شکیم

شچم

سیچم
موقعیت در کرانه باختری
نام دیگر	نابلوس
موقعیت	کرانه باختری
نوع	City
تاریخ
ساخته‌شده	۲۱۰۰ قبل از میلادی.
رهاشده	در سال ۶۷ میلادی نابود شد.

شچم یا شکم (عبری:שְׁכֶם / שְׁכָם) شهری کنعانی بود که بعداً توسط قوم اسرائیل تسخیر شد و به قبیله مناسه تعلق گرفت. این شهر اولین پایتخت پادشاهی شمالی اسرائیل بود.

در کتاب مقدس

موقعیت جغرافیایی

موقعیت جغرافیایی شچم در کتاب مقدس به شرح زیر ذکر شده است : شمال بت ال و شیلوه، در راه خروج از اورشلیم به سمت سرزمینهای شمالی (قاضیان ۲۱) در فاصله نزدیکی از میچمتات (یوشع ۱۷:۷) و دوتین (پیدایش ۳۷:۱۲) و در منطقه افرایم (یوشع ۲۰:۷) در زیر کوه گریزیم (قاضیان ۹:۶-۷).

تاریخچه

شچم شهری کنعانی با تاریخ بسیار کهن بود. اولین اشارت به آن حدود ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد است. اولین اشاره به شچم در کتاب مقدس در کتاب پیدایش ۱۲:۶ است که در آن ابراهیم به درخت بزرگ موره می‌رسد و برای خداوند قربانی می‌کند. در شچم ابراهیم برای خداوند یک قربانگاه ساخت و خدا بر او آشکار شد و سرزمین را به او و فرزندانش داد (پیدایش ۱۲:۶). در این زمان خداوند عهدی را که با ابراهیم در سرزمین حران بسته بود تایید کرد و سرزمین کنعان را به او قول داد. واژه شچم یا شکم در عبری به معنی شانه است. در ادامه داستان در کتاب مقدس پسران یعقوب انتقام تجاوز به خواهرشان دیناه را با کشتن تمامی مردم شچم می‌گیرند. بعد از این در کتاب خروج، یوشع بن نون قوم اسرائیل را در شچم جمع کرده و به آنها می‌گوید که به تورات پایبند باشند. بسیاری اتفاقات مهم در کتاب مقدس نظیر عهد با ابراهیم، چاه یعقوب و مقبره یوسف در شچم اتفاق افتاده است. این شهر در قرن دهم قبل از میلاد بازسازی شد و پایتخت افرایم گردید. وقتی شاهان پادشاهی شمالی اسرائیل پایتخت خود را به تیرزا و بعد به سامریه منتقل کردند شچم از رونق افتاد. در عهد جدید عیسی با مردم سامری در شچم ملاقات می‌کند. همچنین این شهر احتمالاً توسط حواریون عیسی مورد بازدید قرار گرفته است.

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Shechem». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ تیر ۹۳٫.