پرش به محتوا

فرهنگ ریشه‌شناسی فارسی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فرهنگ ریشه‌شناسی فارسی
روی جلد فرهنگ ریشه‌شناسی فارسی
نویسنده(ها)پاول هرن، هاینریش هوبشمان، جلال خالقی مطلق
عنوان اصلیGrundriss der Neupersischen Etymologie
برگرداننده(ها)جلال خالقی مطلق
کشورایران
زبانپارسی
موضوع(ها)واژه‌شناسی، ریشه‌شناسی
گونه(های) ادبیترجمه، تألیف و پژوهش
ناشرKarl J. Trübner
ناشر فارسی: بنیاد فرهنگ ایران، انتشارات مهرافروز
تاریخ نشر
۱۸۹۳-۱۸۹۵
تاریخ نشر فارسی: ۱۳۹۳
گونه رسانهکتاب
شمار صفحاتپنجاه‌وچهار + ۵۷۷
شابکشابک ‎۹۷۸−۶۰۰−۷۳۶۷−۱۳−۱

کتاب فرهنگ ریشه‌شناسی فارسی با نامِ پیشینِ اساس اشتقاق فارسی از نخستین فرهنگنامه‌های ریشه‌شناسی زبان فارسی است.

متن

[ویرایش]

پاول هرن (یا هورن) در دههٔ پایانی قرن نوزدهم فرهنگنامه‌ای در ریشه‌شناسی زبان فارسی منتشر کرد.[۱] هاینریش هوبشمان اندکی سپس‌تر در کتاب [Persische Studien] Error: {{Lang}}: text has italic markup (کمک) ذیلی بر این فرهنگنامه نوشت و بسیاری از کاستی‌هایش را درست کرد.[۲] جلال خالقی مطلق در دههٔ هشتم از قرن بیستم به درخواست پرویز ناتل خانلری به ترجمه و تصحیح کارِ هرن و هوبشمان پرداخت و نخستین دفتر از این کار را با نام اساس اشتقاق فارسی (آ-خ) چاپ کرد.[۳] این کار ناتمام ماند تا سرانجام در سال ۱۳۹۳ ترجمه و تصحیح کار با افزوده‌های فراوان به وسیلهٔ خالقی مطلق در یک جلد با نام فرهنگ ریشه‌شناسی فارسی (آ-ی) به چاپ رسید و پس از رونمایی نافرجام در نمایشگاه کتاب تهران با حضور ژاله آموزگار، در ۲۳ اسفند ماه به دست خالقی مطلق و علی‌اشرف صادقی و حسن رضایی باغ‌بیدی در کتابخانه ملک پرده‌برداری شد.[۴]

کتاب‌های همانند

[ویرایش]
  1. فرهنگ ریشه‌شناختی زبان فارسی (جلدِ نخست: از الف تا ت)، به کوششِ محمد حسن‌دوست و به سرپرستیِ دکتر بهمن سرکاراتی که به‌وسیلهٔ فرهنگستانِ زبان و ادبِ فارسی در سالِ ۱۳۸۴ خ. به چاپ رسید.[۵] و سرانجام به نویسندگی محمد حسن‌دوست به‌صورت پنج دفتر از «آ» تا «ی» در بهار ۱۳۹۴ چاپ شد.[۶]
  2. «زبان پارسیگ (پهلوی): دستور زبان، واژه‌سازی و واج‌شناسی»،نوشتهٔ رهام اشه، که ریشه‌شناسی بیش از چهار هزار واژه‌ی پارسیگ (پهلوی) را به دست داده است.[۷]
  3. «فرهنگ بزرگ ریشه‌شناسیِ فارسی»، نوشتهٔ گارنیک آساتوریان (Garnik Asatrian)، استاد دانشگاه ایروانِ ارمنستان، که قرار است انتشاراتِ بریل دانشگاهِ لَیدِنِ هلند آن را منتشر کند.[۸]
  4. «فرهنگ ریشه‌شناسیِ فعل‌های ایرانی»،[۹] نوشتهٔ دکتر جانی چِئونگ (چه‌اونگ) (Johnny Cheung)، منتشرشده در سال ۲۰۰۶ م. / ۱۳۸۵ خ. توسطِ انتشاراتِ بریل دانشگاهِ لَیدِن.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. http://www.iranicaonline.org/articles/horn-paul
  2. http://www.iranicaonline.org/articles/hbschmann-johann-heinrich
  3. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ آوریل ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۵ مارس ۲۰۱۵.
  4. http://www.cgie.org.ir/fa/news/28367
  5. [۱] بایگانی‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۵ توسط Wayback Machineدربارهٔ فرهنگِ ریشه‌شناختی‌ِ زبانِ فارسی و ضرورتِ تدوینِ آن، بهمن سرکاراتی، نامهٔ فرهنگستان، ۱/۴، ص ۲۱–۷۲
  6. http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/668034[پیوند مرده]
  7. «پیش‌درآمدِ «زبانِ پارسیگ (پهلوی): دستورِ زبان، واژه‌سازی و واج‌شناسی»».
  8. [۲]
  9. [۳]

منابع

[ویرایش]