حسین غفاری (روحانی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
حسین غفاری دهخوارقانی
زادهٔ۱۲۹۵
آذرشهر، ایران
درگذشت۶ دی ۱۳۵۳
زندان قصر، تهران، ایران
تحصیلاتسطح حوزوی
پیشهروحانی و فعال سیاسی
سال‌های فعالیت۱۳۴۱_۱۳۵۳
شناخته‌شده برایفعالیت سیاسی و سخنرانی علیه حکومت پهلوی و زندان و شکنجه شدن
والدین
  • عباس غفاری (پدر)

حسین غفاری (۱۲۹۵، آذرشهر[۱]تبریز – ۶ دی ۱۳۵۳، تهران) روحانی مجتهد و از انقلابیون ایرانی و پدر هادی غفاری بود.

زندگی نامه[ویرایش]

حسین غفاری در سال ۱۳۳۵ق مطابق با ۱۲۹۵ شمسی در دهخوارقان (آذرشهر) از توابع تبریز متولد شد. [۲]در کودکی پدر خود را از دست داد و با تشویق دایی‎‌اش که از روحانیون آن محله بود به حوزه آمد. دروس مقدمات حوزوی را نزد دایی خود خواند و برای ادامه تحصیل به قم مهاجرت و در دروس اساتید آن دوره شرکت کرد. غفاری در سال ۱۳۳۷ش برای تبلیغ دینی و امورات مذهبی به تهران مهاجرت کرد.[۳]

اساتید[ویرایش]

وی از شاگردان سید حسین طباطبایی بروجردی، سید روح الله خمینی ، سیدمحمدحجت کوه کمری وسیدمحمد تقی خوانساری بود.[۴]

فعالیت های سیاسی[ویرایش]

غفاری از مخالفان طرح انجمن‌های ایالتی و ولایتی بود و تا قیام پانزده خرداد سال ۱۳۴۲، علیه حکومت پهلوی سخنرانی می‌کرد. در شب ۱۵ خرداد، پس از سخنرانی، او دستگیر و در زندان شهربانی مورد بازجویی قرار گرفت. سخنرانی‌ها و فعالیت‌های سیاسی غفاری سبب دستگیری او شد. در گزارش ساواک آمده است:

«اطلاع واصله حاکی بود که یاده شده به اتفاق فرزندش هادی غفاری در منابر مختلف مطالبی علیه مصالح کشور ایراد و ضمن سخنرانی در مساجد و شهرستان­‌ها ضمن طرفداری از روحانیون مخالف دولت، اصلاحات کنونی کشور را با زمان معاویه مقایسه نموده و چنین نتیجه گرفته که در حال حاضر وضع فعلی حکومت ایران با زمان معاویه تفاوتی ننموده و احتیاج است که جوانان چون امام حسین(ع) بپاخاسته و وضع و امور کشور را بدست گیرند. بر مبنای اظهارات یاد شده نامبرده دستگیر و ضمن بازرسی از منزلش تعدادی اعلامیه مضره کشف می‌گردد که بر مبنای اوراق مکشوفه مشارالیه با صدور قرار مورخ ۱۸/۴/۵۳ شعبه ۵ بازپرسی دادستانی ارتش بازداشت و پس از رؤیت قرار به آن اعتراض ننموده است.»

غفاری پس از آزادی، همچنان به سخنرانی‌های خود ادامه داد و بار دیگر در تیر ماه ۱۳۵۳، در تهران دستگیر شد.غفاری در دادگاهی که برای وی در ۵ آبان ۱۳۵۳ش تشکیل یافته بود، به هشت ماه زندان محکوم شد.[۵]

درگذشت[ویرایش]

غفاری در ۶ دی ۱۳۵۳ در اتاق عمومی بهداری زندان قصر (که چندین زندانی دیگر هم، بستری بودند) بر اثر شدت جراحات شکنجه های شدید ساواک درگذشت.مزار وی در وادی السلام قم قرار دارد.[۶]

پانویس[ویرایش]

  1. نام پیشین آذَرْشَهْرْ، توفارقان یا دِهْخوارْقانْ بود. در زبان محاوره‌ای توفارگان گفته می‌شد. به ترکی، توفار یعنی دیوار، و گان یعنی خون. گفته می‌شود وجه تسمیه آن این بوده که در مقاومت مردم علیه حاکمان مغول، دیوارها را هم خون می‌گرفته‌است.
  2. «شهید انقلاب / شهید آیت الله حسین غفاری». خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency. ۲۰۲۲-۰۲-۰۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۷-۰۱.
  3. «زندگینامه آیت الله حسین غفاری». پایگاه خبری جماران. ۲۰۲۳-۰۷-۰۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۷-۰۱.
  4. «شهید آیت‌الله حسین غفاری؛ شهیدی که حتی در زندان نماز شب را رها نکرد». پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام. ۱۳۹۶-۱۰-۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۷-۰۱.
  5. «روایتهایی از زندگانی مردی که سخت‌ترین شکنجه‌ها را تحمل کرد- اخبار فرهنگی تسنیم | Tasnim». خبرگزاری تسنیم | Tasnim. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۷-۰۱.
  6. Behnegarsoft.com (۲۰۲۳-۰۴-۱۹). «اتفاقات پس از یک شهادت | تاریخ معاصر». تاریخ معاصر | پژوهشکده تاريخ معاصر. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۷-۰۱.

منابع[ویرایش]

خاطرات خانه زندگان (قسمت هفتم) - فانتزی بخشی از واقعیّت است.

پیوند به بیرون[ویرایش]