پرش به محتوا

لاکهید مارتین ای-۴ای‌آر فایتینگ‌هاوک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
لاکهید مارتین ای-۴ای‌آر فایتینگ‌هاوک
یک فروند ای-۴ ای آر در یک نمایش هوایی در سال ۲۰۱۰
کاربری جنگنده تهاجم زمینی
تولیدکننده هواپیمایی لاکهید مارتین آرژانتین
نخستین پرواز دسامبر ۱۹۹۷
معرفی‌شده در دسامبر ۱۹۹۷
وضعیت عملیاتی
کاربر اصلی نیروی هوایی آرژانتین
ساخته‌شده ۱۹۹۶ الی ۱۹۹۹
تعداد ساخته‌شده ۳۶ عدد تبدیل شد
توسعه‌یافته از داگلاس ای-۴ اسکای‌هاوک

لاکهید مارتین ای-۴ای‌آر فایتینگ‌هاوک (انگلیسی: Lockheed Martin A-4AR Fightinghawk) یک ارتقاء عمده از هواپیمای تهاجمی مک دانل داگلاس ای-۴ ام اسکای هاوک است که برای نیروی هوایی آرژانتین توسعه یافته و در سال ۱۹۹۸ وارد خدمت آن نیروی نظامی شد.

طراحی و توسعه[ویرایش]

پبش زمینه[ویرایش]

جنگ فالکلند در سال ۱۹۸۲، تلفات سنگینی را بر نیروی هوایی آرژانتین وارد نمود و بیش از ۶۰ فروند از هواپیماهای آن نیرو از دست رفت.

عرضه هواپیماهای جنگی مدرن از زمانی که ایالات متحده در سال ۱۹۷۸ تحریم تسلیحاتی را به دلیل نقض حقوق بشر اعمال بر دولت آرژانتین اعمال نموده بود،[۱] محدود شده بود. همچنین با وضع تحریم تسلیحاتی از طرف دولت بریتانیا در سال ۱۹۸۲، محدودیت‌های بیشتری به وجود آمد. تنها هواپیمای جنگی که نیروی هوایی آرژانتین موفق به دریافت آنها شد ۱۰ فروند میراژ ۵ پی دریافتی از نیروی هوایی پرو، ۱۹ فروند میراژ -۳ سی جی کهنه‌کار جنگ شش روزه از اسرائیل، و ۲ مربی میراژ ۳-بی از نیروی هوایی فرانسه، بودند.

در سال ۱۹۸۹، کارلوس منم به سمت ریاست جمهوری آرژانتین برگزیده شد و به سرعت سیاست خارجی طرفدار ایالات متحده را پایه‌گذاری نمود که منجر به این شد که آرژانتین به عنوان متحد اصلی غیر ناتوی ایالات متحده آمریکا، دست یابد.[۲] اگرچه وضعیت اقتصادی بهبود یافت، اما بودجه مورد نیاز برای خرید هواپیماهای جنگی جدید مانند میراژ ۲۰۰۰ کماکان در دسترس نبود

در سال ۱۹۹۴، ایالات متحده پیشنهادی مبنی بر به روز آوری ۳۶ فروند ای-۴ ام اسکای هاوک که سابقاً از ناوگان سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا بودند، را در طی قراردادی به ارزش ۲۸۲ میلیون دلار ارائه نمود که اجرای این قرار داد توسط لاکهید مارتین انجام می‌شد که شامل خصوصی‌سازی و واگذاری سهام شرکت دولتی آرژانتینی فابریکا میلیتار دی آویونس (کارخانه هواپیماهای نظامی - به اختصار اف ام ای) بود. که پس از واقعه، آن شرکت به شرکت سهامی عام لاکهید مارتین هواپیما آرژانتین (ال.ام.ای. ای اس. ای) (انگلیسی: Lockheed Martin Aircraft Argentina SA (LMAASA)) تغییر نام یافت. در سال ۲۰۱۰، مالکیت (ال.ام.ای. ای اس. ای) با نام فابریکا آرخنتینا دی آویونس (FADEA) به دولت آرژانتین بازگردانیده شد.[۳][۴]

تولید[ویرایش]

نیروی هوایی آرژانتین برای بروز رسانی بدنه هواپمیاهای‌های ۳۲ فروند ای-۴ ام (ساخته شده در سالهای ۱۹۷۰/۱۹۷۶)[۵][۶] و ۴ فروند تی ای-۴ اف[۷] را از مرکز تعمیرات و بازسازی هوافضا در پایگاه نیروی هوایی دیویس–مونتهن واقع در توسان، آریزونا انتخاب نمود.

برنامه‌های ارتقا و به روز رسانی شامل موارد ذیل بود:

ای-۴ ام‌ها مجهز به سیستم ردیاب تلویزیونی و لیزری نقطه ای هیوز AN/ASB-19 (سیستم بمباران زاویه ای) بودند، اما این سامانه پس از تبدیل به ای-۴ ای آر حذف شد، زیرا رادار می‌توانست همان داده‌ها را ارائه نماید.

در این قرارداد مقرر شد که ۸ هواپیما در کارخانه لاکهید-مارتین در پام دیل (کالیفرنیا) و مابقی ۲۷ فروند در کوردوبا، در آرژانتین و در LMAASA بازسازی شوند. حداقل ده بدنه هواپیما ای-۴ ام و تی ای-۴ جی برای استفاده به عنوان قطعات یدکی، هشت موتور اضافی و یک شبیه‌ساز پرواز جدید ای-۴ ای آر نیز تحویل داده شد.

