اطلاعات سودمندتری نسبت به روشهای پذیرفته شده حسابداری ارائه نموده و یا جهت جلوگیری از نتیجه گیریهای گمراه کننده, ضروری می باشد.

محافظه کاری یا احتیاط

واحدهای تجاری نباید از روشهایی استفاده نمایند که آن روشها درآمدها و داراییها را بیش از واقع و هزینه ها و بدهیها را کمتز از واقع نمایش دهد. به عنوان مثال، قاعده اقل بهای تمام شده یا قیمت بازار از بکار گرفتن اصل محافظه کاری ناشی می شود.

منابع

• عزیز نبوی، اصول حسابداری جلد دوم، انتشارات کتابخانه فروردین، چاپ بیست نهم 1379
• ایرج نوروش و فیض الله شیرزادی، اصول حسابداری (2)، انتشارات کتاب نو، چاپ بیست و پنجم1386