ساغر

از نظر لغوی ساغر به معنی پیاله است. در فرهنگ معین به معنی پیالهٔ شرابخواری و جام است. قدح نیز هم‌معنی با پیاله شراب است.

ساغر در ادبیات

من ترک عشق و شاهد و ساغر نمی‌کنم		صد بار توبه کردم و دیگر نمی‌کنم
		(حافظ)

خورشید می ز مشرق ساغر طلوع کرد گر برگ عیش می‌طلبی ترک خواب کن		{{{2}}}
		(حافظ)

در بیشتر ابیات، ساغر در معنی جام شراب آمده‌است.

بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم		فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم
		(حافظ)

در یکی از شعرهایی که در سال‌های اخیر توسط سالار عقیلی اجرا شد، چنین آمده‌است:

ساغرم شکست ای ساقی

رفته‌ام ز دست ای ساقی

معانی در عرفان

در عرفان اسلامی و در اصطلاحات صوفی، ساغر دل عارف است، بدان خمخانه و میخانه و میکده نیز می‌گویند. همچنین سکر و شوق دو معنی دیگر ساغر هستند.