گونه‌ها[ویرایش]

ای-۴ ای آر
۳۲ فروند تبدیل شده از هواپیماهای ای-۴ ام
او ای-۴ ای آر
۴ فروند تبدیل شده از تی ای-۴ اف

کاربران[ویرایش]

ای-۴ای‌آر فایتینگ‌هاوک از ناوگان نیروی هوایی آرژانتین.
 آرژانتین
  • نیروی هوایی آرژانتین – ۳۶ فروند دریافت نمود (۳۲ فروند ای-۴ ای آر و ۴ فروند او ای-۴ ای آر) در سال ۲۰۲۰ تعدادی حدود ۶ فروند در وضعیت عملیاتی گزارش شده است.[۸]در سال ۲۰۲۲ از ۲۳ فروند هواپیما احتمالاً ۱۵ الی ۲۳ در صد آنها، در وضعیت عملیاتی گزارش شدند.[۹]

مشخصات (ای-۴ای‌آر فایتینگ‌هاوک)[ویرایش]

طرح سه نمای جنگنده ای-۴ای‌آر .

داده‌ها از سایت رسمی نیروی هوایی آرژانتین FAA و ای-۴ اسکای‌هاوک

ویژگی‌های کلی

  • خدمه: ۱ (۲ در اوای-۴ای آر)
  • طول: ۱۲٫۳۰ متر (۴۰ فوت ۴ اینچ)
  • پهنای بال: ۸٫۳۸ متر (۲۷ فوت ۶ اینچ)
  • ارتفاع: ۴٫۵۷ متر (۱۵ فوت ۰ اینچ)
  • مساحت بال‌ها: ۲۴٫۱۵ متر مربع (۲۵۹٫۹ فوت مربع)
  • وزن خالی: ۴٬۹۰۰ کیلوگرم (۱۰٬۸۰۳ پوند)
  • وزن ناخالص: ۱۱٬۰۰۰ کیلوگرم (۲۴٬۲۵۱ پوند)
  • بیشترین وزن برخاست: ۱۱٬۱۳۶ کیلوگرم (۲۴٬۵۵۱ پوند)
  • پیشرانه هواگرد: ۱ عدد توربوجت پرت اند ویتنی جی۵۲-پی-۴۰۸ ای،‏ ۵۰٫۰ کیلونیوتن (۱۱٬۲۰۰ پوند-نیرو)

عملکرد

  • حداکثر سرعت: ۱٬۰۸۰ کیلومتر بر ساعت (۶۷۱ مایل بر ساعت؛ ۵۸۳ گره)
  • بُرد: ۳٬۲۲۰ کیلومتر (۲٬۰۰۱ مایل؛ ۱٬۷۳۹ مایل دریایی)
  • حداكثر ارتفاع: ۱۲٬۸۸۰ متر (۴۲٬۲۶۰ فوت)
  • نرخ صعود: ۴۳ متر بر ثانیه (۸٬۵۰۰ فوت بر دقیقه)
  • بارگیری بال: ۳۴۴٫۴ کیلوگرم بر متر مربع (۷۰٫۵ پوند بر فوت مربع)
  • نیرو به وزن: ۰٫۵۱

جنگ‌افزار

جستارهای وابسته[ویرایش]

توسعه مرتبط

هواگردهای با عملکرد، پیکربندی و یا دوره زمانی مشابه

فهرست‌های مرتبط

منابع[ویرایش]

  1. backing the Humphrey-Kennedy amendment to the Foreign Assistance Act of 1976, the Carter administration placed an embargo on the sale of arms and spare parts to Argentina and on the training of its military personnel
  2. ... represents our recognition of the importance of Argentina's leadership and cooperation in the field ofinternational peacekeeping, notably during Operation Desert Shield/Desert Storm, in Haiti, in its role in supervising the peace between Peru and Ecuador, and in nearly a dozen other international peacekeeping efforts ...
  3. Back at the hands of the state
  4. (به اسپانیایی)Ministerio de Defensa – República Argentina بایگانی‌شده در ۲۰۱۲-۱۰-۰۷ توسط Wayback Machine
  5. Six A-4M batches Serials بایگانی‌شده در ۳۱ اوت ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine
  6. "Skyhawk Production History". Archived from the original on 31 March 2009. Retrieved 2009-10-25. C-905 = 159472, C-906 = 158161, C-907 = 158167, C-908 = 158178 C-909 = 158419, C-910 = 158193, C-911 = 158429, C-912 = 159471 C-913 = 159493, C-914 = 159778, C-915 = 159780, C-916 = 160029 C-917 = 158164, C-918 = 158423, C-919 = 158171, C-920 = 158426 C-921 = 159475, C-922 = 160045, C-923 = 159470, C-924 = 160025 C-925 = 158413, C-926 = 160032, C-927 = 160035, C-928 = 160039 C-929 = 160040, C-930 = 160042, C-931 = 160043, C-932 = 159478 C-933 = 159483, C-934 = 159486, C-935 = 159487, C-936 = 159783
  7. Two seats C-901 BuNo 154328, C-902 BuNo 154294, C-903 BuNo 154651 & C-904 BuNo 153531 are TA-4F built airframes later converted to the OA-4M variant. On the contrary the single seats were originally built as A-4M بایگانی‌شده در ۳۰ دسامبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine
  8. "Argentine A-4AR fighter jet crashes near Cordoba, pilot dead". 6 August 2020.
  9. "Le remplacement des A-4AR Fightinghawk argentins plus que jamais d'actualité!". 16 November 2022.

پیوند به بیرون[ویرایش]