نیکولای پاتروشف
نیکولای پاتروشف | |
|---|---|
 پاتروشف در سال ۲۰۱۹ | |
| دبیر شورای امنیت روسیه | |
| دوره مسئولیت ۱۲ مه ۲۰۰۸ – ۱۲ مه ۲۰۲۴ | |
| پس از | ایگور ایوانوفوالنتین سوبلوف (سرپرست) |
| پیش از | سرگئی شویگو |
| رئیس سرویس امنیت فدرال روسیه | |
| دوره مسئولیت ۹ اوت ۱۹۹۹ – ۱۲ مه ۲۰۰۸ | |
| پس از | ولادیمیر پوتین |
| پیش از | الکساندر بورتنیکوف |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱۱ ژوئیهٔ ۱۹۵۱ (۷۳ سال) سن پترزبورگ، اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی |
| فرزندان | دیمیتری، آندره |
| جایزه‌ها |   |
| خدمات نظامی | |
| وفاداری |  اتحاد جماهیر شوروی روسیه |
| خدمت/شاخه | سرویس امنیت فدرال روسیه |
| سال‌های خدمت | ۱۹۷۵–تاکنون |
| درجه | ژنرال ارتش روسیه |
نیکولای پلاتونویچ پاتروشف (روسی: Никола́й Плато́нович Па́трушев؛ زادهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۱۹۵۱) یک سیاستمدار، افسر امنیتی و افسر اطلاعاتی روسی است که از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۲۴ به‌عنوان دبیر شورای امنیت روسیه فعالیت کرد. او پیش‌از این از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۸ به‌عنوان مدیر سرویس امنیت فدرال فعالیت می‌کرد.
زندگی
[ویرایش]پاتروشف در سال ۱۹۵۱ در سن پترزبورگ بدنیا آمد. او پسر یک افسر نیروی دریایی شوروی است که همچنین عضو حزب کمونیست اتحاد شوروی نیز بود.[۱]او در سال ۱۹۷۴ از مؤسسه کشتی سازی لنینگراد فارغ‌التحصیل شد و در ابتدا به عنوان مهندس در قسمت طراحی کشتی سازی مشغول بود اما خیلی زود توسط کا.گ. ب استخدام گردید.[۲] پاتروشف در دوره‌های اطلاعاتی و امنیتی مدارس کا.گ. ب در مینسک حضور یافت و سپس به آکادمی اف‌اس‌بی رفت.[۱] در ابتدا او یک افسر امنیتی کا.گ. ب در شهر لنینگراد بود سپس رئیس مبارزه با قاچاق و مبارزه با فساد داخلی کا.گ. ب گردید.
پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، پاتروشف کار در قسمت امنیتی را ادامه داد و از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۴ وزیر امنیت جمهوری کارلیا بود. اگر چه در سال ۱۹۹۴ به مسکو منتقل شد و به عنوان رئیس اداره امنیت داخلی شروع به خدمت کرد.
در ژوئیه ۱۹۹۵، پاتروشف معاون رئیس سازمان فساد اداری و بازرسی گردید. در ماه مه و اوت ۱۹۹۸ رئیس اداره کنترل کارکنان ریاست جمهوری شد و در اوت و اکتبر همان سال او معاون دفتر ریاست جمهوری گردید. در اکتبر ۱۹۹۸، معاونت فساد اداری و ریاست اداره امنیت اقتصادی را عهده‌دار گردید. در ۱۹۹۸ رئیس‌جمهور بوریس یلتسین، او را به سمت مدیر، جایگزین دوست نزدیک خود ولادیمیر پوتین کرد.
تحقیقات عمومی دولت انگلیس در سال ۲۰۰۶ در مورد مسمومیت الکساندر لیتویننکو، خبرنگار نشان داد که عملیات کشتن این خبرنگار احتمالاً توسط آقای پاتروشف و همچنین تأیید رئیس‌جمهور پوتین بوده‌است.[۳]
از سال ۲۰۰۸، پاتروشف، دبیر شورای امنیت روسیه بوده‌است و عضو هییت مشورتی ریاست جمهوری است که تصمیم‌گیری‌های مهم را در مورد امور امنیتی ملی انجام می‌دهد.[۴][۵]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=8866
- ↑ BackGround, People: PATRUSHEV, Nikolai Platonovich, Russia Profile, Moscow, Undated بایگانی‌شده در ۷ مارس ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine.Retrieved: 8 January 2013.
- ↑ The Litvinenko Inquiry. Report into the death of Alexander Litvinenko, January 2016, p. 241-244.
- ↑ BackGround, People: PATRUSHEV, Nikolai Platonovich, Russia Profile, Moscow, Undated بایگانی‌شده در ۷ مارس ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine.Retrieved: 8 January 2013.
- ↑ Russia trolls world by saying it cannot stop its citizens from fighting in Ukraine, Kyiv Post (25 June 2015)
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
- دریافتکنندگان مدال شجاعت (ارمنستان)
- افراد جنگهای چچن
- افراد زنده
- افسران کاگب
- اهالی سن پترزبورگ
- دریافتکنندگان نشان درجه ۱ لیاقت میهنپرستی
- زادگان ۱۹۵۱ (میلادی)
- سیاستمداران اهل روسیه
- قهرمانان فدراسیون روسیه
- مدیران سرویس امنیت فدرال روسیه
- مهندسان اهل اتحاد شوروی
- مهندسان سده ۲۰ (میلادی)
- آمریکاستیزی
- سیاستمداران اهل سنت پترزبرگ
- دریافتکنندگان نشان شجاعت
- نظریهپردازان توطئه اهل روسیه
- افراد روس مشمول تحریمهای وزارت خزانهداری ایالات متحده آمریکا
- ملیگرایان اهل روسیه