جنل مونی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جِنِل مونِی
مونِی در هفته مد پاریس ۲۰۱۹
مونِی در هفته مد پاریس ۲۰۱۹
اطلاعات پس‌زمینه
نام تولدجنل مونِی رابینسن
زاده۱ دسامبر ۱۹۸۵ ‏(۳۸ سال)
کانزاس‌سیتی، کانزاس، ایالات متحده
ژانر
پیشه(ها)
  • خواننده
  • رپر
  • ترانه‌نویس
  • بازیگر
سال‌های فعالیت۲۰۰۳–اکنون
ناشر(ان)
عضو پیشینِPurple Ribbon All-Stars
وبگاه

جنل مونِی رابینسن (انگلیسی: Janelle Monáe Robinson؛ زادهٔ ۱ دسامبر ۱۹۸۵) خواننده، ترانه‌نویس، رپر و بازیگر آمریکایی است. او ده بار نامزد جایزهٔ گرمی شده[۱۰] و یک جایزهٔ انجمن بازیگران فیلم دریافت کرده‌است.

کار موسیقایی مونی در سال ۲۰۰۳ با انتشار آلبومی آزمایشی تحت عنوان تست خوانندگی آغاز شد. او در سال ۲۰۱۱ به‌عنوان خوانندهٔ مهمان در تک‌آهنگ «ما جوانیم» اثر فان حضور یافت که شش هفته در صدر جدول بیلبورد هات ۱۰۰ قرار داشت و از انجمن صنعت ضبط موسیقی ایالات متحده آمریکا گواهی‌نامهٔ الماس دریافت کرد.

مونی همچنین وارد کار بازیگری شد و در فیلم تحسین‌شدهٔ مهتاب (۲۰۱۶) حضور یافت. او برای به تصویر کشیدن ماری جکسون در ارقام پنهان (۲۰۱۶)، نامزد جایزه سینمایی انتخاب منتقدان برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. از آن زمان او در فیلم‌های هریت (۲۰۱۹) و گلس آنین: یک چاقوکشی اسرارآمیز (۲۰۲۲)، و مجموعهٔ تلویزیونی هوم‌کامینگ (۲۰۲۰) به ایفای نقش پرداخته‌است.

فیلم‌شناسی[ویرایش]

فیلم[ویرایش]

سال عنوان نقش توضیحات
۲۰۱۴ ریو ۲ دکتر مونی صداپیشه
۲۰۱۶ مهتاب تِرسا
ارقام پنهان ماری جکسون
۲۰۱۸ به مارون خوش آمدید جولی
۲۰۱۹ عروسک‌های زشت مَندی صداپیشه
هریت مری بوکانان
بانو و ولگرد پِگ صداپیشه
۲۰۲۰ گلوریا دوروتی پیتمن هیوز
انتبلوم ورونیکا هنلی / ادن
۲۰۲۲ گلس آنین: یک چاقوکشی اسرارآمیز هلن برند، کاساندرا "اندی" برند

تلویزیون[ویرایش]

سال نام نقش یادداشت
۲۰۱۳ بابای آمریکایی! گوینده Voice
Episode: "The Boring Identity"
۲۰۱۳ پخش زنده شنبه شب خودش قسمت: "ادوارد نورتون/ جنل مونی"
۲۰۱۴ سسمی استریت خودش Episode: "The Power of Yet"
۲۰۲۰ هوم کامینگ جکی نقش اصلی (فصل ۲)

دیسکوگرافی[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Cover Story: Janelle Monáe | Features". Pitchfork. Archived from the original on February 21, 2014. Retrieved February 11, 2014.
  2. Garcia, Carlos (April 6, 2014). "Janelle Monae Songs, Net Worth, Boyfriend News: 'Electric Lady' R&B Singer Pays Tribute To David Bowie, Covers 'Heroes'". Latin Post. Archived from the original on May 15, 2014. Retrieved April 11, 2014.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ Kellman, Andy. "Janelle Monae AllMusic Bio". آل‌میوزیک. Archived from the original on March 2, 2022. Retrieved September 13, 2020.
  4. Gundersen, Edna (October 24, 2013). "'Billboard' names Janelle Monáe its 2013 Rising Star". یواس‌ای تودی. Archived from the original on April 30, 2022. Retrieved August 20, 2020.
  5. Kot, Greg (April 27, 2018). "Janelle Monae comes back down to earth on 'Dirty Computer'". شیکاگو تریبون. Archived from the original on January 27, 2021. Retrieved January 23, 2021.
  6. Ellis, Stacy-Ann (February 19, 2015). "The Future of Janelle Monae's Wondaland Records Is Very Bright". Vibe. Archived from the original on June 26, 2015. Retrieved June 26, 2015.
  7. "Janelle Monáe's Wondland Records and Epic Records Launch Landmark Joint Venture Partnership!". EpicRecords.com. Archived from the original on April 21, 2015. Retrieved April 21, 2015.
  8. "Janelle Monae Signs to Bad Boy Records". Whudat.com. Archived from the original on May 17, 2012. Retrieved August 17, 2012.
  9. "Artists". آتلانتیک رکوردز. Archived from the original on August 24, 2011. Retrieved August 17, 2012.
  10. "Janelle Monae". GRAMMY.com. March 17, 2014. Archived from the original on February 8, 2019. Retrieved January 21, 2019.

پیوند به بیرون[ویرایش]