جنگنده گونه ۵
| جنگنده گونه ۵ | |
|---|---|
| |
| کاربری | جنگنده |
| کشور سازنده |  امپراتوری ژاپن
|
| تولیدکننده | کاواساکی |
| نخستین پرواز | ۱ فوریه ۱۹۴۵ |
| معرفی‌شده در | مارس ۱۹۴۵ |
| بازنشستگی | اوت ۱۹۴۵ |
| کاربر اصلی | نیروی هوایی نیروی زمینی امپراتوری ژاپن |
| ساخته‌شده | ۱۹۴۵ |
| تعداد ساخته‌شده | ۳۹۶ فروند[۱] |
| توسعه‌یافته از | جنگنده گونه ۳ |
جنگنده گونه ۵ (به ژاپنی: 五式戦闘機) (عنوان طراحی: کی-۱۰۰) یک هواگرد تک‌باله تک‌موتوره تک‌سرنشین ساخت شرکت کاواساکی در امپراتوری ژاپن بود. این هواگرد از نصب موتور میتسوبیشی ها-۱۱۲–۲ بر بدنه جنگنده گونه ۳ ایجاد شد. هواگرد نخستین پرواز خود را ماه فوریه سال ۱۹۴۵ انجام داد و در ماه‌های پایانی جنگ جهانی دوم در نیروی هوایی نیروی زمینی امپراتوری ژاپن خدمت کرد.
طراحی و توسعه
[ویرایش]گروه طراحی شرکت کاواساکی به رهبری مهندس دوی تاکئو، جنگنده رهگیر ارتفاع بلند کی-۶۱–۲-کای را اواخر سال ۱۹۴۱ پدیدآورد. از اواخر پاییز سال ۱۹۴۴ کمبود موتور خطی ها-۱۴۰ تولید کی-۶۱ را دچار مشکل کرد. تعداد زیادی از بدنه‌های تولیدشده این هواگرد بدون موتور در انبار جمع شدند. از این رو بدنه کی-۶۱ به گونه‌ای تغییر کرد که موتور شعاعی میتسوبیشی ها-۱۱۲–۲ بر آن نصب شود. این موتور خنک‌شونده با هوا و توان آن هنگام برخاستن ۱٬۵۰۰ اسب بخار بود. تسلیحات تغییر نکرد و شامل دو توپ خودکار ۲۰ م‌م و دو مسلسل ۱۲٫۷ م‌م بود. نخستین پیش‌نمونه حاصل از این تغییر نخستین بار روز ۱ فوریه سال ۱۹۴۵ تحت عنوان «کی-۱۰۰» به پرواز درآمد. دو پیش‌نمونه دیگر هم تولید شد. متعاقباً مجوز تکمیل تمامی بدنه‌های بدون موتور کی-۶۱–۲-کای با موتور ها-۱۱۲ صادر شد.[۲] بلافاصله کار تبدیل ۲۷۵ بدنه آغاز شد.[۱] نیروی زمینی عنوان «جنگنده گونه ۵» مدل ۱-کو بر هواگرد جدید نهاد.[۲] کاواساکی کی-۱۰۰ آخرین جنگنده‌ای بود که به خدمت نیروی زمینی امپراتوری ژاپن درمی‌آمد.[۱]
پس از توقف تولید کی-۶۱–۲-کای مدل جدیدی از جنگنده گونه ۵ جای آن را در خط تولید گرفت. در این مدل با عنوان کی-۱۰۰–۱-اوستو، قسمت پشت بدنه کوتاه‌تر شد و آسمانه اتاقک خلبان دید همه‌جانبه داشت.[۲]
در مدل کی-۱۰۰–۲ هواگرد مجهز به یک سوپرشارژر رو-۱۰۲ شد و پیش‌نمونه آن ماه مه سال ۱۹۴۵ به هوا برخاست. دو پیش‌نمونه دیگر هم از این مدل تکمیل و آزمایش شد.[۲]
جنگنده گونه ۵ عملکرد بسیار خوبی در نقش جنگنده رهگیر داشت و به مؤثری علیه آرایش‌های بمب‌افکن‌های آمریکایی بی-۲۹ در ماه‌های پایانیی نبرد اقیانوس آرام به‌کار گرفته شد.[۱]
تولیدات جنگنده گونه ۵، بدون در نظر گرفتن پیش‌نمونه‌ها، مجموعاً ۳۸۹ فروند، شامل ۲۷۱ فروند نسخه کو و ۱۱۸ فروند نسخه استو، بود. آماده‌سازی برای تولید انبوه مدل کی-۱۰۰–۲ در دست بود که جنگ جهانی دوم به پایان رسید.[۲]
مشخصات فنی
[ویرایش]کی-۱۰۰–۱-اوستو:[۲]
- مشخصات عمومی
- خدمه: ۱ نفر
- طول: ۸٫۹۲ متر
- طول بال: ۱۲ متر
- ارتفاع: ۳٫۷۵ متر
- مساحت بال: ۲۰ متر مربع
- وزن خالی: ۲٬۵۲۵ کیلوگرم
- وزن بارگذاری‌شده: ۳٬۴۹۵ کیلوگرم
- نیرومحرکه: ۱ × موتور شعاعی ۱۴ سیلندر میتسوبیشی ها-۱۱۲ خنک‌شونده با هوا: ۱٬۵۰۰ اسب بخار هنگام برخاستن
- عملکرد
- حداکثر سرعت: ۵۸۰ کیلومتر بر ساعت در ۶٬۰۰۰ متری
- سرعت اوج‌گیری: ۵٬۰۰۰ متر در ۶ دقیقه
- برد: ۱٬۴۰۰ کیلومتر (با محفظه سوخت داخلی)
- تسلیحات
- ۲ × توپ خودکار ۲۰ م‌م
- ۲ × مسلسل ۱۲٫۷ م‌م
پانویس
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- Green, Gordon; Swanborough (2001). The Complete Book of Fighters: An Illustrated Encyclopedia of Every Fighter Built and Flown. Salamander Books. ISBN 1-84065-269-1.
- Jackson, Robert (2002). The Encyclopedia of Military Aircraft. Parragon Pub. ISBN 0-7525-8130-9.
